İçeriğe atla

Kullanıcı:Trafficlamp/deneme tahtası

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Feminist pedagoji, feminist teoriye dayanan pedagojik bir çerçevedir. Bir dizi epistemolojik teoriyi, öğretim stratejilerini, içeriğe yaklaşımları, sınıf uygulamalarını ve öğretmen-öğrenci ilişkilerini kapsar.[1] Feminist pedagoji, diğer ilerici ve eleştirel pedagoji türleri ile birlikte, bilginin sosyal olarak inşa edildiğini düşünür.

Feminist pedagoji, belirli eğitim stratejilerini ve tekniklerini istenen ders hedefleri veya sonuçları açısından değerlendirmek için kriterler sağlayarak sınıf uygulamaları seçimlerimize rehberlik eden öğretme/öğrenme süreci hakkında bir teoriye dayanır. Bu değerlendirme kriterleri, bir öğrenen topluluğunun birbirlerine ve konuya karşı sorumlu bir şekilde hareket etme ve bu öğrenmeyi sosyal eyleme uygulama konusunda ne ölçüde yetkilendirildiğini içerir. [2]

Hopkins (1999)’e göre feminist pedagoji, öğrencilerin, özellikle kadınların; çalışan sınıfa ait öğrencilerin ve etnik gruplara ait olanların, ihtiyaçları doğrultusunda eğitim almalarını sağlamayı amaçlamaktadır. [3]

Feminist pedagojinin amacı sınıfta yeni bir standart yaratmak ya da muhtemelen sınıfların sahip olduğu standartları ortadan kaldırmaktır. Örneğin, herhangi bir ikili tanımlama içermeyen, özgürleştirici bir sınıf ortamı düşünülebilir.[4] Feminist pedagoji doğası gereği, beceri ve bilginin sınıf ortamında sınırlı kalmadığı aksine bir bütün olarak topluma yansıdığı yeni bir öğretim yöntemi sunar. Feminist pedagojiyi kullanan sınıflar, sınıf ortamı içerisinde yer alan çeşitli ve farklı birçok deneyimi öğrenmeyi geliştirmek için bir fırsat olarak görür; yaşama dair deneyimler derslerin bir parçası olur, var olan önyargılı bilgiyi parçalarına ayırır ve toplumsal cinsiyet, ırk ve sınıf tanımlarını bir görür.[5]

Feminist pedagoji, batılı anlamdaki pek çok eğitim kurumunda mevcut olan güç dengesizliğine değinir ve bu gücün merkezini kaydırmak için çalışır. Çoğu geleneksel eğitim ortamında, baskın güç yapısı, eğitmenleri öğrencilerden üstün olarak konumlandırır. Feminist pedagoji hem öğretmenlerin hem de öğrencilerin nesne değil özne olduğu anlayışıyla işleyen daha demokratik alanları teşvik etmeye çalışarak bu normatif sınıf dinamiğini reddeder.[5] Öğrenciler, norm olan edilgen konumlarını reddetmeye ve bunun yerine kendi öğrenmelerinin kontrolünü ellerine almaya teşvik edilir. Böylelikle, öğrenimlerinde eyleme geçerek, öğrenciler eleştirel düşünme ve analitik becerilerini geliştirmeye teşvik edilmiş olur. Bu yetenekler daha sonra toplumumuzun sorunlarını yapı söküme uğratmak ve onlara meydan okumak için kullanılır. Geleneksel olarak, toplumun muhafazakâr politik görüşlü ve ekonomik olarak ayrıcalıklı kesimine hizmet etmiş, baskıcı karakteristik özellikleri bu sorunlara örnek teşkil edebilir.[6]

Feminist pedagoji, üyelerin birbirlerinin farklılıklarına saygı duymayı öğrendikleri, ortak hedeflere ulaştıkları ve bireysel hedeflere ulaşmak için birbirine yardım ettikleri, sınıf içi somut hedefler tarafından kolaylaştırılan katılımlı bir süreçtir. Bu süreç, katılımcı öğrenmeyi, kişisel deneyimin tasdikini, sosyal anlayış ve aktivizmin teşvik edilmesini ve eleştirel düşünme ve açık fikirliliğin gelişimini kolaylaştırır.[5] Özellikle akademide bulunan kurumsal hiyerarşi içinde sosyal değişimin önemini teşvik ederken, feminist teorinin pratik uygulamalarını tanımlar. Feminist pedagoji, en sık olarak öğrencileri araştırma konusunun nesnesinden öznesine dönüştürmeyi amaçlayan “kadın çalışmaları” derslerinde kullanılır. Ancak feminist pedagojinin kullanımı sadece kadın çalışmaları dersleriyle sınırlı değildir.

Feminist pedagoji, akademik kurum içinde kadın çalışmalarının büyümesiyle bağlantılı olarak gelişti. Üniversite kampüslerinde artan cinsiyetçilik bilinci ve kadın hareketinin belirli kesimlerinde profesyonelliğe önayak olma ihtiyacı, kadın çalışmaları programlarının kurumsallaşmasıyla sonuçlandı.[1] Kadın çalışmaları programlarının kurumsallaşması, sınıf öğretim yöntemlerine yansıyan mevcut kural, seçki ve disiplinlerin sorgulanmasını kolaylaştırdı. [1]

“Kadın Çalışmaları alanı, 1970 yılında ilk kursların açılmasından bu yana çarpıcı bir şekilde genişledi. Egemen paradigmaların eleştirileri ve erken aşamalarını karakterize eden telafi edici araştırma çabaları, lisans kadın çalışmaları müfredatını önemli ölçüde genişleten ve lisansüstü düzeyde öğretimin gelişmesini mümkün kılan bir burs patlaması yarattı ve kadınlarla ilgili gelişen bursu müfredata entegre etme çabalarını hızlandırdı. Alanın evrimi boyunca, kadın çalışmaları derslerinin öğretim süreçleri, feminist öğretimin unsurlarını tanımlamaya çalışan önemli bir teori bütünü ile sonuçlanan önemli bir bilimsel ilgi görmüştür.” [1]

Okullardaki Atmosfer

[değiştir | kaynağı değiştir]

Bilginin sahibi kimdir? Ne öğreneceğimize ve nasıl öğreneceğimize kim karar veriyor? Eğitim sistemi buna bizim adımıza karar vermekle kalmıyor, kim olduğumuza da karar veriyor ve yapabileceklerimizi ve bilebileceklerimizi sınırlandırıyor. Feminist pedagoji, geleneksel kurumsal yapıların ve uygulamaların reddedilmesinden doğar. Örneğin, özellikle ABD'deki batı okulları, tüm bu hırslı öğrencilerden bir sermaye yaratıyor. Özellikle yüksek öğrenim söz konusu olduğunda, 17-20 yaş aralığındaki birçok insan, hayatta kalabilmek için binlerce dolar kredi çekmesi gerektiğine inandırılıyor. Ancak, birçok öğrencinin okulda parayla nasıl başa çıkacağını asla öğrenmediğinden şikâyet ettiği tek şey, aslında onları bu kapitalist toplumun kurbanı haline getirmektir. [7]

Okulların eğitim iklimi, baskın neoliberal rekabetçi ideolojilerin sonucu olarak, toplumsal öğrenme, araştırma ve topluluk eylemini küçümser ve caydırır. Neoliberal kurumlar içinde işleyen sınıf içi güç dinamikleri, öğrencilerin gelişimi için bir motivasyon kaynağı olarak korku ve utancı kullanan rekabetçi bir tutum sergiler. Eğitime yönelik geleneksel yaklaşımlar, mevcut tahakküm güç yapılarını güçlendirerek statükoyu korur. "Akademik çalışma süreci temelde işçi sınıfına düşmandır ve akademisyenler çoğunlukla farklı bir kültür dünyasında, onu da işçi sınıfı yaşamına düşman kılan farklı şekillerde yaşarlar." [8]Buna karşılık, feminist pedagoji, toplumsal baskı sistemlerini reddederek, devam eden daha büyük toplumsal baskıyı sürdüren akademi ile ilişkili kurumsal ve bireysel uyumu tanır ve eleştirir. Sınıf, daha geniş bir toplumda gücün nasıl bozulduğunun ve uygulandığının bir mikro kozmosudur. "Öğrenciler, kazanılmış yetkilerini korumak ve statükoyu sınıfta baskılamak ve tekrarlayıp devam ettirmek için incelikli yöntemler kullanırlar." [6]

  1. ^ a b c d Weiler, Kathleen (1991-12-01). "Freire and a Feminist Pedagogy of Difference". Harvard Educational Review. 61 (4): 449–475. doi:10.17763/haer.61.4.a102265jl68rju84. ISSN 0017-8055. 
  2. ^ Robertson, Claire (1987). "Developing Economic Awareness: Changing Perspectives in Studies of African Women, 1976-1985". Feminist Studies. 13 (1): 97. doi:10.2307/3177839. ISSN 0046-3663. 
  3. ^ Çetinkol, Ş. G. (2008). Türkiye’de eğitime farklı bir bakış açısı: Feminist pedagoji.
  4. ^ Shrewsbury, Carolyn M. (1987). "What Is Feminist Pedagogy?". Women's Studies Quarterly. 15 (3/4): 6–14
  5. ^ a b c McClure, Laura (2000). "Feminist Pedagogy and the Classics". The Classical World. 94 (1): 53. doi:10.2307/4352498. ISSN 0009-8418. 
  6. ^ a b Lee, Ming-yeh; Johnson-Bailey, Juanita (2004). "Challenges to the classroom authority of women of color". New Directions for Adult and Continuing Education. 2004 (102): 55–64. doi:10.1002/ace.138. ISSN 1052-2891. 
  7. ^ Stoller, Eric (2014-01). "Growing Social Media Requires a Community-Driven Effort". Strategic Enrollment Management Quarterly. 1 (4): 263–269. doi:10.1002/sem3.20028. ISSN 2325-4750.  Tarih değerini gözden geçirin: |tarih= (yardım)
  8. ^ Bell., Hooks, (1994). Teaching to transgress : education as the practice of freedom. Routledge. ISBN 0-415-90807-8. OCLC 439092943. 

https://nongenderedelt.weebly.com/