Kavurma

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Kavurma

Kavurma Türk mutfağında bir et saklama yöntemidir. Bu yöntemle saklanan kırmızı etlere de kavurma denir. Eski Türkler av etlerini kavurma yöntemiyle saklıyorlardı.[1] (sh. 467)

Hazırlanışı[değiştir | kaynağı değiştir]

Etler kuşbaşı doğranır, önce suda kaynatılır sonra iyice haşlanır ve suyu süzülür. Başka bir tencerede et yağları iyice kızdırılır. Haşlanan etlere bolca tuz eklenerek on-on beş dakika daha bu yağ ile birlikte pişirilir. Soğuduktan sonra büyük tencere veya küplerde saklanır.

Kullanımı[değiştir | kaynağı değiştir]

Kavurma ihtiyaç halinde çıkartılır ve genellikle etli yemeklerin yapımında kullanılmak suretiyle tüketilir. Kavurma pide iç malzemesi olarak da kullanılır.

Kurban Kavurması[değiştir | kaynağı değiştir]

Türk Kurban Bayramı kültürünün bir ögesi olan kavurma, bayram sırasında (özellikle kurbanın kesildiği gün), kurban etinin taze taze kavrulması ile yapılan yemeğe de denilir.

Osmanlı Mutfağındaki Çeşitleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Osmanlı döneminin yayınlanan son yemek kitabı Fenn-i Tabâhat'da tarifi vardır.[2]

Yörelere Göre Çeşitleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Rize kavurması[değiştir | kaynağı değiştir]

Bingöl Çobantaşı kavurması[değiştir | kaynağı değiştir]

Meşe yaprağı ile beslenmiş 1-2 yaşındaki oğlak etinden kemikli olarak hazırlanan etin su, tuz ve kendi yağı dışında hiçbir katkı maddesi katılmadan pişirilmesi sonucu sıcak ve soğuk servis edilen kavurma çeşididir. 1700 lü yıllardan beri hemen hemen her evde kışlık ihtiyaç olarak da hazırlanan kavurmalar bölgedeki meşe ormanlarında beslenen oğlak etlerinden yapılmaktadır. Hiçbir katkı olmadan kendi yağı ve eti dışında tuz ve su ile işçilik mahareti katılarak yapılan kavurma 1950 lerde yol boyunda ticari faaliyete konu edilerek üretimi sıcak olarak devam etmiştir. 2007 yılında bölgede artan talebe göre konum alan üreticiler soğuk paketlenmiş üretime başlamış ve kısa sürede Türkiye pazarında önemli bir yer almıştır.

Bingöl Çobantaşı Kavurması Türk Patent ve Marka Kurumu tarafından tescillenmiş ve coğrafi işaret almıştır.[3][4]

Saç kavurma[değiştir | kaynağı değiştir]

Diyarbakır ayvalı kavurma[değiştir | kaynağı değiştir]

Diyarbakır Ayvalı Kavurma 07.06.2022 tarihinde Türk Patent ve Marka Kurumu tarafından tescillenmiş ve coğrafi işaret almıştır.[5]

Erzurum et kavurması[değiştir | kaynağı değiştir]

Erzurum Et Kavurması 05.07.2022 tarihinde Türk Patent ve Marka Kurumu tarafından tescillenmiş ve coğrafi işaret almıştır.[6]

Kanlı kavurma[değiştir | kaynağı değiştir]

Kazan kavurması[değiştir | kaynağı değiştir]

Kahramankazan'da dana eti, kuru soğan, katı yağ ve tuz ile yapılır. Baharat eklenmez. Kazan Kavurması 20.09.2022 tarihinde Türk Patent ve Marka Kurumu tarafından tescillenmiş ve coğrafi işaret almıştır.[7]

Burdur Gölhisar kavurması[değiştir | kaynağı değiştir]

Gölhisar Kavurması 09.01.2023 tarihinde Türk Patent ve Marka Kurumu tarafından tescillenmiş ve coğrafi işaret almıştır.[8]

Mantar kavurması[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Fırat Havzasının Sosyal, Kültürel ve Ekonomik Kalkınması Sempozyumu: 7-9 Nisan 1988, Elazığ : bildiriler. Fırat Havzası Araştırma Merkezi. 1991. 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2020. 
  2. ^ Reşat, Mehmet (2018). Fenn-i Tabâhat, 1340-1341: (Aşçılık bilimi 1921-1923). Kitap Yayınevi. ISBN 978-605-105-178-9. 30 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2021. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 5 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mart 2021. 
  4. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 25 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 20 Mart 2021. 
  5. ^ "Diyarbakır Ayvalı Kavurma". Türk Patent ve Marka Kurumu. 
  6. ^ "Erzurum Et Kavurması". Türk Patent ve Marka Kurumu. 19 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2022. 
  7. ^ "Kazan Kavurması". Türk Patent ve Marka Kurumu. 4 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2022. 
  8. ^ "Gölhisar Kavurması". Türk Patent ve Marka Kurumu. 24 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2023.