Karel Dobbelaere
Karel Dobbelaere, (d. 16 Eylül 1933), Belçikalı din sosyoloğu ve akademisyen. Dobbelaere, Belçika'da Antwerp Üniversitesi'nde ve Leuven Katolik Üniversitesi'nde profesör olarak görev yapmaktadır. Uluslararası Din Sosyolojisi Derneği'nin geçmiş dönem başkanı ve genel sekreteridir.[1]
Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]
Belçika'nın Nieuwpoort şehrinde doğdu. Leuven Katolik Üniversitesi'nde lisansını tamamladı. 1966'da sosyal bilimler doktoru oldu ve aynı üniversiteye profesör olarak atandı. Din sosyolojisi alanında çeşitli çalışmalar yaptı. Ağırlıklı olaral yeni dinî hareketler ve mezhepleri araştırdı.
200' den fazla kitap, makale ve çalışması bulunmaktadır.
Yayımlanmış eserleri arasında Sekülerleşme: Üç Düzeyde Bir Analiz (PIE — Peter Lang, 2002), Bir Zikir Zamanı (Clarendon, 1994) ve Sekülerleşme: Çok Boyutlu Bir Kavram (Sage, 1982) bulunmaktadır.
Sekülerleşme Teorisi Görüşü[değiştir | kaynağı değiştir]
Dobbelaere, klasik sekülerleşme teorisini savunmasıyla bilinir ve bu şekilde eleştirilir. Ancak, Dobbelaere'in sekülerleşme teorisi, üç farklı şekilde incelenmesi gerektiğini savunmaktadır. Onlara “makro-laikleşme”, “mezo-laikleşme” ve “mikro-laikleşme” demektedir.
“Makro sekülerleşme”, dinin toplum üzerindeki azalan etkisi anlamına gelir. Dobbelaere, en azından Batı toplumlarında sosyal ve politik seçimlerin dinden daha az etkilendiğine dair çok az şüphe olduğuna inanmakta ve çoğu sosyoloğun bu noktada tartıştığını belirtmektedir.
“Mikro sekülerleşme” özel inanç alanını ifade eder. Diğer laikleşme teorisyenlerinin aksine, Dobbelaere dinin gerçekten de "kurumsallaşmış" özel inançlar ve uygulamalar düzeyinde hayatta kaldığını gözlemler. Burada yine din sosyologlarının çoğunun onunla hem fikir olacağına inanıyor.[2]
Dobbelaere, teorisinin en tartışmalı kısmının, “mezo-sekülerleşme” dediği şeyle ilgilendiğinin bilincindedir; bununla birlikte, kiliseye katılım ve kurumsal dine yapılan bağışlar gibi çeşitli göstergelerle ölçülen dinin örgütsel seviyesinin azalması anlamına gelir. Dobbelaere, dini örgütlerin ve kurumların modern dünyada genellikle düşmekte olduğunu savunurken, eleştirmenleri bu sekülerleşme biçiminin yalnızca Batı Avrupa için tipik olduğunu iddia etmekte, ancak ABD'de, Latin Amerika'da, Asya ve Afrika'da böyle değildir.[3]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Barker, Eileen; Beckford, James A.; Richardson, James T., (Ed.) (2003). Challenging religion: essays in honour of Eileen Barker. London New York: Routledge. ISBN 978-0-415-30948-6.
- ^ PÉREZ-AGOTE, Alfonso, “The notion of secularization: Drawing the boundaries of its contemporary scientific validity,” Current Sociology, vol. 62, 2014, pp. 886–904.
- ^ DAVIE, Grace, “Patterns of Religion in Western Europe: An Exceptional Case,” in FENN, Richard K., editor, The Blackwell Companion to Sociology of Religion, Oxford: Blackwell, 2001, 264–278. 0-631-21240-X
