José de Madrazo

Vikipedi, özgür ansiklopedi
José de Madrazo
Otoportresi
Genel bilgiler
Doğum adıJosé de Madrazo y Agudo
Doğum22 Nisan 1781(1781-04-22)
Santander, Kantabria
Ölüm8 Mayıs 1859 (78 yaşında)
Madrid, İspanya
Uyrukİspanyol
AlanıResim, gravür
Katıldığı akımlarBarok, neoklasisizm

José de Madrazo y Agudo (22 Nisan 1781, Santander - 8 Mayıs 1859, Madrid), İspanyol ressam ve gravür sanatçısı. Hem barok hem de neoklasik tarzda eserler üretti. Oğlu Federico Madrazo, torunu ise Raimundo Madrazo'dur.

Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

Madrazo, Gregorio Ferro'nun öğrencisiydi. Ferro, ressama Anton Raphael Mengs'in stil ve tekniğini San Fernando'daki Güzel Sanatlar Akademisinde öğretti. 1803 yılında, Paris'te Jacques-Louis David ile çalıştı. Bu çalışmaları sonucunda neoklasizme daha da yaklaştı. Aynı dönemde Ingres ile dost oldular.

Roma günleri[değiştir | kaynağı değiştir]

1806 yılında öğretmeni David, Madrazo'yu Roma'ya giderek orada klasik resim üzerine çalışmaya ikna etti. Roma'da San Lucas Akademisi'nde çalışırken yaptığı Viriato'nun Ölümü isimli tablosuyla başarı kazandı. Fransa'nın İspanya'yı işgal etmesi ve Joseph Bonaparte'a karşı olan diğer İspanyol ressam arkadaşları ile birlikte önce Roma'daki Sant'Angelo Şatosu sonra ise İspanya büyükelçiliğinde tutuklu kaldılar. Orada Napolyon'un sürgüne gönderdiği İspanya Kralı IV. Carlos ve karısı Parmalı Maria Luisa ile tanıştı.

2 Eylül 1809'da ressam Silesio Tadeusz Kunst'un kızı olan Elizabeth Kuntz ile Roma'da evlendi. 1813 yılında Carlos'un resmi ressamı oldu. Roma'daki geri kalan günlerinde çoğunlukla portreler ve Roma sosyal yaşantısını anlatan resimler çizdi.

1815 yılında Amiral Joachim Murat'ın Roma'ya girmesi Carlos ve çevresinin oradan uzaklaşmasına sebep oldu. Bu yüzden Madrazo da kraliyet ressamı unvanını kaybetti.

İspanya'ya dönüş[değiştir | kaynağı değiştir]

Napolyon'un düşüşü VII. Fernando'ya büyük bir güç kazandırdı. 1818 yılında Jose Madrazo Madrid'e elinde Fernando babası Carlos'a ait bir koleksiyonla döndü. Ressam Prado Müzesi'ni yeniden organize etti. Müzenin katalogunun hazırlanması ile bizzat kendisi ilgilendi ve katalogun hazırlanış yöntemini belirleyen isimlerden biri oldu.

1823 yılında ise önce San Fernando Güzel Sanatlar Akademisi'nin sonra Prado Müzesi'nin yöneticisi oldu. Madrazo'dan sonra oğulları ve torunları da resim kariyerini seçtiler.

Çalışmaları[değiştir | kaynağı değiştir]

Ressam, genellikle dini konularda çizdi ve tarih resimleri yaptı.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Ramírez Domínguez, J.A., "Clasicismo y romanticismo en la pintura", Historia del Arte, Anaya, Madrid, 1986. ISBN 84-207-1408-9
  • Sanat Sözlüğü, 2001. ISBN 84-7630-842-6.
  • Sergi Katalogu, José de Madrazo, Santander, Marcelino Botín Vakfı, 1998, Madrid, Museo Municipal, 1998, José Luis Diez yönetiminde, ISBN 84-87678-69-6.
  • Sergi Katalogu, Le Néoclassicisme en Espagne, Journées d'études, 20-21 juillet 1989, Castres, Musée Goya, Jean-Louis Augé'nin « Quelques précisions d'archives sur Aparicio, Álvarez y Cubero, Lacoma et Madrazo » makalesi, sayfa 114-130, ISBN 2-905828-19-3.

Kaynak notları[değiştir | kaynağı değiştir]