Igort
| Igor Tuveri | |
|---|---|
 Igort stüdyosunda, (2018) | |
| Doğum | Igor Tuveri 26 Eylül 1958 Cagliari, İtalya |
| Takma ad | Igort |
| İkamet | Paris |
| Milliyet |  İtalya |
| Vatandaşlık | İtalya |
| Tür | Çizgi roman |
| Edebî akım | Çizgi roman |
| Önemli ödülleri | tam liste |
| Resmî site | |
Igort ya da gerçek adıyla Igor Tuveri (Cagliari, 26 Eylül 1958), İtalyan çizgi romancı, senarist ve yönetmendir.
Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]
Kariyerine 1970'lerin sonunda Bologna'da başladı ve linus, Alter Alter, Frigidaire gibi çok sayıda İtalyan dergisinde ve yabancı dergilerde (Métal Hurlant, L'écho des Savanes, Vanity, The Face) çalıştı.
1980'lerde Alter Alter ve Frigidaire'de düzenli olarak yayınlanması ona biraz ün kazandırdı. 1983 yılında, henüz 25 yaşındayken, diğerleriyle birlikte, Rizzoli tarafından yayınlanan Alter Alter dergisinin içinde gazete bayilerinde yayınlanan aylık bir ek üreten avangard bir sanat kolektifi olan Valvoline grubunu kurdu. Igort'un grafik ve tasarımdan sorumlu olduğu Valvoline'in faaliyetleri tasarım, resim, moda ve müzik gibi diğer alanlara da uzanıyordu.
1980'lerin ikinci yarısında Igort, Bologna'da bir stüdyosu olmasına rağmen Paris'e yerleşti ve bünyesinde Moebius gibi büyük çizerleri barındıran Les Humanoïdes Associés yayıneviyle çalışmaya başladı. Alter Alter deneyiminin sonunda (kısa süre sonra kapılarını kapattı), başkalarıyla birlikte sanat yönetmenliğini yaptığı aylık Dolce Vita dergisini kurdu. Dolce Vita, linus ve Alter'in eski editörü Oreste Del Buono ile işbirliğinin devamı niteliğindedir.
90'lı yıllar[değiştir | kaynağı değiştir]
Igort, 1990 yılında Dolce Vita dergisini bıraktı ve arkadaşlarıyla birlikte Fuego dergisini kurdu. Dergi, 1990 Şubat ve Temmuz ayları arasında, sonuncusu çift sayı olmak üzere altı sayı yayınlandı ve 26.000 tirajla gazete bayilerinde dağıtıldı. İlk sayıya ek olarak, Los Tres Caballeros takma adı altında başkalarıyla birlikte bestelediği bir 45'lik yayınladı. 1991'den beri yazıp çizdiği Japon yayınevi Kodansha ile üç yıldan fazla sürecek bir işbirliği yaptı. Kodansha'nın yanı sıra, Japon müzisyen Ryuichi Sakamoto tarafından kurulan ve yönetilen Brutus Magazine House ve Hon Hon do gibi diğer Japon yayınevleri de Igort'un çalışmalarını yayınlamaya başladı.
1992 yılında, sonrasında "yılın modeli" olarak seçilecek olan "Io Yuri" adlı bir Swatch saati tasarladı. Bu saat kısa sürede Avrupa, Asya ve Kuzey Amerika pazarlarında 300 binden fazla satarak dünya çapında en çok satanlar arasına girdi. Yıllar sonra, bir çocuk kozmonot olan karakter, Japonya'da yayınlanan bir çizgi roman serisinin kahramanı olacaktır.
1994 yılında Pedro Almodóvar ve Christian Leigh'in davetiyle Venedik Bienali'nde eserlerini sergiledi. "I Will Love You More Than My Own Death" başlıklı bu sergi, en büyük Amerikalı sanatçıların ve uluslararası tasarımcı ve fotoğrafçıların eserlerini içeriyordu.
2000'ler[değiştir | kaynağı değiştir]
2000 yılında, entelektüel açıdan verimli bir karşılaşmanın ardından, Carlo Barbieri ile birlikte Coconino Press yayınevini kurdu. Çizimlerine Tokyo'da başlanan ve yaklaşık 10 yıllık bir çalışma ve yeniden yazım sürecinin ardından tamamlanan bir fumetto nero olan 5 è il Numero Perfetto (5 Kusursuz Bir Sayıdır), 2002 yılında gün ışığına çıktı. Coconino Press tarafından basılan kitap, 6 ülkede aynı anda yayınlandı ve ertesi yıl Frankfurt Kitap Fuarı'nda Yılın Çizgi Romanı Ödülü'nü kazandı.[1] Bu kitap yıllar içinde Igort'un en popüler albümü haline geldi. Bu albümü, Arjantinli yazar ve senarist Carlos Sampayo ile birlikte hazırladıkları, 1930'ların en popüler caz piyanistlerinden birinin hayatını konu alan Fats Waller kitabı izledi. Bu yayınlar sayesinde Igort'un çalışmaları yurtdışında da yayılmaya başladı.
Igort kalıcı olarak Paris'e taşındıktan sonra, Japon bir çocuk (Hiroshi Oolong) ile Güney Amerikalı genç bir çizgi roman yazarının (Celestino Villarosa) paralel hikâyelerini anlatan Baobab serisine başladı. Baobab İtalya, Fransa, İspanya, Hollanda, Almanya ve ABD'de eşzamanlı olarak yayımlandı, ardından Japonya'da Kodansha tarafından Mandala adıyla basıldı.
Ukrayna, Rusya ve Sibirya arasında uzun süre ikâmet ettikten sonra 2010 yılında Mondadori'nin Strade Blu serisinde yayınlanan Quaderni Ucraini'yi (Ukrayna Defterleri) yazdı ve çizdi. Ardından 2011'de karanlık bir suikaste kurban giden Rus gazeteci Anna Stepanovna Politkovskaya'nın izini süren bir çizgi röportaj olan Quaderni Russi (Rus Defterleri) albümünü yayınladı.
Igort, 2014'ün ikinci yarısında kişisel Facebook sayfasında, Japon topraklarında geçirdiği yılları anlatan bir anı, seyahat kitabı ve çizilmiş röportajlardan oluşan bir sonraki eseri Quaderni Giapponesi (Japon Defterleri) albümünü duyurdu. 2016'da Einaudi Yayınevi, Haruki Murakami'nin yazdığı ve Igort'un suluboyalarıyla resimlediği Gli Assalti Alle Panetterie (Fırın Saldırısı) adlı kitabı yayımladı.
2018 yılında Igort, 1965'ten beri yayınlanan ve dünyanın en uzun soluklu ve en saygın çizgi roman dergilerinden biri olarak kabul edilen linus dergisinin direktörü oldu. Aynı yılın yazında, başrollerini Toni Servillo, Valeria Golino ve Carlo Buccirosso'nun paylaştığı, yönetmenliğini ve senaristliğini Igort'un üstlendiği, kendi best seller kitabından uyarlanan 5 è il Numero Perfetto filminin çekimlerine başlandı. Filmin prömiyeri 76. Venedik Film Festivali'nde yapıldı ve daha sonra birçok uluslararası festivalde (Busan, Los Angeles, New York, İstanbul,[2][3] Gent, Budapeşte) gösterildi.
Ödülleri[değiştir | kaynağı değiştir]
- 2002: Premio Pulcinella, Napoli Comicon
- 2003: Premio Romics Büyük Ödülü, 5 è il Numero Perfetto
- 2003: Premio ANAFI, Jüri Özel Ödülü, Coconino Press Yayınevi ile yaptığı yayınlardan ötürü [4]
- 2003: Premio Coccobill En İyi Yazar Ödülü, Milano Cartoomics Comics Festival
- 2003: Frankfurt Kitap Fuarı Yılın Çizgi Romanı Ödülü, 5 è il Numero Perfetto[5]
- 2004: Swing a Xirocourt Jazz Festivali Yılın Jazz Kitabı Ödülü, Fats Waller
- 2012: Napoli Comicon En İyi Kitap Ödülü, Quaderni Russi
- 2012: Blois bd BOUM Comics Festivali Yılın Kitabı Ödülü, Les Cahiers Russes
- 2013: Rapallo Mostra Internazionale dei Cartoonists Award, Best Realistic Artist
- 2016: Premio Napoli, (İtalyan kültürünün yaygınlaştırılmasına katkılarından ötürü)
- 2016: Napoli Comicon En İyi Sanatçı Ödülü, Quaderni Giapponesi
- 2016: Lucca Comics Festival Yılın Çizeri Ödülü, Quaderni Giapponesi
- 2017: Romics D'Oro, Yaşam Boyu Başarı Ödülü[6]
- 2018: Premio Etna Comics Yılın Kitabı Ödülü, Quaderni Giapponesi - Il Vagabondo del Manga
- 2020: Premio Asinara for the Direction and Screenplay, 5 è il Numero Perfetto
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Libraio (19 Kasım 2016). ""My generation", il romanzo di formazione di Igort". ilLibraio.it (İtalyanca). 18 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2023.
- ^ Lap, Ünal (21 Mayıs 2020). "Büyüleyici Bir Göz, Aksak Bir Kalem". Artfulliving. 20 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2023.
- ^ Kolukısa, Emrah (20 Mayıs 2020). "39. İstanbul Film Festivali: "5 Kusursuz Sayıdır"". www.cumhuriyet.com.tr. Cumhuriyet. 24 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2023.
- ^ "Albo d'Oro dei Premi ANAFI" (PDF). Amici del Fumetto (İtalyanca). Associazione Nazionale Amici del Fumetto e dell’Illustrazione. 15 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 15 Ocak 2024.
- ^ "Igort, Disegnatore Italiano, Si Aggiudica Il Premio Per La Miglior "Graphic Novel" Dell'Anno a Francoforte". Fondazione Italia (İtalyanca). 4 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2023.
- ^ "Awards - Nominations". www.igort.com (İngilizce). 17 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2023.
