I. Charles (Flandre kontu)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(I. Charles (Flandre Kontu) sayfasından yönlendirildi)
İyi Charles
I. Charles'ın Sint-Salvatorskathedraal, Brugge, Belçika'daki kutsal emanetindeki görüntüsü
Kont ve Şehit
Doğumy. 1084
Odense, Danimarka
Ölüm2 Mart 1127
Brugge, Flandre Kontluğu (günümüzde Belçika)
KutsayanlarKatolik Kilisesi
Kutsanma9 Şubat 1882, Papa XIII. Leo tarafından Taziz ile
Yortu2 Mart
Simgekılıç

İyi Charles (1084 - 2 Mart 1127), 1119'dan 1127'ye kadar Flandre Kontudur. Cinayeti ve sonrası, Brugge'lu Galbert tarafından anlatılmıştır. 1882'de Papa XIII. Leo tarafından Taziz ile aziz ilan edilmiştir.[1]

Erken dönem[değiştir | kaynağı değiştir]

Charles Danimarka'da doğmuştur, Kral IV. Knud (Aziz Knud) ve Flandreli Adela'nın üç çocuğunun tek erkek olanıdır.[2] Babası 1086'da Odense Katedrali'nde suikasta kurban gitmiş[3] ve Adela, genç Charles'ı da yanına alarak Flandre'ye kaçmış, ancak ikiz kızları Ingeborg ve Cecilia'yı Danimarka'da bırakmıştır. Charles, Flandre kontları I. Robert ve amcası II. Robert'in sarayında büyümüştür. 1092'de Adela, Apulia dükü Ruggero Borsa ile evlenmek için güney İtalya'ya gitmiş ve Charles'ı Flandre'da bırakmıştır.

Charles, 1107 veya 1108'de İngiliz, Danimarkalı ve Flamanlardan oluşan bir filoyla Kutsal Topraklar'a gitmiştir.[4] Bu muhtemelen benzer şekilde tanımlanan Boulogne'lu Guynemer'in filosudur. Kendisine Kudüs Krallığı tacı teklif edilmiş ancak bilinmeyen nedenlerle kabul etmemiştir.[5]

Flandre Kontluğu[değiştir | kaynağı değiştir]

1111'de II. Robert öldü ve Charles'ın kuzeni VII. Baudouin kont olmuştur. Charles, 1118 civarında Charles'ın Amiens kontunun varisi, Clermont Kontu II. Renaud'un kızı Clermontlu Margaret'i ile evlenmesini ayarlayan yeni kontun (birkaç yaş daha genç) yakın danışmanıydı.[6] Çocuksuz kont VII. Baudouin, Eylül 1118'de Bures-en-Brai Muharebesi'nde yaralanmış ve 17 Temmuz 1119'da ölmeden önce Charles'ı halefi olarak atamıştır.[7]

1125'te Charles, fiyatlarındaki artışın, o yıl kendi topraklarını etkileyen kıtlık sırasında yaşanan ek acılara neden olduğunu öne sürerek Yahudileri Flandre'den kovmuştur.[8] Kıtlık sırasında Charles yoksullara ekmek dağıtmış ve tahılların istiflenip aşırı yüksek fiyatlara satılmasını önlemek için harekete geçmiştir.[9] Danışmanlarının teşvikiyle, bu faaliyetle yoğun bir şekilde ilgilenen nüfuz sahibi Erembald ailesini serf statüsüne indirmek için işlemlere de başlamıştır. Sonuç olarak, Fr. Aziz Donatian Kilisesi'nin vekili Bertulf FitzErembald, Charles ve danışmanlarına suikast düzenlemek için bir komplo planlamıştır. Kendisi de V. Heinrich'in ölümünden sonra Romalıların Kralı seçilmek için aday olarak değerlendirildi ancak kabul etmemiştir.

Ölümü[değiştir | kaynağı değiştir]

2 Mart 1127 sabahı Charles, St. Donatian kilisesinde diz çöküp dua ederken, Erembald ailesine cevap veren bir grup şövalye kiliseye girmiş ve onu geniş kılıçları ile öldürmüşlerdir.[10][11] Halk kontunun vahşice ve saygısızca öldürülmesi, kamuoyunda yaygın bir öfke yaratmış ve 1882'ye kadar resmi olarak kutsanmamış olsa da, halk arasında hemen bir şehit ve aziz olarak kabul edilmiştir.[a] Charles'ın cinayetini planlayan ve gerçekleştiren Erembald'lar, Brugge kalesinin içinde Brugge ve Gent'in öfkeli soyluları ve halkları tarafından kuşatılmışlardır. Tüm komplocular mağlup edilmiş, yakalanmış ve işkenceyle öldürülmüşlerdir . Erembald'lara karşı ayaklanmayı destekleyen Fransa Kralı VI. Louis, nüfuzunu kullanarak William Clito'yu Flanders'ın bir sonraki kontu olarak seçmiştir.[12]

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Paris'teki Petit Palais Müzesi'nde cenazesinin Belçikalı sanatçı Jan van Beers (1852–1927) tarafından yapılmış dikkate değer bir tablosu vardır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Özel
  1. ^ "Confirmation of Cultus (4)". newsaints.faithweb.com. 8 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2022. 
  2. ^ Nicholas 1992, s. 56.
  3. ^ Hundahl, Kjær & Lund 2016, s. 87.
  4. ^ Galbert of Bruges 2013, s. 25.
  5. ^ Riley-Smith 1997, s. 176.
  6. ^ Galbert of Bruges 2013, s. 42.
  7. ^ Paul 2012, s. 43-44.
  8. ^ Deutsch & Bloch 1906.
  9. ^ Nicholas 1992, s. 62.
  10. ^ Davies 1997, s. 10.
  11. ^ Nicholas 1992, s. 63.
  12. ^ Aird 2008, s. 272.
Genel
  • Aird, William M. (2008). Robert Curthose, Duke of Normandy: C. 1050–1134. The Boydell Press. 
  • Davies, Ralph Henry Carless (1997). King Stephen. Routledge. 
  • Deutsch, Gotthard; Bloch, Armand (1906). "Ghent". Jewish Encyclopedia. 
  • Galbert of Bruges (2013). The Murder, Betrayal, and Slaughter of the Glorious Charles, Count of Flanders. Rider, Jeff tarafından çevrildi. Yale University Press. 
  • Hundahl, Kerstin; Kjær, Lars; Lund, Niels, (Ed.) (2016). Denmark and Europe in the Middle Ages, C.1000–1525: Essays in Honour of Professor Michael H. Gelting. Routledge. 
  • Nicholas, David (1992). Medieval Flanders. Longman. 
  • Paul, Nicholas L. (2012). To Follow in Their Footsteps: The Crusades and Family Memory in the High Middle AgesÜcretsiz kayıt gerekli. Cornell University Press. ISBN 9780801450976. 
  • Riley-Smith, Jonathan (1997). The First Crusaders, 1095–1131Ücretsiz kayıt gerekli. Cambridge University Press. 
  • van Ryckeghem, Willy (2019). The Many Enemies of Charles the Good, PDF on academia.edu.org

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=I._Charles_(Flandre_kontu)&oldid=32372409" sayfasından alınmıştır