Hristiyan Demokrasi (İtalya)
| Hristiyan Demokrasi Democrazia Cristiana | |
|---|---|
 | |
| Kısaltma | DC |
| Liderler | Alcide De Gasperi Amintore Fanfani Aldo Moro Mariano Rumor Giulio Andreotti Francesco Cossiga Arnaldo Forlani Benigno Zaccagnini Flaminio Piccoli Ciriaco De Mita Mino Martinazzoli |
| Kuruluş tarihi | 15 Aralık 1943 |
| Kapanış tarihi | 16 Ocak 1994 |
| Önceli | İtalyan Halk Partisi |
| Ardılı | İtalyan Halk Partisi |
| Gazete(ler) | Il Popolo |
| Üyelik (1990) | 2,109,670[1] |
| İdeoloji | Hristiyan demokrasi[2] Popülizm[3] |
| Siyasi pozisyon | Merkez[4] |
| Uluslararası üyelik | Hristiyan Demokrat Enternasyonal |
| Avrupa üyeliği | Avrupa Halk Partisi |
| Parti bayrağı | |
 | |
| İtalya | |
Hristiyan Demokrasi (İtalyanca: Democrazia Cristiana), İtalya'da faaliyet göstermiş eski bir siyasi partidir. Ocak 1994'te feshedildi ve İtalyan Halk Partisi adını aldı.[5]
Seçim sonuçları[değiştir | kaynağı değiştir]
İtalyan Parlamentosu[değiştir | kaynağı değiştir]
| Temsilciler Meclisi | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Seçim | Oy | % | Sandalye | +/– | Lider |
| 1946 | 8,101,004 (#1) | 35.2 | 207 / 556 |
Yeni | Alcide De Gasperi |
| 1948 | 12,740,042 (#1) | 48.5 | 305 / 574 |
 98
|
Alcide De Gasperi |
| 1953 | 10,862,073 (#1) | 40.1 | 263 / 590 |
 42
|
Alcide De Gasperi |
| 1958 | 12,520,207 (#1) | 42.4 | 273 / 596 |
10
|
Amintore Fanfani |
| 1963 | 11,773,182 (#1) | 38.3 | 260 / 630 |
13
|
Aldo Moro |
| 1968 | 12,441,553 (#1) | 39.1 | 266 / 630 |
6
|
Mariano Rumor |
| 1972 | 12,919,270 (#1) | 38.7 | 266 / 630 |
|
Arnaldo Forlani |
| 1976 | 14,218,298 (#1) | 38.7 | 263 / 630 |
3
|
Benigno Zaccagnini |
| 1979 | 14,046,290 (#1) | 38.3 | 262 / 630 |
1
|
Benigno Zaccagnini |
| 1983 | 12,153,081 (#1) | 32.9 | 225 / 630 |
37
|
Ciriaco De Mita |
| 1987 | 13,241,188 (#1) | 34.3 | 234 / 630 |
9
|
Ciriaco De Mita |
| 1992 | 11,637,569 (#1) | 29.7 | 206 / 630 |
28
|
Arnaldo Forlani |
| Cumhuriyet Senatosu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Seçim | Oy | % | Sandalye | +/– | Lider |
| 1948 | 10,899,640 (#1) | 48.1 | 131 / 237 |
Yeni | Alcide De Gasperi |
| 1953 | 10,862,073 (#1) | 40.7 | 116 / 237 |
15
|
Alcide De Gasperi |
| 1958 | 12,520,207 (#1) | 41.2 | 123 / 246 |
7
|
Amintore Fanfani |
| 1963 | 10,032,458 (#1) | 36.6 | 129 / 315 |
6
|
Aldo Moro |
| 1968 | 10,965,790 (#1) | 38.3 | 135 / 315 |
6
|
Mariano Rumor |
| 1972 | 11,466,701 (#1) | 38.1 | 135 / 315 |
|
Arnaldo Forlani |
| 1976 | 12,226,768 (#1) | 38.9 | 135 / 315 |
|
Benigno Zaccagnini |
| 1979 | 12,018,077 (#1) | 38.3 | 138 / 315 |
3
|
Benigno Zaccagnini |
| 1983 | 10,081,819 (#1) | 32.4 | 120 / 315 |
18
|
Ciriaco De Mita |
| 1987 | 10,897,036 (#1) | 33.6 | 125 / 315 |
5
|
Ciriaco De Mita |
| 1992 | 9,088,494 (#1) | 27.3 | 107 / 315 |
18
|
Arnaldo Forlani |
Avrupa Parlamentosu[değiştir | kaynağı değiştir]
| Avrupa Parlamentosu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Seçim | Oy | % | Sandalye | +/– | Lider |
| 1979 | 12,774,320 (#1) | 36.5 | 29 / 81 |
29
|
Benigno Zaccagnini |
| 1984 | 11,583,767 (#2) | 33.0 | 26 / 81 |
3
|
Ciriaco De Mita |
| 1989 | 11,451,053 (#1) | 32.9 | 26 / 81 |
|
Arnaldo Forlani |
Liderlik[değiştir | kaynağı değiştir]
- Sekreterler: Alcide De Gasperi (1944–1946), Attilio Piccioni (1946–1949), Giuseppe Cappi (1949), Paolo Emilio Taviani (1949–1950), Guido Gonella (1950–1953), Alcide De Gasperi (1953–1954), Amintore Fanfani (1954–1959), Aldo Moro (1959–1964), Mariano Rumor (1964–1969), Flaminio Piccoli (1969), Arnaldo Forlani (1969–1973), Amintore Fanfani (1973–1975), Benigno Zaccagnini (1975–1980), Flaminio Piccoli (1980–1982), Ciriaco De Mita (1982–1989), Arnaldo Forlani (1989–1992), Mino Martinazzoli (1992–1994)
- Başkanlar: Alcide De Gasperi (1946–1954), Adone Zoli (1954–1960), Attilio Piccioni (1960–1966), Mario Scelba (1966–1969), Benigno Zaccagnini (1969–1975), Amintore Fanfani (1976), Aldo Moro (1976–1978), Flaminio Piccoli (1978–1980), Arnaldo Forlani (1980–1989), Ciriaco De Mita (1989–1992), Rosa Russo Iervolino (1992–1994)
- Temsilciler Meclisi Parti Liderleri: Giovanni Gronchi (1946–1948), Giuseppe Cappi (1948–1949), Giuseppe Spataro (1949), Giuseppe Cappi (1950), Giuseppe Bettiol (1950–1953), Aldo Moro (1953–1956), Attilio Piccioni (1956–1958), Luigi Gui (1958–1962), Benigno Zaccagnini (1962–1968), Fiorentino Sullo (1968), Giulio Andreotti (1968–1972), Flaminio Piccoli (1972–1978), Giovanni Galloni (1978–1979), Gerardo Bianco (1979–1983), Virginio Rognoni (1983–1986), Mino Martinazzoli (1986–1989), Vincenzo Scotti (1989–1990), Antonio Gava (1990–1992), Gerardo Bianco (1992–1994)
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 10 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2013.
- ^ Maurizio Cotta; Luca Verzichelli (2007). Political Institutions in Italy. Oxford University Press. s. 38. ISBN 978-0-19-928470-2. 25 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2017.
- ^ Mark Donovan (1998). "Democrazia Cristiana: party of government". David Hanley (Ed.). Christian Democracy in Europe. Continuum International Publishing Group. s. 72. ISBN 978-1-85567-382-3. 3 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2012.
- ^ Democrazia Cristiana 27 Mart 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Enciclopedia Treccani
- ^ Hristiyan Demokratlar isim değiştirdi 23 Aralık 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Milliyet Gazetesi, 20/01/1994.
