İçeriğe atla

Hidroksizin

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Hidroksizin
Klinik verisi
Uygulama
yolu
Ağız yoluyla veya kas içine enjeksiyon
Farmakokinetik veri
BiyoyararlanımYüksek
Protein bağlanma93%
MetabolizmaKaraciğer
Eliminasyon yarı ömrüYetişkinler: 20.0 saat[1][2]
Çocuklar: 7.1 saat[1]
Boşaltımİdrar, dışkı
Tanımlayıcılar
  • (±)-2-(2-{4-[(4-chlorophenyl)-phenylmethyl]piperazin-1-yl}ethoxy)ethanol
CAS Numarası
PubChem CID
DrugBank
CompTox Bilgi Paneli (EPA)
ECHA Bilgi Kartı100.000.630 Bunu Vikiveri'de düzenleyin
Kimyasal ve fiziksel veriler
FormülC21H27ClN2O2
Mol kütlesi374.904
3D model (JSmol)
  • Clc1ccc(cc1)C(c2ccccc2)N3CCN(CC3)CCOCCO

Hidroksizin veya ticari adıyla Atarax kaşıntı, anksiyete ve harekete bağlı bulantıyı tedavi etmede kullanılan antihistaminik türde bir ilaçtır. Ağız yoluyla veya kas içine enjeksiyon yoluyla alınabilir.[3]

En sık görülen yan etkileri uyuklama, baş ağrısı ve ağız kuruluğudur.[3][4] Uzun QT sendromu gibi riskli yan etkileri olabilir.[4] Hamilelik ve emzirme dönemlerinde kullanılmamalıdır.[3] Bileşen vücutta histaminin etkilerini bloke ederek etki göstermektedir.[4]

Bileşen 1956'da UCB tarafından geliştirilmiş, aynı yıl Amerika Birleşik Devletleri'nde Pfizer tarafından satılmaya başlanmıştır.[3][5] 2016 verilerine göre hidroksizin, Birleşik Devletler'de 8 milyona yakın reçetede hastalara yazılmıştır.[6]

  1. ^ a b Paton DM, Webster DR (1985). "Clinical pharmacokinetics of H1-receptor antagonists (the antihistamines)". Clin. Pharmacokinet. 10 (6). ss. 477-97. doi:10.2165/00003088-198510060-00002. PMID 2866055. 
  2. ^ Simons FE, Simons KJ, Frith EM (1984). "The pharmacokinetics and antihistaminic of the H1 receptor antagonist hydroxyzine". J. Allergy Clin. Immunol. 73 (1 Pt 1). ss. 69-75. doi:10.1016/0091-6749(84)90486-x. PMID 6141198. 
  3. ^ a b c d "Hydroxyzine Hydrochloride Monograph for Professionals". Drugs.com. American Society of Health-System Pharmacists. 27 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2018. 
  4. ^ a b c British national formulary : BNF 74 (74 bas.). British Medical Association. 2017. s. X. ISBN 978-0857112989. 
  5. ^ Shorter E (2009). Before Prozac: the troubled history of mood disorders in psychiatry. Oxford [Oxfordshire]: Oxford University Press. ISBN 9780195368741. 2 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2020. 
  6. ^ "The Top 300 of 2019". clincalc.com. 18 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2018.