Hermann Göring Koleksiyonu

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Hermann Göring Koleksiyonu (Kunstsammlung Hermann Göring olarak da bilinir), Nazi Reichsmarschall'ın kapsamlı bir özel sanat koleksiyonuydu. Hermann Göring, 1936 ve 1945 yılları arasında Naziişgali altındaki bölgelerde Yahudi mallarının yağmalanmasıyla oluşturulmuştur.

Tarihsel Bağlam[değiştir | kaynağı değiştir]

Hermann Göring en güçlü Nazilerden biriydi. Savaş suçlarından hüküm giyerek Nürnberg'de ölüm cezasına çarptırıldı. 1936'da Berlin'in kuzeyindeki Schorfheide bölgesindeki av köşkünü Waldhof Carinhall adında bir kır evine dönüştürme planını tasarladı. Burada, koleksiyonunun en önemli parçalarını sergilediği Büyük Galeri adı verilen 34 metre uzunluğunda bir salon inşa ettirdi. Başlangıçta Goering, görsel sanat koleksiyonu yapma tutkusunu, arkadaşlarının bir iyiliği karşılığında sanayicilerden aldığı hediyelerle finanse etti.

Dünya Savaşı sırasında Göring, yağmalanan ve kaçan ya da Nazi kamplarında ölüme sürülen Yahudi sanat koleksiyoncularından elde ettiği sanat eserleriyle kendisini büyük ölçüde zenginleştirdi. Savaşın sonunda Göring'in kişisel koleksiyonu 1.375 resim, çok sayıda heykel, halı, mobilya ve diğer eserleri içeriyordu. Bu sanat eserlerinin en az yarısının Nazi yağması yoluyla elde edildiği tahmin edilmektedir.

Göring'in Yahudilerden yağmalanan sanat eserlerini elde edişi[değiştir | kaynağı değiştir]

Göring, Fransız Yahudilerinden ele geçirilen sanat eserlerinin depolandığı Paris Jeu de Paume müzesini 1941 ve 1944 yılları arasında yaklaşık yirmi kez ziyaret ederek kendisi için özel olarak seçilmiş yüksek kaliteli sanat eserlerini seçmiştir.[1][2] Göring, Nazi yağma örgütü Einsatzstab Reichsleiter Rosenberg'den ele geçirdiği yaklaşık 700 sanat eserine ek olarak, kendi örgütü Devisenschutzkommando'yu da işgal altındaki bölgelerde kendi adına sanata el koyması için görevlendirdi. Göring 1937'den itibaren sanat koleksiyonunu derlemek için sanat simsarı Walter Andreas Hofer'den yardım aldı. Hofer 1939'dan 1944'e kadar Rijksmarschalks Kunstcollectie'nin yöneticiliğini yaptı. Savaştan sonra Hofer askeri bir mahkeme tarafından gıyabında 10 yıl hapis cezasına çarptırıldı. Bu ceza hiçbir zaman infaz edilmedi ve Hofer Münih'teki sanat ticaretine rahatsız edilmeden devam edebildi.

Temmuz 1940 gibi erken bir tarihte Göring Amsterdam'da ortaya çıktı ve Nazilerden kaçarken ölen Jacques Goudstikker'in sanat ticaretine ilgi gösterdi. 13 Temmuz 1940'ta, Jacques Goudstikker sanat bayiliğinin yasadışı olarak atanmış temsilcisi Ten Broek, 26 Haziran 1940'ta Hollanda'da bulunan ve daha sonra kamu limited şirketine ait olan tüm resim, çizim, antika ve diğer sanat objelerinin haklarını 2.000.000 NLG'ye (2005 değeri: 13.750.000 €) Göring'e sattı. Göring, envanteri çıkarılan 1.113 resim ve eserin tamamını gerçek değerlerinin altıda birinden daha fazla bir fiyata satın aldı (taklidi andıran bir işlem). Göring'e yapılan satış, Goudstikkers sanat galerisinin bulunduğu 458 Herengracht binasının odalarından birinin tavanında bulunan Gerard de Lairesse imzalı 'üç tavan parçasını' da içeriyordu. Paneller tavandan söküldükten sonra, tıpkı Goering tarafından derhal alınan 780'den fazla tablo gibi Berlin'e nakledildi.

Anıt Adamlar ve Göring Koleksiyonu[değiştir | kaynağı değiştir]

Genellikle Anıt Adamlar olarak bilinen Anıtlar, Güzel Sanatlar ve Arşivler bölümündeki Müttefik subaylar, Göring koleksiyonundan birçok sanat eserini geri aldı ve yağmalanmalarını araştırdı.[3][4] 1945-6 yıllarında OSS Sanat Yağması Araştırma Birimi tarafından Nazi sanat yağması ağlarını belgelemek için yazılan bir dizi rapor, Göring Koleksiyonu'nun oluşturulması hakkında birçok bilgi içeriyordu. "Konsolide Sorgulama Raporu 2: Göring Koleksiyonu" başlıklı özel ve ayrıntılı bir rapor, Göring'in yağmalanmış sanat eserlerini satın almasını destekleyen sanat ticareti ağlarına odaklanmıştır.[5] Raporlar, savaştan yıllar sonra gizlilikleri kaldırılıp yayınlanana kadar uzun yıllar gizli olarak işaretlenmiş ve erişilemez olmuştur.[6]

Hermann Göring'in sanat koleksiyonunun envanteri[değiştir | kaynağı değiştir]

Son yirmi yılda, Göring'in yağmalanan sanat koleksiyonunun envanterini çıkarmak için çok sayıda girişimde bulunulmuştur.[7][8][9][10][11][12] Berlin'deki Alman Tarih Müzesi 2012 yılında Göring'in koleksiyonunun tam envanterini yayınladı, ancak site artık çalışmıyor gibi görünüyor.[13] Jean-Marc Dreyfus kataloğu 2015 yılında kitap olarak yayımladı.[14]

New Yorker'da yazan Sarah Wildman, Göring'in envanterini "çarpık bir hazine haritası, yağma, talan ve Nazi rütbelileri arasında hediye verme rehberi ve Avrupa'nın Nazi işgali için bir izleme mekanizması" olarak tanımladı. Savaşın sonunda Göring'in Carinhall'da depolanan ganimetleri trenlere doldurup Bavyera'daki Berchtesgaden'e doğru güneye kaçtığını ve arkasından Carinhall'ı havaya uçurduğunu yazıyor. Koleksiyon Müttefik askerler tarafından keşfedildi."[11]

Göring Koleksiyonu'nun Mirası[değiştir | kaynağı değiştir]

Bazı sanat eserleri Nazi kurbanlarının ailelerine iade edilmiş olsa da,[15] Ele geçirilen sanat eserlerinin birçoğu hiçbir zaman Nazi öncesi sahiplerine iade edilmedi.[16][17] 2015 yılında, Monuments Men tarafından kurtarılan Göring koleksiyonundaki bazı tabloların, yağmalanan Yahudi koleksiyoncuların ailelerine iade edilmek yerine Nazilerin ailelerine verildiği ortaya çıkmıştır.[18]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Daha fazla okuma[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Günther Haase, Die Kunstsammlung des Reichsmarschalls Hermann Göring, bir Dokumentasyon,978-3-86124-520-9
  • Nancy Yeide, Açgözlülük Düşlerinin Ötesinde: Hermann Goering Koleksiyonu .

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Dedebant, Christèle (16 Nisan 2020). "Bras droit d'Hitler et pilleur d'art, comment Göring a-t-il constitué sa collection ?". Geo. fr (Fransızca). 23 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  2. ^ Match, Paris. "Pillages nazis - La collection Goering: le casse du siècle" (Fransızca). 16 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  3. ^ "HCPO Gallery: Looting and Restitution - The Allies - Müttefikler - OSS ve ALIU". 11 Eylül 2015. 11 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  4. ^ "The Herman Goring Collection". www.aaa.si.edu (İngilizce). 18 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  5. ^ "Goering Table of Contents". govinfo.library.unt.edu. 3 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  6. ^ "Declassified Law CIA 28 June 1974 _ Office of Strategic Services, Consolidation Report No. 2" (PDF). 8 Aralık 2019. 8 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  7. ^ "Inventory of Hermann Göring art collection at Unterstein, Germany". Smithsonian Institution (İngilizce). 15 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  8. ^ Yeide, Nancy H. (2009). Beyond the dreams of avarice: the Hermann Goering collection. Laurel Publishing. ISBN 978-0-9774349-1-6. OCLC 391593058. 
  9. ^ "Lost Art Internet Database - Einfache Suche" |url= değerini kontrol edin (yardım). www.lostart. de. 20 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  10. ^ Dreyfus, Jean-Marc. "Le catalogue Goering de Jean-Marc Dreyfus - Editions Flammarion" (Fransızca). 19 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  11. ^ a b Wildman, Sarah. "The Revelations of a Nazi Art Catalogue". The New Yorker (İngilizce). 6 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  12. ^ "Göring'in Sanat Koleksiyonu Kataloğu Yayınlandı" |url= değerini kontrol edin (yardım). Artnet News (İngilizce). 30 Eylül 2015. 11 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  13. ^ "Die Kunstsammlung Hermann Göring". Deutsches Historisches Museum. 23 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2023. 
  14. ^ "Catalogue of Göring's Art Collection Published". Artnet News (İngilizce). 30 Eylül 2015. 6 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  15. ^ Hickley, Catherine (21 Temmuz 2017). "Painting From Goering's Collection Is Returned to Banker's Heirs" |url= değerini kontrol edin (yardım). The New York Times (İngilizce). s. C3. ISSN 0362-4331. 15 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  16. ^ "De la collection Goering aux Offices: restitution d'une sculpture de Della Robbia spoliée par les nazis". Connaissance des Arts (Fransızca). 5 Mart 2020. 20 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  17. ^ "Pillage et (non) restitution des œuvres d'art aux Pays-Bas (1940-2001)" |url= değerini kontrol edin (yardım). 15 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2023. 
  18. ^ "Münih'in Yağmalanan Sanat Çarşısı" |url= değerini kontrol edin (yardım). www.lootedart.com. 15 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. Amerikan kuvvetlerinin çekilmesinin ardından Staatsgemälde-sammlung'da (Devlet Resim Koleksiyonları), Kültür Bakanlığı'nda ve Oberfinanzdirektion'un (Maliye Bakanlığı) Münih şubesinde telaşlı günler başlar. Almanlar, nadiren de olsa öldürülen Yahudi sahiplerinden geriye kalan binlerce sanat eserine sahiptir. Ancak yetkililer hak sahiplerini düşünmüyor ve mülkiyet konusunda hiçbir araştırma yapmıyor. Hazineyi kendi aralarında bölüşüyorlar. Yetkililerin ve müzelerin satın alabileceği sanat fuarları düzenliyorlar. Göring'in koleksiyonundan bir tablo Petersberg'e (Alman hükümetinin resmi misafirhanesi) gider, Hitler'in koleksiyonundan Canaletto kopyası Bonn'daki Alman Parlamentarischen Gesellschaft'ın (Parlamento Derneği) duvarında asılıdır. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Hermann_Göring_Koleksiyonu&oldid=30991960" sayfasından alınmıştır