Hacı Orman

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Hacı Orman
Doğum16 Ekim 1972
Elbistan, Türkiye
EğitimDokuz Eylül Üniversitesi’nde İşletme, Marmara Üniversitesi’nde Türk Dili ve Edebiyatı, İstanbul Üniversitesi’nde Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler okudu ama hiçbirini tamamlamadı.
MeslekFilm yönetmeni, senarist.

Hacı Orman (d. 16 Ekim 1972, Elbistan), film yönetmeni, senarist.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Dokuz Eylül Üniversitesi’nde İşletme, Marmara Üniversitesi’nde Türk Dili ve Edebiyatı, İstanbul Üniversitesi’nde Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler okudu ama hiçbirini tamamlamadı. Muhalif gazetelerde, radyolarda, yayınevlerinde editör olarak çalıştı. 10 yıl boyunca BEKSAV yönetim kurulu başkanlığı[1] ile kurucusu olduğu Sanat ve Hayat dergisinin genel yayın yönetmenliğini[2] birlikte yürüttü. Türkiye’de görme engellilere yönelik ilk sanat dergisi olan Konuşan Dergi’yi yayınladı.[3] Siyasi nedenlerle iki kez hapse girip çıktıktan sonra HDP’nin kurucuları arasında yer aldı[4] ve bir dönem yönetiminde bulundu.[5] Sivil Toplum Geliştirme Merkezi’nde kültür politikaları ve insan hakları alanında eğitim uzmanı olarak görev aldı. 2015’te Almanca çektiği ve Alman Teolog Johannes Lepsius ile Türk General Enver Paşa’nın Ermenilerle ilgili diyalogunu konu edinen Homo Politicus adlı kısa filmi uluslararası festivallerde gösterildi ,,[6][7][8] ve Avrupa Konseyi’ne davet edildi. 2020’de ilk uzun filmi Körleşme’yi[9] çekti.

Filmleri[değiştir | kaynağı değiştir]

  • 2020, Körleşme (Going Blind)[10]
  • 2015, Homo Politicus (Kısa film)[11]

Aldığı Ödüller[değiştir | kaynağı değiştir]

Gazetecilik ve yayıncılık faaliyetleri[değiştir | kaynağı değiştir]

1994’te kurucu yayın kurulu üyelerinden biri olduğu Atılım gazetesinde editör ve yazar, Özgür Radyo’da programcı, çeşitli yayınevlerinde redaktör olarak çalıştı. 1993’te Özgür Gündem’le dayanışmak amacıyla Diyarbakır’da muhabir olarak bulundu. Sanat ve Hayat’ta çok sayıda yazısı yayımlanmıştır. Ragıp Zarakolu’yla birlikte yayına hazırladığı bazı kitaplar şunlardır.

  • Ararat ile Sırat Arasında Türkler ve Ermeniler[13]
  • 90. Yılında Ermeni Soykırımı[14]
  • Tehcir Türküleri[15]

Yazılarıyla katkıda bulunduğu bazı kitaplar şunlardır:

  • ''İsyan ve Devrim Filmleri, Yordam Kitap (Şarkta Bir Sınır Şarkısı başlıklı yazısıyla)[16]
  • Utanç ve Onur, Evrensel Basım Yayın (Türk Edebiyatında Ermeni Soykırımı başlıklı yazısıyla) [17]

Politik Faaliyetleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Atılım gazetesinde ve BEKSAV'da çalıştığı dönemlerde birçok defa gözaltına alındı ve bazı sorgularda sistematik işkence gördü. 2008 yılında polis tarafından kaçırılarak ölümle tehdit edildi.[18][19] Yaşadığı baskılar nedeniyle İçişleri Bakanlığı ve Adalet Bakanlığı aleyhine açtığı dava, 10 yıldan fazla süredir devam etmektedir. 1996'da Bayrampaşa'da, 2009'da Sincan'da hapis yattı. Aralarında Haluk Gerger,[20] İsmail Beşikçi, Ragıp Zarakolu,[21] Yaşar Kemal’in bulunduğu[22] çok sayıda yazarla birlikte paneller, sempozyumlar, kampanyalar organize etti. 2006 yılında toplanan Türkiye Sosyal Forumu’nun koordinasyonunda yer aldı.[23] 2010’da Ezilenlerin Sosyalist Partisi’nin (ESP),[24] 2012’de Halkların Demokratik Partisi’nin (HDP)[25] kuruluşunda görev yaptı ve birer dönem bu partilerin yönetiminde bulunduktan sonra sinemaya zaman ayırmak amacıyla günlük siyasetin dışında kalmaya karar verdi. 2019’da mahkeme kararı olmaksızın emniyet birimleri tarafından pasaportuna el konularak yurtdışına çıkması engellendi.[26] Fakat konunun basına yansımasıyla birlikte İstanbul Emniyet Müdürlüğü tarafından yapılan açıklamada bir yanlışlık olduğu belirtildi ve pasaportu bir ay sonra iade edildi.[27] Halen devam eden iki davada 20 yıldan fazla hapis istemiyle yargılanmaktadır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "BEKSAV Başkanı Hacı Orman Serbest". Bianet. Erişim tarihi: 22 Aralık 2016. 
  2. ^ "e-kulak skandalına suç duyurusu". Hürriyet. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2004. 
  3. ^ "Türkiye'de Bir İlk: Konuşan Dergi". rehabilitasyon. Erişim tarihi: 5 Nisan 2006. 
  4. ^ "Milliyet". Milliyet. 1 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2012. 
  5. ^ "Milliyet". Milliyet. Erişim tarihi: 28 Ekim 2013. 
  6. ^ "Enver Paşa 'soykırımı' nasıl savundu?". T24 sayfası. 3 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2015. 
  7. ^ "armenpress". armanpress. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2015. 
  8. ^ "franceculture". franceculture. 26 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2015. 
  9. ^ "İstanbul Kültür Sanat Vakfı(İKSV)". İstanbul Kültür Sanat Vakfı (İKSV). Erişim tarihi: 17 Temmuz 2020. 
  10. ^ imdb sayfası
  11. ^ imdb sayfası
  12. ^ "39. İstanbul Film Festivali'nde ödüller sahiplerini buldu". Cumhuriyet. 12 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2020. 
  13. ^ Nadir Kitap
  14. ^ NadirKitap
  15. ^ ekitap[ölü/kırık bağlantı]
  16. ^ Yordam Kitap 24 Eylül 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  17. ^ "Soykırımın 100. Yılında 'Utanç ve Onur'". Evrensel. 14 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2015. 
  18. ^ "Bianet". Bianet. Erişim tarihi: 31 Ocak 2007. 
  19. ^ "linguee". 
  20. ^ "Polis Basın Galasını Engelledi". Bianet. Erişim tarihi: 22 Temmuz 2002. 
  21. ^ "Beksav'dan "Kürt Sorunu ve Aydınlar" Konulu Panel". Haberler sayfası. 21 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2010. 
  22. ^ "Demoklesin Kılıcı". Bianet. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2002. 
  23. ^ "Türkiye Sosyal Forumu Toplanıyor". TMMOB. Erişim tarihi: 27 Eylül 2006. 
  24. ^ "Bianet". Bianet. 2 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2010. 
  25. ^ "evrensel". Evrensel. 19 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2012. 
  26. ^ "Seyahat Edemeyen Yönetmen". Altyazı Fasikül. 23 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2019. 
  27. ^ "Terörün dini imanı yoktur..." Posta. 22 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mart 2019.