Hırvatistan-Libya ilişkileri

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Hırvatistan-Libya ilişkileri
Haritada gösterilen yerlerde Croatia ve Libya

Hırvatistan

Libya

Hırvatistan ile Libya arasındaki diplomatik ilişkiler, 30 Mart 2000'de kuruldu.[kaynak belirtilmeli] Hırvatistan'ın Trablus'ta bir büyükelçiliği bulunmakta (Mart 2011 itibarıyla geçici olarak kapalı). Libya'nın da aynı şekilde Zagreb'de bir büyükelçiliği bulunmaktadır.

Hırvatistan'ın da bir parçası olduğu Yugoslavya Sosyalist Federal Cumhuriyeti, Muammer Kaddafi yönetiminde Libya ile iyi ilişkiler sürdürdü. Kaddafi, 1989'da Bağlantısızlar Hareketi'nin 9. Zirvesi için Yugoslavya'ya geldi.[1]

Her iki ülke de Akdeniz Birliği'nin tam üyesidir. Hırvatistan cumhurbaşkanı Stjepan Mesić, 2003 yılında Libya'ya resmi bir ziyarette bulundu ve Şubat 2008'de üç günlük bir ziyaret gerçekleştirdi; daha önce 1992'de Libya'yı ziyaret etmişti.[2][3] Hırvatistan Başbakanı Jadranka Kosor, Eylül 2010'da Libya'yı ziyaret etti.[4]

Başkan Mesiç, Libya lideri Muammer Kaddafi ile iyi ilişkiler sürdürdü ve 2011 Libya iç savaşı Şubat 2011'de başladığı zaman, "arkadaşı" Kaddafi'nin göstericilere ateş açma emrini kendisinin verdiğinden şüphe duyduğunu açıkça belirtti ve ziyaret planlarını ertelemeyeceğini söyledi.[2][5] 400'den fazla Hırvat vatandaşı Mart ayı başlarında ülkeden tahliye edildi.[6] Hırvat Hükûmeti, Libya'da Mart ayı sonlarında başlayan 2011 Libya askerî müdahalesine destek vermiş ve aynı zamanda Trablus büyükelçiliğini geçici olarak kapatmıştır.[7] Mesiç daha sonra NATO'nun uçuşa yasak bölge oluşturma güdülerinden şüphe duyduğunu belirten açıklamalar yaptı ve bu da Dışişleri Bakanlığı'nı kızdırdı.[8] Mayıs ayı sonlarında, Zagreb'deki bir Libyalı diplomat, Kaddafi rejimini destekleyen açıklamalar yaptı ve Hırvatistan'ı Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'nin 1973 sayılı Kararını desteklediği için eleştirdi. Hırvatistan Dışişleri Bakanlığı da diplomatik statüsünü iptal etti.[7][9] Haziran ayı sonlarında Hırvatistan, Libya Ulusal Geçiş Konseyi'ni diplomatik olarak resmen tanıdı.[10]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Pokret nesvrstanih danas traži smisao svoga postojanja". Slobodna Dalmacija (Hırvatça). 28 Şubat 2011. 21 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2011. 
  2. ^ a b "LIBIJA GORI Ševko Omerbašić: Od 200 milijardi narod ne vidi ništa, Mesić: Ne vjerujem da je Gadafi naredio takav masakr". Slobodna Dalmacija (Hırvatça). 22 Şubat 2011. 21 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2011. 
  3. ^ "Diplomatic Diary: Montenegrin president meets with EU's Solana in Brussels". Southeast European Times. 26 Şubat 2008. 16 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2011. 
  4. ^ "Kosor: U Libiji se razgovaralo konkretno oko mogućih projekata". Poslovni dnevnik (Hırvatça). 2 Eylül 2010. 3 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2011. 
  5. ^ "Mesic to lead Croatian businessmen to Libya despite unrest". Croatian Times. 22 Şubat 2011. 8 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2011. 
  6. ^ "Okončano izvlačenje Hrvata iz Libije: Stiglo i 26 radnika Crosca". Večernji list (Hırvatça). 1 Mart 2011. 4 Mart 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2011. 
  7. ^ a b "Hrvatska protjeruje otpravnika poslova i prekida odnose s libijskim veleposlanstvom" (Hırvatça). Index.hr. 19 Mayıs 2011. 19 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2011. 
  8. ^ "Ex President Mesic angers Ministry of Affairs over support for Gaddafi". Croatian Times. 30 Mart 2011. 5 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2011. 
  9. ^ "Libijskom diplomatu Hrvatska dala rok od 15 dana da napusti zemlju". Večernji list (Hırvatça). 19 Mayıs 2011. 22 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2011. 
  10. ^ "Bulgaria and Croatia recognise Libya's Transitional National Council". The Sofia Echo. 28 Haziran 2011. 22 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2011.