Gotthard Zemin Tüneli

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Gotthard Zemin Tüneli
Yerli adıAlmanca: Gotthard-Basistunnel

İtalyanca: Galleria di base del San Gottardo

Fransızca: Tunnel de base du Gothard
Coğrafya
Giriş (kuzey)Erstfeld, Uri, İsviçre
46°50′09″N 8°38′47″E / 46.8358°K 8.6464°D / 46.8358; 8.6464 (Kuzey giriş)
Giriş (güney)Leventina, Ticino, İsviçre
46°22′21″N 8°55′31″E / 46.3726°K 8.9253°D / 46.3726; 8.9253 (Güney giriş)
Harita
Özellikler
AmaçDemiryolu ulaşımı
DurumKullanımda
KullanımDemiryolu
Sürüş hızı250 km/h
Yapım süresi1999 - 1 Haziran 2016
Açılış1 Haziran 2016 (7 yıl önce) (2016-06-01)
Maliyet12,4 Milyar Euro
Uzunluk57 km
İrtifa312 m - 549 m
Not(lar)Dünyanın en uzun demir yolu
Wikimedia Commons
Tüneller
Gotthard dağ kütlesinden geçen tüneller.(Sarı: büyük tüneller, kırmızı: Mevcut ana parça, sayı: planlanan tamamlanma yılı).
Gotthard Zemin Tüneli'nin gelişim aşamaları.
Gotthard Zemin Tüneli'ni kazan TBM'lerden biri.

Gotthard Zemin Tüneli ( "Gotthard-Basistunnel" (Almanca), "Galleria di base del San Gottardo" (İtalyanca), "Tunnel de base du Gothard" (Fransızca), "Base Tunnel Gotthard" (Latince), "Tunnel da basa dal Son Gottard" (Romanşça)) Gotthard dağ kütlesinin altından geçen bir tüneldir. 1 haziran 2016 tarihinde açılışı yapılan tünel İtalya[kaynak belirtilmeli]ve İsviçre arasındadır ve 57 km uzunluğundadır. Trenler saatte 250 km/h'ten fazla bir hızla Zürih ile Milano arasını 2 saat 40 dakikada alabilecekler. Tünel, Erstfeld ile Bodio arasındadır.

Gotthard Zemin Tüneli, Alptransit projesinin en büyük kısmını oluşturmaktadır. Toplam maliyeti 19 milyar Fr. olarak hesaplanan projenin 13 milyar Fr.lık kısmı Gotthard Zemin Tüneli'ne ayrılmıştır.[1]

Teknik özellikleri[değiştir | kaynağı değiştir]

57 km uzunluğundaki Gotthard Zemin Tüneli, 1881'de yapımı tamamlanmış olan 15 km.lik eski Gotthard tünelinin o yıllarda kazanmış olduğu dünyanın en uzun tüneli niteliğini yeniden kazandı. Yeni tünel 57 km. boyunca uzanan tünelden oluşur ve her birinden bir ray hattı geçer. Tünellerin 178 noktasında her iki tüneli birbirine bağlayan acil yardım istasyon noktaları bulunmaktadır. Bu istasyonlar yangın, kaza gibi durumlarda kullanılabilecek su doldurma, yangın söndürme ve tren kurtarma malzemeleriyle donatılmıştır. Projenin başında bu istasyonlardan birinden (800 metre yerin altından) yukarıya 'Porta Alpina' kapısına bir asansörle bağlantı yapma fikri vardı. Böylece Porta Alpina yerin 800 metre altındaki dünyanın en derin tren istasyonu olacaktı. Ancak 40.50 milyon Fr. maliyeti ve yıllık 2.5 milyon Fr. işletme masrafı olan bu proje verimli bulunmadığı için rafa kaldırıldı.[2]

Tamamlanma[değiştir | kaynağı değiştir]

Yıl   Ay   Toplam tamaml. %
2004 Temmuz 52.34 km %34.1
2005 Haziran 74.59 km %48.6
2006 Haziran 94.10 km %61.3
2007 Haziran 103.67 km %67.6
2008 Mart 108.02 km %70.4
Nisan 109.00 km %71.0
Temmuz 113.20 km %73.8
Ağustos 115.20 km %75.1
Ekim 118.40 km %77.2
2009 Ocak 124.00 km %81.6
Mart 127.30 km %83.9
Mayıs 131.00 km %86.3
Haziran 133.00 km %87.6
Temmuz 134.80 km %87.9
Ağustos 136.60 km %90.0
Eylül 137.30 km %90.4
Ekim 138.60 km %91.3
Kasım 140.00 km %92.2
Aralık 141.38 km %93.0
2010 1 Ocak 141.82 km %93.4
1 Şubat 142.48 km %93.8
1 Mart 143.80 km %94.7
1 Nisan 144.80 km %95.4
1 Mayıs 145.40 km %95.8
1 Haziran 146.10 km %96.2
1 Temmuz 146.60 km %96.6
1 Ağustos 147.33 km %97.0
1 Eylül 147.98 km %97.5
1 Ekim 149.10 km %98.2
1 Kasım 149.90 km %98.7
1 Aralık 150.40 km %99.0
2011 1 Ocak 150.49 km %99.1
1 Şubat 150.77 km %99.3
1 Mart 151.26 km %99.6
1 Nisan 151.70 km %99.91
1 Mayıs 151.75 km %99.94
1 Haziran 151.81 km %99.99
1 Temmuz 151.84 km %100.0

[3]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ AlpTransit Gotthard 4 Haziran 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 2012 tarihli broşür, 23.06.2016 tarihinde erişildi.
  2. ^ World's longest lift put on hold 15 Ağustos 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., www.swissinfo.ch, 23.06.2016 tarihinde erişildi.
  3. ^ "Gotthard Base Tunnel" (İngilizce). www.alptransit.ch/. 27 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2011.