Georges Lacombe (ressam)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Georges Lacombe
Versay’daki kendi atölyesinde Georges Lacombe
Genel bilgiler
Doğum adıGeorges Lacombe
Doğum18 Haziran 1868(1868-06-18)
Versay,Yvelines,Fransa
Ölüm29 Haziran 1916 (48 yaşında)
Alençon, Orne,Fransa
UyrukFransız
Evlilik(ler)iMarthe Wenger
EbeveyniLaure Bonamour Lacombe,
AlanıResim, Heykel
Etkin yıllar1892-1896
Sanat eğitimiAlfred Philippe Roll ve Henri Gervex, Académie Julian
Katıldığı akımlarEmpresyonizm ve Sembolizm, Nabi
EtkilendikleriPaul Gauguin, Paul Sérusier
Ünlü yapıtlarıDeniz mavisi, Dalgaların etkisi, 1893, Rennes Güzel Sanatlar Müzesi, “Kırmızı zeminli orman”, 1891, Musée des Beaux-Arts de Quimper, “Sarı deniz, Camaret”, 1892, Brest Güzel Sanatlar Müzesi

Georges Lacombe (18 Haziran 1868 - 29 Haziran 1916) Fransız heykeltıraş ve ressamdı.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Georges Lacombe 1868'de Versay'da sanatla ilgilenen varlıklı ve seçkin bir ailenin oğlu olarak doğdu. Annesi ressam Laure Bonamour Lacombe (1834-1924) ustaca resim yapar ve çizerdi.[1] Babası gazeteci[2] ve eski bir kuyumcu, ahşap işçiliği konusunda deneyimliydi. Paris'te Académie Julian ’da öğretmenleri Empresyonistler Alfred Philippe Roll ve Henri Gervex ‘den sanat eğitimini aldı.

Ebeveynleri ona Versay 'daki Saint-Jean-de-Béthune' da Eudistler 'de sıkı bir din eğitimi verdirdi. Daha sonra ikna olmuş bir antislerik (özellikle politikada papaz sınıfına karşı olan) oldu. Ailesinin bahçesinin arkasında atölyeleri vardı, Versailles topluluğunun stüdyosuna sık sık gider, yazı Brittany ‘de geçirirdi. 1892 'de ortak arkadaşları aracılığıyla Versailles'daki stüdyosunda Breton temalı fresk yapan Paul Sérusier ile tanıştı.[3] Nabiler eserini incelemek için onu ziyaret etti.

1892’de Académie Julian'da Émile Bernard ve Paul Sérusier ile tanıştı. 1892'de Paul Gauguin ve kendini sanatı yenilemeye adamış genç Nabiler sanatçı grubuna katıldıktan sonra Nabi sanatçılar Paul Sérusier ve Emile Bernard ‘dan etkilendi.

1893’de, sembolist özelliklerine sahip olan ahşap oymalarının çalışmalarını etkilediği Paul Gauguin ile tanıştı.[4][5] Lacombe gruplarına katıldı ve 1893 'te Le Barc de Boutteville' de iki oyma ormanı sergiledi. 1893 'de Paul Gauguin ‘nin Durand-Ruel galerisindeki Tahiti' deki ilk kalışında yaptığı kırk dört resmini keşfetti. 1894 'de neo-izlenimcilik ile Théo Van Rysselberghe denedi. O zamanın birçok sanatçısı gibi yaz aylarını (1888'den 1897'ye kadar) Bretagne 'da geçirdi ve Camaret-sur-Mer' in resmini yaptı. 1899 'da, sağlığı kötüleşen ve evinin "The Hermitage" dekorasyonuna katılacak arkadaşı Paul Ranson'u kabul etti. 1905'e kadar ayrılmadı.

1910’da bilinmeyen bir sanatçı tarafından yapılan Georges Lacombe’in Portresi

Nabiler[değiştir | kaynağı değiştir]

1892’de sanatçı grubu Nabiler 'in üyesi oldu. Bu grupta Édouard Vuillard, Pierre Bonnard, Maurice Denis, Félix Vallotton ve Paul Ranson gibi katı sanattan akademisyen olarak ayrılmış kişiler vardı. Bu grup Gauguin'in ritmik şemasından etkilendi ve güçlü bir ifadeyle yoğun kromatizm ile dikkat çekti.[6] Teosofi ve Doğu dinleriyle ilgilendiler ve özellikle Stéphane Mallarmé ile Paris'in edebi ortamıyla yakın ilişkileri vardı. Daha önce Brady Geçidi'ndeki bir kafede ve daha sonra Ranson'un Boulevard de Montparnasse'deki "tapınak" dedikleri stüdyosunda buluşurlardı.[7] Nabiler, Gauguin ve sentetizme ek olarak Georges Seurat, Paul Cézanne, Odilon Redon ve Pierre Puvis de Chavannes tarafından etkilendi. Nabi macerası sadece beş yıl sürdü ancak ressamın sanat tarihi içindeki yerini sağlamlaştırdı.

1891'de château de Saint-Germain-en-Laye 'de ilk sergilerini açtılar ve aynı yılın Aralık ayında "sembolist ikinci nesil" olarak selamlandıkları yer olan Paris, Galerie Le Barc de Boutteville'deki "Empresyonist ve Sembolist Ressamlar" sergisine katıldılar.[8] Diğer birçok Nabi gibi Lacombe yazlarını 1888'den 1897'ye kadar Brittany 'de geçirdi ve orada Bernard ve Sérusier ile tanıştı. Grubun Le Nabi heykeltraşı oldu. Aslında birçok kaynak ona sadece heykeltıraş olarak atıfta bulunur.[9]

Lacombe Salon des Indépendants 'da beş resmini sergiledi.

1901' de arkadaşı Paul-Élie Ranson tarafından yazılan ve çizilen "Abbé Prout" kuklalarının tiyatro başlarını, özellikle ona L'Armoire des voluptés oyunundaki sahnelerden birini, sonra Brittany'nin manzaralarını resmetti.

Marthe Wenger ile evliliğinden dolayı maddi kaygılardan kurtulmuştu ve resimlerini hiç satmaya çalışmadı.

Ressam arkadaşlarının süslemeye geleceği "L'Ermitage" da Alençon yakınlarında yaşadı.

Lacombe zaman zaman Ranson Academy 'de heykel dersi verdi.

1909 'daki ölümünden sonra Paul-Élie Ranson' un büstünü yaptı.

Birinci Dünya Savaşı ndan etkilendi.

Ölümü[değiştir | kaynağı değiştir]

Georges Lacombe, 48. doğum gününden on bir gün sonra 29 Haziran 1916'da, Fransa'nın Orne iline bağlı Alençon'da tüberküloz ‘dan öldü.

Eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Hayatın çağları, Petit-Palais Müzesi, Genf
  • Kırmızı zeminli orman, 1891, Quimper Güzel Sanatlar Müzesi, Quimper
  • Sarı deniz, Camaret, 1892, Brest Güzel Sanatlar Müzesi, Brest
  • Parlak sakallı nabi (Paul Sérusier’in resmi), 1894, Maurice Denis Departman Müzesi "Le Prieuré", Saint-Germain-en-Laye
  • Marie Madeleine, 1897, Ahşap heykel, Lille Güzel Sanatlar Sarayı, Lille

Tarzı[değiştir | kaynağı değiştir]

Onun tarzı araştırmaya, sentetistler ‘e ve Japon sanatından, kromatik araştırmanın, tasarımın dışavurumunun ve duyguları plastik dille aktarma arzusunun gitgide daha fazla uzaklaştığı sanatı ilerletmeye dayanıyordu.[10] Lacombe, "Le Nabi heykeltıraş", "Nabilerin heykeltıraşı" olarak anılıyordu ve birçok kaynak onu yalnızca bir heykeltıraş olarak görür. Çalışmaları, dünyanın ezoterik vizyonu ile işaretli yaşam ve ölüm döngüsüne dayanan bir konuya odaklandı.[11] 1905 civarında Théo van Rysselberghe tarafından etkilenen bir Neo-Empresyonizm haline geldi.[9] Lacombe, inancı olmayan bir mistiktir. Resmindeki her şey hayrete düşürür, endişelendirir, icat eder, görünüşün ötesindeki dünya ile birleşme bilincidir. Ham sanat, sessizliğin çalılıklarından, sıra dışı denizlerden, dünyanın yaratımlarından, gizli mucizelerden, siyah bir binicinin geçtiği kızıl denizlerden, silüetlerden kesilmiş sarı göklerden, barbar putları gibi kayalardan, dünyanın başlangıcından manzaralardan oluşan gerçek ve içkin gizliliktir. Teorik ilkeleri tüm sanatları sentezleme, sanatın sosyal sonuçlarını derinlemesine inceleme ve sanatın bilimsel ve mistik temelleri üzerinde düşünme gibi sağlam bir niyete dayanıyordu.

Galeri[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Körfez, 1892
    Körfez, 1892
  • Deniz mavisi, Dalgaların etkisi, 1893
    Deniz mavisi, Dalgaların etkisi, 1893
  • Paul Sérusier ‘ın resmi, 1894
    Paul Sérusier ‘ın resmi, 1894
  • Isis, 1895
    Isis, 1895
  • Manzara, 1894
    Manzara, 1894
  • Sarı deniz, Camaret (1892), Musée des beaux-arts de Brest
    Sarı deniz, Camaret (1892), Musée des beaux-arts de Brest
  • Sonbahar, Fındık Toplayıcıları (1894), Norton Simon Museum, Pasadena
    Sonbahar, Fındık Toplayıcıları (1894), Norton Simon Museum, Pasadena
  • Marie-Madeleine (1896), Kunsthalle de Bremen
    Marie-Madeleine (1896), Kunsthalle de Bremen

Literatür[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Frèches-Thory, Claire ve Perucchi-Petry, Ursula, ed .: Die Nabis: Propheten der Moderne, Kunsthaus Zürich & Grand Palais, Paris & Prestel, Münih 1993.3-7913-1969-8 (Almanca)
  • Joelle Ansieau: Georges Lacombe. 1868-1916, Catalogue raisonné. Somogy Éditions d’Art, Paris 1998
  • Claire Frèches-Thory/Ursula Perucchi-Petry (Hrsg.): Die Nabis: Propheten der Moderne, Kunsthaus Zürich & Grand Palais, Paris & Prestel, München 1993, ISBN 3-791-31969-8
  • Diccionario de arte, Ian (2007), Madrid, Chilvers, editorial = Alianza Editorial, ISBN 978-84-206-6170-4
  • Dempsey, Amy, Estilos, escuelas y movimientos, 2002, editorial= Blume, Barselona, ISBN 84-89396-86-8
  • Diccionario Larousse de la Pintura, 1988, editorial = Planeta-Agostini, Barselona, ISBN 84-395-0976-6
  • Fernández Polanco, Aurora, Fin de siglo: Simbolismo y Art Nouveau, 1989, editorial = Historia 16, Madrid
  • Gibson, Michael, El simbolismo, 2006| editorial = Taschen, Colonia, ISBN 978-3-8228-5030-5

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ À Versailles elle fut l'élève du peintre Auguste Bigand, source: notice n° 26 du catalogue de l'exposition : Les belles feuilles du musée Lambinet, 2007.
  2. ^ Ami et ancien secrétaire d'Alphonse de Lamartine.
  3. ^ Selon Versailles Magazine, novembre 2012, Şablon:P., c'est à l'Académie Julian qu'ils auraient fait connaissance.
  4. ^ Georges Lacombe 5 Eylül 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., all-art.org, abgerufen am 2. April 2011
  5. ^ Georges Lacombe, christies.com, abgerufen am 1. April 2011
  6. ^ Harvnp|Chilvers|2007|p=669
  7. ^ Harvnp|Gibson|2006|p=49
  8. ^ Harvnp|Dempsey|2002|p=51
  9. ^ a b Harvnp|texto=Diccionario Larousse de la Pintura|1988|p=1100
  10. ^ Harvnp|Fernández Polanco|1989|pp=32-33
  11. ^ Harvnp|Gibson|2006|p=235
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Georges_Lacombe_(ressam)&oldid=32601502" sayfasından alınmıştır