Geoffrey Fisher
| Geoffrey Fisher GCVO PC | |
|---|---|
| Canterbury başpiskoposu | |
 Reginald Eves tarafından yapılan portresi | |
| Görevlendiriliş | 1945 |
| Dönem bitişi | 1961 |
| Önce gelen | William Temple |
| Sonra gelen | Michael Ramsey |
| Diğer görevler | Chester Piskoposu, 1932-1939 Londra Piskoposu, 1939-1945 |
| Doğum adı | Geoffrey Francis Fisher |
| Doğum | 5 Mayıs 1887 Higham on the Hill, Leicestershire, England |
| Ölüm | 15 Eylül 1972 (85 yaşında) |
| Mezarı | St Andrew Kilisesi, Trent, Dorset |
| Eş | Rosamond Fisher |
| Çocukları |
|
Geoffrey Francis Fisher (5 Mayıs 1887 - 15 Eylül 1972), İngiliz Anglikan rahibi ve 1945'ten 1961'e kadar hizmet veren 99. Canterbury Başpiskoposudur.
Fisher, Marlborough Koleji ve Oxford'daki Exeter Kolejinde eğitim gördü. Yüksek akademik dereceler elde etti ancak üniversite kariyeriyle ilgilenmedi. 1913'te rahip olarak atandı ve Marlborough'da üç yıl öğretmenlik yaptı; 1914'te 27 yaşında, 18 yıl görev yaptığı Repton Okuluna müdür olarak atandı. 1932'de Repton'dan ayrıldıktan sonra Chester Piskoposu oldu. 1939'da Londra Piskoposu oldu.
1944'te Canterbury Başpiskoposu William Temple öldü ve yerine Fisher seçildi. 1945'ten 1961'e kadar görev yaptı. Görevdeki zamanının ana temalarından biri kilise birliğiydi. 1960'ta İngiliz Reformasyonu'ndan bu yana bir Papa ile tanışan ilk Canterbury Başpiskoposu oldu.
1972'de 85 yaşında öldü.
Yaşam ve kariyer[değiştir | kaynağı değiştir]
Londra Piskoposu[değiştir | kaynağı değiştir]
Uzun süredir Londra Piskoposu olan Arthur Winnington-Ingram, 1939'da emekli oldu. Winnington-Ingram'ın halefinin güçlü eli olan bir adam olması gerektiği açıktı; Fisher böyle biri olarak görüldü ve Lang onun atanmasını tercih etti. Ancak Fisher'in sicili iyi olmasına rağmen, teolojik görüşleri öyle değildi ve Başbakan Neville Chamberlain, Lang'den Fisher'ın doktrinsel açıdan sağlam olduğuna dair güvence istedi. Başpiskopos, Chamberlain'e Fisher'ın "şüphesiz bir din adamı" olduğunu söyledi.[1] Chamberlain güvence verdi ve VI. George'a Fisher'ın Winnington-Ingram'ın yerini alması tavsiye edildi.[2] Kasım 1939'da St Paul Katedrali'nde Londra Piskoposu olarak kabul edildi ve tahta çıktı.[3][4]
Canterbury başpiskoposu[değiştir | kaynağı değiştir]
Ekim 1944'te Başpiskopos Temple öldü. York Başpiskoposu Cyril Garbett, yaklaşık 70 yaşındaydı ve Canterbury'de onun yerine geçmeyi reddetti. Kilisedeki birçok kişi, Başbakan Winston Churchill'in, Chichester Piskoposu George Bell'i atayacağını düşünüyordu, ancak Churchill Fisher'ı seçti. Temple, yönetim becerisine dayanarak Fisher'ın halefi olmasını düşünmüştü. Garbett de onayladı; o ve Fisher yakın arkadaşlardı.[5] Ona göre Canterbury'nin "birkaç yıl için bir bekçi değil dinamik bir varlığa" ihtiyacı vardı ve Fisher ile çalışmayı memnuniyetle karşıladı.[6]
Ölüm[değiştir | kaynağı değiştir]
Fisher, 15 Eylül 1972'de öldü ve 20 Eylül'de Trent'teki kilise bahçesine gömüldü. Canterbury Katedrali'ndeki St Gregory şapelinde Fisher için bir anıt dikildi.[7]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Quoted in Chandler and Hein, p. 26
- ^ Chandler and Hein, p. 26
- ^ Chandler and Hein, pp. 26-27
- ^ "Bishop of London Enthroned", The Times, 4 November 1939, p. 3
- ^ Carpenter, p. 237
- ^ Chandler and Hein, p. lviii
- ^ Webster, Alan. "Fisher, Geoffrey Francis, Baron Fisher of Lambeth", Oxford Dictionary of National Biography, Oxford University Press, 2004. Retrieved 5 December 2019
