İçeriğe atla

Fransa Yeni Halk Cephesi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Yeni Halk Cephesi (Fransızca: Nouveau Front Populaire, NFP), 10 Haziran 2024'te Fransa'da yapılan 2024 yasama seçimlerine katılmak amacıyla kurulan geniş kapsamlı bir sol kanat seçim ittifakıdır.[1] Bu cephe, La France Insoumise, Sosyalist Parti, Ekologlar, Fransız Komünist Partisi, Génération.s, Place Publique gibi merkez sol ve sol kanat siyasi partileri bir araya getirirken, derneklerin, örgütlü işçilerin ve sivil toplumun katılımını da sağlamaktadır. Aşırı sağcı Ulusal Birlik'e karşı birleşme amacı taşıyan bu cephe, adıyla savaşlar arası dönemdeki anti-faşist ittifak olan Halk Cephesi'ni çağrıştırmaktadır.

Yeni Halk Cephesi'nin ortak programı, 2023 Fransız emeklilik reformu yasasını iptal etmeyi, kamu sektörü maaşlarını ve sosyal yardımları artırmayı, asgari ücreti %14 oranında yükseltmeyi ve temel gıda maddeleri ile enerji fiyatlarını dondurmayı içermektedir. Bu hedefler, servet vergisinin yeniden getirilmesi, zenginlere yönelik vergi indirimlerinin iptali ve en yüksek gelir gruplarının gelir vergisinin artırılmasıyla finanse edilecektir. Dış politika ve Avrupa entegrasyonu gibi konularda ise cephenin politikaları merkez sola daha yakındır.

2024 Fransa Yasama Seçimi [2]

Yeni Halk Cephesi (Nouveau Front Populaire, NFP), 2024 Fransa yasama seçimlerine güçlü bir şekilde katılım göstererek, toplam 546 aday ile seçim yarışına girmiştir. Adaylardan 229'u Boyun Eğmeyen Fransa (LFI), 175'i Sosyalist Parti (PS), 92'si Ekolojistler ve 50'si Fransız Komünist Partisi'nden oluşmaktadır. Bu çeşitlilik, Sosyalist Parti'nin yeniden canlanışını ve sol kanatta geniş bir birlikteliği yansıtmaktadır.

Seçim ittifakı kurulduktan sonra gerçekleştirilen anketler, seçmenlerin %25 ila %28'inin Yeni Halk Cephesi'ni desteklediğini ortaya koymuştur. Bu oran, %31'lik desteğe sahip olan Ulusal Miting’in (RN) ardından gelmekte, ancak Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron ve müttefiklerinin önünde yer almaktadır. Haziran ayının ortasında yapılan bir IFOP anketi de benzer sonuçlar göstermiş, Cephe %29, Ulusal Miting %34 ve Cumhurbaşkanlığı kampı %22 oranında destek almıştır.

İlk tur sonuçlarında Cephe, Ulusal Miting'in beş puan gerisinde kalırken, Macron ve müttefikleri üçüncü sırada yer almıştır. Bu gelişmelerin ardından, Ulusal Birleşme'nin ikinci tur seçimlerinde zafer kazanma olasılığını azaltmak amacıyla üçlü yarışlardaki adayların çekilmesi yönünde Cumhuriyetçi bir cephe oluşturma girişimleri başlamıştır. Yeni Halk Cephesi, zafer kazanma ihtimali düşük olan aşırı sağa karşı başkanlık kampını desteklemek için adaylarını geri çekmeye istekli olduğunu açıkça belirtmiştir. Buna karşılık, başkanlık kampı da aynı şekilde hareket etmeyi teklif etmiş, ancak Macron'un tutumu daha belirsiz kalmıştır.

Seçim kampanyası süresince Macron, sol koalisyona saldırmaya odaklanmış ve koalisyonunun üçüncü olan adaylarını geri çekeceğini, ancak her zaman değil; özellikle La France Insoumise'den adayların bireysel olarak ikinci geldiği durumlarda farklı değerlendirmeler yapacağını belirtmiştir. Bu belirsizlik, Libération ve L'Humanité gibi Fransız gazeteleri tarafından eleştirilmiştir. 5 Temmuz 2024 itibarıyla, Cumhuriyetçi cephe, Macron'un partisinin ve başkanlık kampının yaklaşık 80 adayıyla birlikte Yeni Halk Cephesi'nin 130'dan fazla adayının geri çekilmesiyle sonuçlanmıştır. Bu strateji, Ulusal Miting'in mutlak çoğunluğa ulaşmasını zorlaştırmış; son anketler, Ulusal Miting'in Ulusal Meclis'te en fazla sandalyeyi kazanmaya devam edebileceğini, ancak 289 sandalyelik mutlak çoğunluğa ulaşamayabileceğini göstermektedir.

Yeni Halk Cephesi başlangıçta yasama seçiminde başarılı olunması durumunda Fransa'nın olası bir sonraki başbakanını belirlememiştir. 12 Haziran'da Jean-Luc Mélenchon,[3] başbakan olma konusunda "kendini yeterli hissettiğini" ifade etmiş, ancak "Kendimi ortadan kaldırmıyorum, ancak kendimi dayatmıyorum" demiştir. 16 Haziran'da, birlik uğruna kenara çekilmeye istekli olduğunu ifade ederek "Ben asla sorun olmayacağım. Başbakan olmamı istemiyorsanız, olmayacağım" demiştir. 22 Haziran'da ise, bu sorumluluğu üstlenmeye "açıkça" hazır olduğunu belirterek, "Başbakan adayını sunacak 'en büyük parlamento grubu' için bir anlaşmaya varıldı" demiştir.

Koalisyon içinde birçok ses, özellikle Fabien Roussel, Clémentine Autain, François Hollande ve Marine Tondelier, Mélenchon'un yeterince birleştirici olmadığını düşündükleri için bu hipoteze karşı çıkmışlardır. 24 Haziran'da Mélenchon, "hiçbir şey için aday olmadığını" ancak başbakanın La France Insoumise'den olacağını belirtmiştir. 25 Haziran'da François Ruffin, Mélenchon'u Cephenin "zaferinin önündeki bir engel" olarak nitelendirmiştir. Ruffin ve Roussel, bu sorumluluğu üstlenmeye hazır olduklarını belirtmişlerdir. Fransa Ulusal Meclisi Başkan Yardımcısı Valérie Rabault, Delga, Clémentine Autain ve kendisini örnek göstererek "kadın bir aday"dan yana olduğunu ifade etmiştir. Eski CFDT lideri Laurent Berger, Raphaël Glucksmann ve Sandrine Rousseau da önerilmiştir.

22 Haziran'da OpinionWay-Vae Solis'in Les Echos ve Radio Classique için yaptığı bir LegiTrack anketi, Cephe'nin zaferi durumunda Fransızların %44'ünün Sosyalist Parti'den, %25'inin ise La France Insoumise'den bir başbakanı tercih edeceğini ortaya koymuştur.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]