Filistin'in kendi kaderini tayin hakkı

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Filistin'in kendi kaderini tayin hakkı, bazı Filistinlilerin ve Filistin milliyetçilerinin daha fazla özerklik veya egemen bağımsızlık arzularını ifade ederken[1] aynı zamanda Filistin'e uygulanan uluslararası kendi kaderini tayin hakkına işaret eder. Görüş, hem tek devletli çözümün hem de iki devletli çözümün özelliklerini bir araya getirmektedir. İki devletli çözüm, genellikle toprak bütünlüğü girişimlerini ifade eder: Batı Şeria'da işgale karşı direnişi, Doğu Kudüs'te ilhak çabalarını, serbest dolaşımı ve aynı zamanda Mescid-i Aksa gibi önemli alanların korunmasını savunur.[2]

Genel Bakış[değiştir | kaynağı değiştir]

Filistin'in kendi kaderini tayin hakkının savunucuları arasında, Saeb Erekat gibi isimler vardır.[3] Tek devlet çözümünde Filistin öz yönetimi genellikle Filistin altında birleşme çağrıları şeklinde kendini gösterir, bu da 1948'de Filistin'in bölünmesi yönündeki BM kararının tersine çevrilmesini içerebilir. Edward Said gibi isimler, Siyonizm ile sömürgecilik arasında benzerlik kurmuşlardır.[4] Kendi kaderini tayin hakkı savunucularından olan Jamil Effarah gibi isimler, Filistin topraklarındaki koşullar ile Apartheid dönemi arasında benzerlik kurmuşlardır.[5]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Dynamics of Self-determination in Palestine, P. J. I. M. De Waart - 1994, p 191
  2. ^ The Failure of the Two-State Solution, Hani Faris - 2013, p 177
  3. ^ The Way to Statehood, Corinna Metz - 2013, p 175
  4. ^ Postcolonial Cosmopolitanism: between home and the world, Raul Rao, April 2007
  5. ^ THINK PALESTINE: TO UNLOCK US-ISRAELIS & ARABS CONFLICTS Vol. II, Volume 2, Jamil Effarah - 2013, p 47