Emil Wolf

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Emil Wolf
Doğum30 Haziran 1922
Prag, Çekoslovakya
Ölüm2 Haziran 2018 (95 yaşında)
MilliyetÇek asıllı Amerikalı
Vatandaşlık ABD
Mezun olduğu okul(lar)Bristol Üniversitesi
ÖdüllerFrederic Ives Madalyası (1978)
Michelson Madalyası (1980)
Max Born Ödülü (1987)
Marconi Madalyası (1987)
Kariyeri
DalıFizik
Çalıştığı kurumlarEdinburg Üniversitesi
Manchester Üniversitesi
Rochester Üniversitesi
Doktora
danışmanı
Edward H. Linfoot, Max Born (diğer)
Doktora öğrencileri
EtkilendikleriEdward Linfoot
Max Born
EtkiledikleriLeonard Mandel
İmza

Emil Wolf (30 Haziran 1922; Prag, Çekoslovakya - 2 Haziran 2018), Çek asıllı Amerikalı fizikçi. Optik fiziği alanında Kırınım, Optik alanlarının uyum özellikleri, kısmen tutarlı radyasyon spektroskopisi, Doğrudan Saçılım Teorisi, Ters Saçılım Teorisi konularında çalıştı. Ayrıca optik konusunda çeşitli eserlerin yazarıdır.

Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

Wolf, 22 Haziran 1922'de Prag'da doğdu. Almanya, Çekoslovakya'tı işgal ettiğinde ülkesini terk etmek zorunda kaldı. Sürgündeki Çek hükümeti için İtalya ve Fransa'da bir süre görev yaptıktan sonra 1940'ta İngiltere'ye gitti. 1945 yılında matematik ve fizik lisansını, 1948 yılında Bristol Üniversitesi'nde doktorayı bitirdi. 1951 ve 1954 yılları arasında, Max Born ile Edinburgh Üniversitesi'nde çalıştı, Birlikte optik üzerine olan "Born ve Wolf" olarak da bilinen ünlü ders kitabını yazdılar. Manchester Üniversitesi'nde bir süre çalıştıktan sonra, Rochester Üniversitesi'nde görev almak için 1959 yılında Amerika Birleşik Devletleri'ne taşındı. Halen (2012) Rochester Üniversitesi'nde Optik Fizik profesörüdür. 1978 yılında Amerikan Optik Derneği başkanı olmuştur.[1] Eşi ile birlikte Cloverwood Pittsford New York'ta yaşamaktadır.

Çalışmaları[değiştir | kaynağı değiştir]

Kırmızıya kayma ve Maviye kayma üreten yeni bir mekanizma ortaya koymuştur. Bu kaynakların hareket nedeniyle (Doppler etkisi) olmadığını belirler. Daha sonra Wolf etkisi olarak adlandırılan bu durum deneysel olarak da teyit edilmiştir. Teknik olarak, Lambert'in kosinüs yasasına uymayan biçimde iki kaynak ışıyarak enerji yayarlar. Spektral çizgilerde bir kaymaya neden olabilecek şekilde (bir bakıma) etkileşimde bulunurlar. Sisir Roy ve arkadaşları 1999'da Wolf etkisinin belli kuasarların içindeki uyumsuz kırmızıya kaymaları açıklayabileceğini yazarlar.[2]

Eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Wolf optik alanında çok iyi bilinen bir yazardır.

  • Max Born ile birlikte, "Born ve Kurt" olarak bilinen standart optik ders kitaplarından biri olan "Optiğin İlkeleri"'ni (Principles of Optics) yazarlar.
  • Leonard Mandel ile birlikte "Optik Uyum ve Kuantum Optiği"'ni (Optical Coherence and Quantum Optics) yazarlar.
  • "Işığın Polarizasyonu ve Uyum Teorisine Giriş" (Introduction to the Theory of Coherence and Polarization of Light)
  • "Açıklamalı Seçilmiş Emil Wolf Eserleri" (Selected Works of Emil Wolf with Commentary)[3][4]
  • "Optikteki İlerleme" serisi (Progress in Optics) 1962'den beri editörlüğünü yapmaktadır.

Ödüller, üyelikler, dereceler[değiştir | kaynağı değiştir]

Ödüller[değiştir | kaynağı değiştir]

Üyelikler[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Amerikan Optik derneği, fahri üye ve başkan (1978)
  • Hindistan ve Avustralya Optik Dernekleri, onursal üye

Dereceler[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Past Presidents of the Optical Society of America". Optic Society of America. 20 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2014. 
  2. ^ "adsabs.harvard.edu". 8 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2020. 
  3. ^ Wolf, Emil (2001). Selected Works of Emil Wolf with Commentary. World Scientific Publishing. ISBN 981-281-187-7. 
  4. ^ "Selected Works of Emil Wolf with Commentary [eBook]". http://ebooks.worldscinet.com. 4 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2011.  |eser= dış bağlantı (yardım)
  5. ^ "Franklin Laureate Database - Albert A. Michelson Medal Laureates". Franklin Institute. 8 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2011. 
  6. ^ "Max Born Award". Optical Society. 19 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2011. 
  7. ^ "G G Stokes Award". SPIE. 25 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2012.