Egemen Bostancı

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Egemen Bostancı (d. 1938, Eceabat, Çanakkale - ö. 6 Mart 1986, Ankara), Türk gazeteci, yapımcı ve organizatör.

Kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

1957 yılında Cumhuriyet gazetesinde başladığı gazetecilik yaşamını çeşitli gazetelerde sürdürdü. 1970'li yıllarda organizatörlüğe adım attı.

1979 yılında Uluslararası Sanat Gösterileri A.Ş. isimli şirketi kurdu. 1980'li yıllarda eski Şan Sineması'nı yenileyerek Şan Müzikholü'ne dönüştürdü[1] ve yönetmenliğini Haldun Dormen'in yaptığı Hisseli Harikalar Kumpanyası'nı hayata geçirdi. Bu projede Erol Evgin, Nevra Serezli, Mehmet Ali Erbil, Adile Naşit, Ayşen Gruda, Ayten Alpman, İlyas Salman, Belkıs Dilligil gibi isimlerle çalışan Bostancı, projenin prodüksiyon koordinatörlüğünü de Mustafa Oğuz'a verdi.[2] Hisseli Harikalar Kumpanyası öncesinde Yedi Kocalı Hürmüz, sonrasında ise Şen Sazın Bülbülleri gibi önemli müzikallerin de yapımcısı oldu.[3]

Çeşitli müzik mekanlarının işletmeciliğini de yapan Bostancı, işletmeci Günay Tuncel ile birlikte Levent'te New York'taki aslından esinlenerek Stüdyo 54 adlı bir diskotek açtı.[4] Daha sonra, yine Günay Tuncel ortaklığı ile, Günay Restaurant adını alacak olan Günay Pub'ı açtı.[5]

Kısa yaşamı henüz 48 yaşındayken 6 Mart 1986 günü Ankara'da kalp yetmezliği sebebiyle son buldu.

Yapımları[değiştir | kaynağı değiştir]

Şan Müzikholü'nde Egemen Bostancı'nın yapımcılığında aşağıdaki gösteriler gerçekleşti:[4][6]

  • Yedi Kocalı Hürmüz
  • Merhaba Müzik
  • Hisseli Harikalar Kumpanyası
  • Çöpçatanın Fendi (Selam Meloş)
  • Sait Hop Sait
  • Müzikal Kahkaha
  • 'Ve 10 yıl Geçti'
  • Sezen Aksu Aile Gazinosu
  • Hababam Sınıfı Müzikali
  • Neşe-i Muhabbet
  • Şen Sazın Bülbülleri
  • Sade Vatandaş Şvayk Hitler'e Karşı
  • Carmen
  • Bizim Şarkılarımız (Nükhet Duru- Timur Selçuk)
  • Artiz Mektebi
  • Bin yıl Önce Bin Yıl Sonra

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Kocatepe, Ali (8 Aralık 2013). "Şen sazın bülbülleri". Yeni Asır Gazetesi. 30 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2020. 
  2. ^ Oğuz, Mustafa (2019). Yorma Birader. İstanbul: Doğan Kitap. ss. 62-63. ISBN 9786050963717. 
  3. ^ Şen, Kaan Burak (11 Kasım 2015). "Şan Tiyatrosu kadrosu 28 yıl sonra yeniden bir arada". Anadolu Ajansı. 10 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2020. 
  4. ^ a b Bengi, Derya (2019). 80'li Yıllarda Türkiye: Sazlı Cazlı Sözlük "Yaprak döker bir yanımız" (1. baskı bas.). İstanbul. s. 126. ISBN 978-975-084638-0. 
  5. ^ Kaçan, Okday (4 Nisan 2018). "Günay Tuncel "Gazinocular Kralı denilmesine hep kızdım"". MagazinSortie. 5 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2020. 
  6. ^ Akçura, Gökhan (7 Temmuz 2007). "Şan'ı Antony şenlendiriyor". Radikal Gazetesi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2020.