Diego Kolomb
| Diego Kolomb | |
|---|---|
| |
| 4. Hint Adaları Valisi | |
| Görev süresi 1509-1518 | |
| Hükümdar | II. Fernando (Joanna'nın naip'i olarak, 1508) |
| Yerine geldiği | Nicolás de Ovando |
| Yerine gelen | Diego Velázquez de Cuéllar |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 1479/1480 Portekiz |
| Ölüm | 23 Şubat 1526 (45 yaşında) La Puebla de Montalbán, Kastilya |
| Evlilik(ler) | María de Toledo |
| Akraba(lar) | Kristof Kolomb (baba) Filipa Moniz Perestrelo (anne) |
| Çocuk(lar) | 5 |
Diego Kolomb, (Portekizce: Diogo Colombo; İspanyolca:Diego Colón; İtalyanca:Diego Colombo; 1479/1480 – 23 Şubat 1526) Kastilya ve Aragon Hükümdarları emri altında bir gezgin ve kaşifti. 2. Okyanus Deniz Amirali, 2. Batı Hint Adaları Genel Valisi ve 4. Batı Hint Adaları Valisi olarak Kastilya ve Aragon Hükümdarlarına hizmet etti. Kristof Kolomb ve karısı Filipa Moniz Perestrelo'nun büyük oğludur.[1]
Portekiz'de 1479/1480'de Porto Santo'da veya 1474'te Lizbon'da doğdu. Hayatının çoğunu keşifleri için babasına tanınan unvan ve ayrıcalıkları geri kazanmaya çalışarak geçirdi. Kral Ferdinand'ın kuzeni olan Alba'nın 2. Dükü'nün yeğeni, María de Toledo ile evlenmesi bu hedefe büyük ölçüde yardımcı oldu.
Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]
Diego, babasının ilk yolculuğuna çıktığı yıl olan 1492'de İspanya Sarayında yaver olarak görev yapıldı. Diego'nun kendisinden daha genç olan bir üvey kardeşi, Fernando vardı.
Ferdinand ve Diego, Prens Don Juan'ın yaveri olarak görev yaptılar, 1497'de Kraliçe Isabella'nın emri altına girdiler.[2]
Ağustos 1508'de, Hint Adaları Valisi olarak seçildi ve Temmuz 1509'da Santo Domingo'ya vardı. Günümüzde Dominik Cumhuriyeti'nin bir parçası olan Santo Domingo'da kendisine günümüzde hala ayakta olan bir konak yaptırdı (Alcázar de Colón).
1511'de kraliyet konseyi, Hispanyola, Porto Riko, Jamaika ve Küba'nın "babası tarafından keşfedilmiş olması sebebiyle" Diego'nun kontrolüne verildiğini ilan etti. Ancak konsey, Uraba ve Veragua'yı Rodrigo de Bastidas tarafından keşfedildiklerini söylerek Diego'nun kontrol alanının dışında tuttu. Konsey ayrıca Diego'nun Genel Vali ve amiral unvanlarının kalıtsal olarak devam edeceğini kabul etti. Dahası, Diego'ya bölgenin kraliyet gelirinin onda birini elde etme hakkı verildi. Ancak, Diego'ya sadık olanlar ile Ferdinand'ın kraliyet yetkilileri arasında kısa süre sonra hizipler oluştu. Meseleler, Ferdinand'ın Diego'yu geri çağırdığı 1514 yılına kadar gittikçe kötüleşti. Diego, sonraki beş yılını İspanya'da "hak iddialarını umutsuzca savunarak" geçirdi. Sonunda, 1520'de Diego'nun yetkileri Şarlken tarafından geri verildi.[3]:143–144,148,197
Diego, 12 Kasım 1520'de Fransisken misyonerlerin alanı olan Cumana Nehri üzerindeki yerel bir ayaklanmanın ortasında Santo Domingo'ya geri döndü. Burası köle avının yanı sıra İspanyol tuz ve inci ticaretinin de yapıldığı alandı. Diego, Gonzalo de Ocampo'yu 200 adam ve 6 gemiyle isyancıları cezalandırmak üzere bir sefere gönderdi. 1521'de Diego, Cumana bölgesine yerleşmek için Bartolomé de las Casas'ın girişimine yatırım yaptı. Diego'nun üzerine kalan bu başarısızlık, kralın güveninin yitirilmesi anlamına geliyordu. Ayrıca Diego'nun Küba'daki kraliyet gücüne meydan okuması, Şarlken'i 1523'te Diego'yu kınamaya ve onu İspanya'ya geri çağırmaya zorladı.[3]:204–210,213,215
Ölümünün ardından, oğlu Luis Colón de Toledo ile Hint Adaları Amirali olarak seçildiği, yıllık 10,000 dukatlık gelir, yurtluk olarak Jamaika adası, daha sonra Veragua olarak adlandırılacak olan Panama Kıstağı'nda 25 kare lig arazi ve Veragua Dükü ve Jamaika Markisi unvanları karşılığında diğer tüm haklarından feragat ettiği bir uzlaşmaya varıldı.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Diego Columbus". Encyclopedia Britannica. 1 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2020.
- ^ Columbus, Ferdinand (1959). The Life of the Admiral Christopher Columbus by his son Ferdinand. New Brunswick: Rutgers, The State University. s. 175.
- ^ a b Floyd, Troy (1973). The Columbus Dynasty in the Caribbean, 1492-1526. Albuquerque: University of New Mexico Press. s. 31.
