Deli Derviş Paşa

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Deli Derviş Paşa (? – 1623), Osmanlı asker ve devlet adamıdır.

Derviş Paşa sarayda doğancılıktan yetişmiştir.[1] Tarih sahnesine çıkışı I. Mustafa'nın silahtarı olmasıyla başlamıştır. II. Osman'a karşı 19 Mayıs 1622'de başlatılan isyan sırında Ali Ağa'nın isyancılar tarafından öldürülmesi akabinde 20 Mayıs'ta isyancıların desteğiyle Yeniçeri ağası oldu. II. OsmanYedikule Zindanlarına götüren ekipte yer aldı.[2]

Sadrazam Mere Hüseyin Paşa kendisini İstanbul'dan uzaklaştırmak için görevinden azledilip 7 Temmuz 1622'de Karaman beylerbeyi yapılsa da, yeniçerilerin isyanı sonucu Sadrazam Mere Hüseyin Paşa'nın 8 Temmuz'da azledilmesiyle vezirlik rütbesiyle yeniden Yeniçeri ağası görevine getirildi.[3] Erzurum beylerbeyi Abaza Mehmed Paşa'nın, II. Osman'ın öldürülmesinin intikamı için başlatmış olduğu isyan ortamında, Ocak ağalarıyla yaptığı bir toplantı esnasında Yeniçeri Ocağına lanet okumasının saraya ulaşması üzerine Padişah I. Mustafa tarafından görevinden azledilmiş[2] ve Budin beylerbeyi olarak atanarak İstanbul'dan uzaklaştırılmıştır. Padişah I. Mustafa, 1623 yılı Ocak başında II. Osman'ın ölümünde sorumlu olanların öldürülmesini emredince Sadrazam Gürcü Hadım Mehmed Paşa da suçlu görülenleri cezalandırmaya başlamıştır. Derviş Paşa Budin yolundayken kendisine Temeşvar beylerbeyi olduğu bilgisi gelmiştir. Akabinde de 9 Ocak'ta kendisi için idam fermanı çıkarılsa da yolda atından düşmesi sonucunda ölmüştür.[4]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Uzunçarşılı, İsmail Hakkı (2011). Osmanlı Tarihi 3. Cilt 1. Kısım (8. Baskı). Ankara: Türk Tarih Kurumu. s. 143. ISBN 978-975-16-0010-3. 
  2. ^ a b Yaşaroğlu, Hasan (2013). "Osmanlı'da Bir Darbe ve Tahlili: Genç Osman Örneği" (PDF). Turkish Studies. 8 (7). arastirmax. ss. 720,721,722,724. 28 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 21 Ocak 2021. 
  3. ^ Sarıcaoğlu, Fikret (1999). "Hüseyin Paşa, Mere". TDV İslam Ansiklopedisi. Cilt 19. İslam Ansiklopedisi. ss. 8,9. 29 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2021. 
  4. ^ Gévay, Antal (1841). A Budai Pasak (Macarca). Viyana: Streuss. s. 27.