Dış Uzay Anlaşması
Ay ve Diğer Gök Cisimleri Dâhil, Uzayın Keşif ve Kullanılmasında Devletlerin Faaliyetlerini Yöneten İlkeler Hakkında Andlaşma | |
---|---|
![]() Taraflar İmzalayanlar Taraf olmayanlar | |
İmzalanma | 27 Ocak 1967 |
Yer | Londra, Moskova, Washington D.C. |
Yürürlük | 10 Ekim 1967 |
Dış Uzay Andlaşması, resmi adıyla Ay ve Diğer Gök Cisimleri Dâhil, Uzayın Keşif ve Kullanılmasında Devletlerin Faaliyetlerini Yöneten İlkeler Hakkında Andlaşma,[1] uluslararası uzay hukukunun temelini oluşturan antlaşmadır. 27 Ocak 1967'de ABD, Birleşik Krallık ve Sovyetler Birliği'nde imzaya açılan antlaşma 10 Ekim 1967'de yürürlüğe girmiştir. 2015 yılının Eylül ayı itibarıyla 104 ülke sözleşmeye taraftır. 24 ülke ise antlaşmayı imzalamış ancak onaylama işlemini tamamlamamıştır. Antlaşmanın bazı maddeleri ise
1. Dış Uzayın keşfi ve kullanımı tüm ülkelerin yararı ve çıkarları gözetilerek yürütülür.
2. Dış Uzayın keşfi ve kullanımı hususunda tüm ülkeler özgürdür.
3. Dış Uzay bakımından egemenlik, işgal ve benzer iddialarda bulunulamaz.
4. Devletler hem yörüngeye hem de dış uzaydaki gök cisimlerine veya istasyonlarına; nükleer silah ya da diğer kitle imha silahları yerleştiremez.
5. Dünya'nın uydusu Ay ve diğer gök cisimleri yalnızca barışçı amaçlarla kullanılabilir.
6. Devletler, ulusal uzay faaliyetlerinden ve bu faaliyetler esnasında verdikleri zararlardan dolayı sorumludurlar.
Aynı ilkeler doğrultusunda hazırlanan “AY ANTLAŞMASI“ nın 11 nci maddesinde açıkça Ay ve diğer gök cisimlerinin İnsanoğlunun ortak mirası olduğu ve Ay yüzeyinde hiçbir mülkiyet iddiasında bulunulamayacağı hüküm altına alınmıştır. Türkiye de bu antlaşmaya 2012 yılı itibari ile katılmıştır.
Sonuç olarak ne gerçek kişilerin ne de devletlerin gök cisimlerini bu tür sahiplenmeleri uluslararası hukuk açısından mümkün değildir.
Sonuç olarak ne gerçek kişilerin ne de devletlerin gök cisimlerini bu tür sahiplenmeleri uluslararası hukuk açısından mümkün değildir.[2] Buna ek olarak 21 Birleşmiş Milletler üyesi tarafından tanınan Çin Cumhuriyeti (Tayvan), Birleşmiş Milletler Genel Kurulu'nun 1971 yılında Çin'in üyeliğini Çin'e aktarmasından önce onaylamıştır.[2]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 20 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 25 Ağustos 2016.
- ^ a b Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>
etiketi;unodacn
isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
![]() | Hukuk ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
- Hukuk taslakları
- 1967'de uzay çalışmaları
- Silahların kontrolüne ilişkin antlaşmalar
- Soğuk Savaş antlaşmaları
- Nükleer silahlar politikası
- Amerika Birleşik Devletleri-Sovyetler Birliği ilişkileri
- Uzay silahları
- Avustralya antlaşmaları
- Avusturya antlaşmaları
- Belçika antlaşmaları
- Kanada antlaşmaları
- Şili antlaşmaları
- Danimarka antlaşmaları
- Mısır antlaşmaları
- Estonya antlaşmaları
- Finlandiya antlaşmaları
- Fransa antlaşmaları
- İtalya antlaşmaları
- Japonya antlaşmaları
- Kazakistan antlaşmaları
- Lübnan antlaşmaları
- Lüksemburg antlaşmaları
- Meksika antlaşmaları
- Yeni Zelanda antlaşmaları
- Norveç antlaşmaları
- Pakistan antlaşmaları
- Peru antlaşmaları
- Portekiz antlaşmaları
- Slovakya antlaşmaları
- Güney Kore antlaşmaları
- İsveç antlaşmaları
- Suriye'nin antlaşmaları
- Tayland antlaşmaları
- Türkiye'nin antlaşmaları
- Yunanistan Krallığı antlaşmaları
- Hollanda antlaşmaları
- Sovyetler Birliği antlaşmaları
- Birleşik Arap Emirlikleri antlaşmaları
- Birleşik Krallık antlaşmaları
- Amerika Birleşik Devletleri antlaşmaları
- Nükleer silahlardan arındırılmış bölgeler kuran antlaşmalar