Cund Hums
Cund Hums (Arapça: جند حمص, "Cund Hums") Suriye'nin Halifelik askeri eyaletlerinden biriydi.
Coğrafya[değiştir | kaynağı değiştir]
Cund Hums'in başkenti, eyaletin adını aldığı Humus'tur.[1] 10. yüzyıldaki başlıca kent merkezleri Lazkiye, Palmira, Jableh, Kafartab, Tarsus, Salamiyah, Bulunyas ve Havabi Kalesi'ydi.[2] Cund Hums'un güney sınır çizgisi Kara'nın hemen güneyinde uzanırken, kuzey sınırı Akdeniz kıyısındaki bir köy olan Kureyşiyye köyünün ötesinde uzanıyordu. Doğuda Palmira ve el-Karyeteyn kasabaları vardı.[3]
Valileri[değiştir | kaynağı değiştir]
Raşidun dönemi (638–661)[değiştir | kaynağı değiştir]
- İyaz bin Ganm (639–641)[4]
- Said bin Amir el-Cumahi (641–642)[4][5]
- Ümeyr bin Sa'd (642–646)[4]
- Muaviye bin Ebu Süfyan (646–661)[6]
- Abdurrahman bin Halid bin Velid (653/654[7]–666)
Emevi dönemi (661–750)[değiştir | kaynağı değiştir]
- Numan bin Beşir (666[8]–678;[9] Muaviye döneminde)
- Malik bin Hübeyre (belirsiz dönem 661–680; Muaviye döneminde)[10]
- Husayn bin Nümeyr (680–683;[10] Yezid I yönetiminde)
- Numan bin Beşir (684–684;[11] Mekke merkezli halifelik iddia sahibi Abdullah bin Zübeyr tarafından atandı[10])
- Halid bin Yezid (684–685;[12] I. Yezid'in oğlu, Emevi Halifesi I. Mervan yönetiminde[10])
- Eban bin Velid bin Ukbe (684–685;[12] Halid'in yardımcısı olarak görev yapmış olabilir) [10]
- Eban bin Velid bin Ukbe (685–691;[10] uzak Emevi akrabası Halife Abdülmelik yönetimi altında [13]
- Abdullah bin Abdülmelik (y. 703–704)[12]
- Abbas bin Velid (705–715)[14]
- Yezid bin Husayn bin Nümayr al-Sakuni (717–720)[15]
- Abdümelik bin Ka'ka bin Hulayd al-Absi (belirsiz dönem 724–743)[16]
- Mervan ibn Abdullah ibn Abd al-Malik ve/veya Osman ibn Velid ibn Yezid (743–744)[17]
- Muaviye ibn Yezid ibn Hüseyn al-Sakuni (744–745)[18][19]
- Abdullah ibn Şacara el-Kindi (745)[19]
- Sa'id ibn Hisham ibn Abd al-Malik (745; isyancı vali Süleyman ibn Hişam)[20]
Abbasi dönemi[değiştir | kaynağı değiştir]
Suriye'de Abbasi hakimiyeti 750'den itibaren başlamış, 861'den sonra ise zayıflamaya başlamıştır. Suriye'deki Abbasi hakimiyeti 10. yüzyılın ortalarında tamamlanıp sona ermiştir.
- Abdullah bin Ali (750–753)[21]
- Salih bin Ali bin Abdullah bin Abbas (756–757)[22]
- Abdülmelik ibn Salih (793–795)
- İshak bin Sülayman bin Ali bin Abdullah bin Abbas (809)[23]
- Abdullah bin Said el-Haraşi (809–810)[23]
- El-Mu'ayyad (854–855)[24]
- Salih el-Abbasi et-Türki (855–856)[25]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ le Strange 1890, s. 35.
- ^ le Strange 1890, s. 35–36.
- ^ le Strange 1890, s. 36.
- ^ a b c Humphreys 1990, s. 72.
- ^ Ritter 2013, s. 805.
- ^ Humphreys 1990, s. 74.
- ^ Humphreys 1990, s. 119.
- ^ Crone 1980, s. 226, note 234.
- ^ Wellhausen 1927, s. 130.
- ^ a b c d e f Gundelfinger & Verkinderen 2020, s. 97.
- ^ Hawting 1989, s. 56.
- ^ a b c Crone 1980, s. 124.
- ^ Dixon 1969, s. 173.
- ^ Crone 1980, s. 125.
- ^ Crone 1980, s. 127.
- ^ Hillenbrand 1989, s. 136.
- ^ Crone 1980, s. 129.
- ^ Crone 1980, s. 97.
- ^ a b Williams 1985, s. 3.
- ^ Williams 1985, s. 23.
- ^ Williams 1985, ss. 198, 204, 208.
- ^ McAuliffe 1995, s. 75.
- ^ a b Fishbein 1992, s. 21.
- ^ Kraemer 1989, ss. 96–97.
- ^ Kraemer 1989, ss. 133–134.