Cum non solum
Cum non solum, Papa Innocent IV tarafından 13 Mart 1245'te Moğollara yazılan bir mektuptur . İçinde Papa Innocent, Moğolları Hristiyanlara ve diğer uluslara saldırmaktan vazgeçmeye çağırıyor ve Moğolların gelecekteki niyetlerini soruyor.[1] Innocent aynı zamanda bir barış arzusunu da ifade eder (muhtemelen Moğol sözlüğünde "barış"ın "boyun eğme" ile eşanlamlı olduğunun farkında değildir).[2]
Bu mesaj, 24 Ağustos 1246'da yeni Han Güyük'ün seçimine katıldığı Moğol başkenti Karakurum'a başarıyla ulaşan Fransiskan din adamı John of Plano Carpini [3] tarafından iletilir.
Papa'nın Moğolların henüz fethetmediği bir bölgeden bir mesaj gönderdiği dışında, uzak Avrupa veya Papa'nın buradaki önemi hakkında çok az bilgisi olan Güyük Han, Papa'nın mektubuna oldukça tipik bir Moğol talebiyle cevap verdi. Batı hükümdarlarını kendisine boyun eğmeye ve Moğol gücüne saygı duruşunda bulunmaya çağırıyordu.[4]
...Samimi bir yürekle söylemelisiniz: "Biz sizin tebaanız olacağız; size gücümüzü vereceğiz". Bize hizmet etmek ve bize biat etmek için istisnasız krallarınızla birlikte bizzat gelmelisiniz. Ancak o zaman teslimiyetinizi kabul edeceğiz. Ve eğer Tanrı'nın emrine uymazsanız ve emirlerimize karşı gelirseniz, seni düşmanımız olarak bileceğiz...
Adlandırma[değiştir | kaynağı değiştir]
Papalık mektupları genellikle modern bilim adamları tarafından açılışlarına veya başlangıçlarına göre adlandırılır. Bu mektup, Cum non solum, sonradan gönderilen iki mektup olan Viam agnoscere veritatis (22 Kasım 1248) ve Dei patris immensa (5 Mart 1245) ile benzer bir dille başlar. Mektup şöyle başlıyor: " ...regi et populo Tartaorum viam agnoscere veritatis. Cum non solum homines verum etiam irrationalia nec non ipsa mundialis elementa machine quadam nativi federis. . . "
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Jackson, p. 88
- ^ "In the Mongols' vocabulary, the terms for 'peace' and for 'subjection' were identical... The mere despatch of an embassy seemed tantamount to surrender." Jackson, p. 90
- ^ Rachewiltz, p. 99.
- ^ Rachewiltz, p. 103.
- ^ Alıntı kaynağı: Michaud, Yahia (Oxford Centre for Islamic Studies) (2002). Ibn Taymiyya, Textes Spirituels I-XVI". Chap XI
- ^ Alıntı: Roux, Histoire de l'Empire Mongol, s.315
- ↑ ↑
- ↑ ↑
- ↑ Rachewiltz, p. 103.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- Brand-Pierach, Sandra, Ungläubige im Kirchenrecht, Mektubun metni s. 174 [1]
- 0-8020-6436-1Dawson, Christopher (1980), Mission to Asia, University of Toronto Press in association with the Medieval Academy of America, ISBN 0-8020-6436-1, Mektubun metninin İngilizce çevirisi
- 0-582-36896-0Jackson, Peter (2005), The Mongols and the West, 1221-1410, Pearson Education, ISBN 0-582-36896-0
- Roux, Jean-Paul, Moğol İmparatorluğu Tarihi, 1993, Fayard,2-213-03164-9
- Setton, Kenneth Meyer, Haçlı Seferleri Tarihi
- MGH Ep. Saec. XIII, Cilt 2, s. 72–75 (orijinal kaynak belgeler) [2] [3]
- Grousset, René, Histoire des Croisades, III, Tempus, 2006 baskısı,2-262-02569-X
- Rachewiltz, I, Büyük Hanların Papalık Elçileri, Stanford University Press, 1971.
- Runciman, Steven, Haçlı Seferleri Tarihi, III, Penguin Books, 2002 baskısı,0-14-013705-X