Chantal Arens
 | Bu maddenin konusu kayda değerlik yönergelerini sağlamayabilir. Konudan bağımsız ve güvenilir kaynaklar kullanarak maddeyi geliştirebilir ve kayda değer olduğunu ispat edebilirsiniz. Maddenin kayda değerliği kanıtlanamazsa Vikipedi'nin silme politikası gereğince hızlı silinmesi, kayda değerliği tartışmalı ise silinmeye aday gösterilmesi yerinde olacaktır. Kaynak ara: "Chantal Arens" – haber · gazete · kitap · akademik · JSTOR Bu madde Ağustos 2022 tarihinden bu yana işaretli olarak durmaktadır. |
Chantal Arens (d. 10 Ağustos 1953, Laxou, Meurthe-et-Moselle) Fransız yargıç. 2019 yılı itibarıyla Fransız Yargıtay 1. Başkanı.
Hukuk eğitimi görmüş kamu hukuku alanında uzmanlaşmış ayrica Ulusal Yargı Okulu'nu (ENM) bitirmiştir.
Hakim olarak 1977 yılı sonrası çeşitli mahkemelerde görev üstlenmiş, 1999-2002 yıllarında Adalet Bakanlığı yargısal hizmetler müfettişi, 2002-2008 yıllarında Évreux Asliye Hukuk Mahkemesi Başkanı, 2008-2010 yıllarında Nanterre Asliye Hukuk Mahkemesi Başkanı, 2009-2013 yıllarında Ulusal Yargı Okulu Yönetim Kurulu üyesi, 2010-2014 yılları arası arasında Paris Asliye Hukuk Mahkemesi Başkanı ve 2010-2013 yıllarında Ulusal Hukuki Yardım Konseyi üyesi olarak görev yapmıştır. Temmuz-Kasım 2012 tarihlerinde Lionel Jospin başkanlığında görev yapan Kamu Hayatı etiği ve yenilenmesi üzerine komisyonun üyesi olmuştur. 2014 yılında Yargıtay 1. Başkanlığına aday olmuş ancak Yüksek Yargı Kurulu tarafından Bertrand Louvel seçilmiş, Temmuz 2014'te Paris İstinaf Mahkemesi Birinci Başkanı olarak atanmış ve Bertrand Louvel'in emekli olması üzerine Yüksek Yargı Kurulu tarafından Temmuz 2019'da Yargıtay Birinci Başkanı olarak seçilmiş[1] olup 22 Temmuz 2019 tarihinde resmen bu görevi üstlenmiş ve 30 Haziran 2022 tarihinde emekli olmuştur.[2]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Jean-Baptiste Jacquin (4 Temmuz 2019). "Chantal Arens, une femme première magistrate de France". 15 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2022.
- ^ "Chantal Arens: une présidence de la Cour de cassation". 30 Haziran 2022. 1 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2022.