Cam şişe
Cam şişe camdan oluşturulan bir şişedir. Plastik şişe ile beraber dünyada en fazla tüketilen şişelerden biridir. Cam şişeler büyük ölçüde değişebilir, ancak en çok yaklaşık 10 ml ile 5 litre arasında değişen boyutlarda bulunur. Cam şişeler için yaygın kullanımlar gıda maddeleri, soda, likör, kozmetik, parfüm, dekapaj ve koruyucu maddeleri içerir. Bu tip şişeler faydacı ve ticari sektörlerde bir amaca hizmet ediyor. Süt şişesi, şarap şişesi, bira şişesi, Fiasco şişesi, Reaktif şişesi, sprey şişesi türleri vardır.[1]
Cam şişeler ve cam kavanozlar dünya çapında birçok evde bulunmaktadır. İlk cam şişeler güneydoğu Asya'da yaklaşık 100 B.C. ve Roma İmparatorluğu'nda 1 MS civarında üretilmiştir.[2] Amerika'nın cam şişe ve cam kavanoz endüstrisi, 1675'lerin başında Jamestown'daki yerleşimcilerin ilk cam eritme fırını yaptığında dünyaya geldi. 1880 yılında otomatik cam şişe üfleme makinesinin icadı, şişe yapım işlemini sanayileştirdi. Cam geri dönüşümü yüksek oranda hammadde kurtarır.
Üretim[değiştir | kaynağı değiştir]
En eski şişeler veya kaplar eskilerde yapılmıştır. Malzemeler cam yapmak için eritildi ve sonra kil formları erimiş sıvıya daldırıldı. Cam soğuduktan sonra kil, içi boş cam damar bırakarak içten kopmuştur.[3] Ateş, günümüzdeki fırınlar kadar sıcak olmadığı için bu cam çok inceydi. Bu, erimiş camın üfleme borusunun ucunda toplanmasını ve içi boş bir kap oluşturmak için diğer uca üflenmesini sağlamıştır. Sonunda, bir kalıbın kullanılması, ardından Pres ve Blow olarak adlandırılan yarı otomatik bir makinenin icadı getirildi. 1904'te Michael Owens otomatik şişe makinesini icat etti.
Bir kez yapıldıklarında, şişeler, eşit olmayan veya çok hızlı bir soğuma sonucu iç gerilimlere maruz kalabilirler. Bir tavlama fırını, stresi önlemek ve şişeyi daha güçlü hale getirmek için cam kapları yavaşça soğutmak için kullanılır. Sıvı ile dolu bir cam şişe düştüğünde veya şoka maruz kaldığında, su darbesi etkisi biberonu kırarak akışkanlar dinamiğine neden olabilir.[4]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 5 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2018.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 24 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2018.
- ^ Bradt, R. C.; Tressler, R. E. (1994). Fractography of Glass (İngilizce). Springer Science & Business Media. ISBN 978-0-306-44880-5.
- ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 28 Mart 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2018.