Burakumin
Burakumin (Japonca: 部落民 "mezra insanları", "köylüler"), feodal Japonya'da toplumsal düzenin en altında bulunan bir gruptu. Tarihsel olarak şiddetli ayrımcılığın ve istinatçılığın kurbanı olan burakuminler toplum tarafından dışlanmışlardı. Esas olarak, tehlikeli veya kirli sayılan meslekleri olan (cellatlar, mezbahalarda çalışan işçiler veya kasaplar gibi) kişilerden oluşuyorlardı. Burakuminler, geleneksel olarak kendi topluluklarında, mezralarında veya gettolarında yaşıyordu.
Hala daha toplumun belli alanlarında dışlanmaya maruz kalan Burakumin azınlığı, (Aynular) ya da Korelilerden farklı olarak) etnik Japonlardan oluşur ve görünüş ya da dini olarak da farklılıkları da yoktur. Geçmişteki ya da kısmen de olsa günümüzdeki dışlanmaları sonucu oluşan sosyal sorunları buraku mondai (部落問題, "Buraku sorunu") ya da dōwa mondai (同和問題, "Entegrasyon sorunu") olarak adlandırılır.
1922 yılında ayrımcılıkla mücadele için birlik oluşturma çabalarına sahne oldu. Burakuminler tarafından Milli Eşitlik Birliği (the National Levelers Association) kuruldu. II. Dünya Savaşının başlamasıyla birliğin çalışmalarına imkan tanınmadı. Savaşın sona ermesinin ardından Buraku özgürlük hareketleri 1946 yılında Buraku Ulusal Kurtuluş Komitesi (Buraku Liberation League) adı altında birleşti. Daha sonra günümüzde de kullanılan Buraku Kurtuluş Birliği adını aldı.[1]
Buraku Kurtuluşunun Babası olarak anılan Jiichiro Matsumoto hareketin savaş öncesi ve sonrasında en önde gelen liderlerinden biridir. Milli Eşitlik Birliği’nde ikinci başkanlık görevini üstlendi. Tüm baskılara ve hapse atılmasına rağmen tüm hayatını kurtuluş hareketine adadı. 30 yıl boyunca parlamentonun seçilmiş bir üyesiydi. Burakuminler için birçok önemli yasa ve projenin hayata geçmesinde önemli rol oynadı.[2]
Kökeni
[değiştir | kaynağı değiştir]Tarihsel açıdan Burakuminler, Eta (穢多, "Kirlenmiş") ve Hinin (非人, "İnsan olmayan") olmak üzere iki gruptan oluşur. Gerek dini etkenler, gerekse toplum yapısından ötürü dışlanmalara maruz kalmışlardır.
Burakuminler Edo dönemi'nde (1603–1867) var olan 4 meslek yapılaşması (Asker, Çiftçi, Esnaf ve Tüccar) dışında bir sınıfta kalmışlardır. Eta grubunun bu dönemde dışlanmasının sebebi gerek Şinto, gerekse Budist inançlara göre bu insanların yaptıkları mesleklerin saf olarak geçmemesinden kaynaklanır. Bu tür mesleklere ölülerle uğraşan (örn: ölü temizleyici, mezar kazıcı), hayvan öldüren ya da ölü hayvanın ürünlerini işleyen (örn: kasap, deri işçisi) meslekler örnek verilebilir.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Buraku Kurtuluşu Birliği". 7 Eylül 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2024.
- ^ "Reality of Buraku Discrimination in Japan History, Situation, Challenge". 19 Aralık 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2024.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Buraku Kurtuluş Birliği4 Mayıs 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- The Burakumin: The Complicity of Japanese Buddhism in Oppression and an Opportunity for Liberation
- Solving Anti-Burakujūmin Prejudice in the 21st Century: Suggestions from 21 Buraku Residents1 Ağustos 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., discussion paper by Alastair McLauchlan in the electronic journal of contemporary Japanese studies8 Kasım 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 31 January 2003.
- Buraku: in Community, Democracy, and Performance by Bruce Caron
- ひょうご部落解放・人権研究所 (Burakumin research institute)
 | Japonya ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
