Belşazzar'ın Ziyafeti
Sanatçı | Rembrandt |
---|---|
Yıl | 1635 |
Boyutlar | 167.6 cm × 209.2 cm (660 in × 824 in) |
Konum | Londra Ulusal Galerisi |
Belşazzar'ın Ziyafeti, Rembrandt'ın Babil'in son kralı Belşazzar'ı resmettiği büyük ebatlı yağlı boya tablodur.
Eski Ahit'te anlatılan ve dinî resimlerde nadir olarak seçilen Belşazzar'ın Şöleni konusunu işler. Resimde hikâyenin kargaşalı bir anı gösterilmektedir.[1]
Rembrandt, dinsel bir zorbayı temsil eden Kral Belşazzar'ın hikâyesini, o tarihlerde Katolik İspanyolların Protestan Hollandalılar üzerindeki büyük baskısını ve zulmünü göstermek için seçmiştir.[1] Rembrandt'ın Barok tarzda, büyük ebatlı, tarihî tabloların ressamı olarak kendini kabul ettirmeye çalıştığı döneme aittir.[2] 1635 yılı dolaylarında yapıldığı düşünülür.[2]
Eser, Londra Ulusal Galerisi'nde sergilenmektedir.
İçerik
[değiştir | kaynağı değiştir]Babil Kralı Belşazzar ülkesi Pers işgalinde olmasına rağmen ailesi ve soylulardan oluşan davetlilerine ziyafet vermektedir. Ziyafette, dedesinin Süleyman Mabedi'nden getirttiği altın takımlar kullanılmaktadır. Tapınaklarda dini ayinlerde kullanılan bu takımları Belşazzar'ın kendisine ait gördüğü ve sadece altın olarak değer verdiği, kralın elini ters çevrilmiş bombeli altın bir kabın üstüne koyması ile gösterilmiştir. Kralın kostümü Osmanlı Sultanı II. Murad'ın 17. yüzyılda Hollanda'daki bir gravüründen kopyalanmıştır.[1]
Eserde, kral Belşazzar'ın duvardaki mucizeyi gördüğü, dönerek kalkmaya çalışırken şarap kadehlerini devirdiği şaşkınlık anı gösterilir. Tablonun en can alıcı noktası kralın arkasındaki Tanrının eli olduğu sanılan esrarlı eldir. Misafirlerin heyecanlı yüzleri olayın ne kadar dramatik bir an olduğunu gösterir. Duvarda, gövdesiz elin salonun duvarına yazdığı yazı parlar:Mane, tekel, fares.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c Kader, Elveren (Ağustos-Eylül 2016). "Babil kralının giysisini Osmanlı'dan esinlendi". Atlas Tarih, 42. ss. 30-31.
- ^ a b "Belshazzar's Feast". www.nationalgallery.org.uk. Londra Ulusal Galerisi web sitesi. 10 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2016.