Bedros Keresteciyan

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Bedros Keresteciyan
Doğum1840
İstanbul, Osmanlı imparatorluğu
Ölüm27 Şubat 1907
İstanbul, Osmanlı imparatorluğu
MeslekDil bilimci, gazeteci, çevirmen, yazar
MilliyetOsmanlı Ermenisi

Bedros Keresteciyan (Ermenice: Պետրոս Քերեսթեճեան, d. 1840 - ö. 27 Şubat 1907) Osmanlı dil bilimci, gazeteci, çevirmen, yazar ve Türk dilinin ilk etimolojik sözlük yazarıdır.[1][2][3][4][5][6]

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Kayserili bir Osmanlı Ermeni'si olan Bedros Keresteciyan, Kostantiniyye'de dünyaya geldi.[7] Babası bir keresteci olduğu için ailesi "Keresteciyan" soyadını almışlardır.[7] Eğitimine Beşiktaş Ermeni Sübyan okulunda başlamıştır. Buradan sonra İzmir'e taşınmış, burada Mesropyan Ermeni Okulunda ve sonrasında yerli bir İngiliz okulunda eğitim almıştır. Osmanlı'da eğitim aldıktan sonra çalışmalarına Paris'te devam etmiştir.[7] Paris'ten İngiltere'ye taşınmış, burada çalışmalarına devam etmiş ve İtalyanca öğrenmiştir.[7] Türkiye'ye döndüğünde 1880 yılına kadar Dışişleri Ofisinin yöneticisi olmuştur. On dilde uzman olan ve mali ve ekonomik işler uzmanı olan Bedros Keresteciyan, yeğeni Berç Keresteciyan Türker'e bu alanlarda ders verdi. Tercüman-i Ahval gazetesinin başeditörü oldu.[4] En sonunda Ekonomi Bakanlığının Tercümanlık Ofisinin başına geçti ve 1907'de ölene kadar mesleğine devam etti.[8]

Çalışmaları[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Dabağyan, Levon Panos (2002). Osmanlı'da şer hareketleri ve II. Abdülhamid Hân (1. basım. bas.). İstanbul: IQ Kültürsanat Yayıncılık. ISBN 9789756618332. 
  2. ^ "Özür dilediğim Ermeniler ve 2008 için son birkaç sözcük". BirGun. 21 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2013. 
  3. ^ "Armenian-Turkish dictionary published in Turkey". PanArmenian. 5 Mayıs 2010. 13 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2013. 
  4. ^ a b Silvart Malhasyan, "İstanbul'da 1922 Yılında Kurulan Türk-Ermeni Teali Cemiyeti ve Faaliyetleri", İ.Ü. Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Enstitüsü, İstanbul 2005.
  5. ^ Akyol, Taha (2009). Ortak acı, 1915: Türkler ve Ermeniler. Doǧan Kitap. s. 24. 
  6. ^ Hülagü, Metin (2007). Hoşgörü toplumunda Ermeniler: Osmanlı toplumunda birlikte yaşama sanatı: Türk Ermeni ilişkileri örneği (2. basım. bas.). [Kayseri]: Erciyes Üniversitesi. s. 407. ISBN 9789944976107. 
  7. ^ a b c d 1886-1972., Pakalın, Mehmet Zeki, (2 Ağustos 2009). Sicill-i Osmanî zeyli : son devir Osmanlı meşhurları ansiklopedisi. Türk Tarih Kurumu. ISBN 978-975-16-2053-8. OCLC 368232833. 
  8. ^ www.turkishjournal.com, info@turkishjournal com-. "turkishjournal.com". www.turkishjournal.com. 19 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2022.