İçeriğe atla

Barahir

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Barahir
J. R. R. Tolkien'in kurgusal Orta Dünya evreninde karakter
Unvanı/Diğer adıLadros Efendisi,
Cesur
İsminin anlamı"Savaş efendisi"
Irkıİnsan
Doğum tarihiG.Y. 400
Ölüm tarihiG.Y. 460
Bahsedildiği
kitap(lar)
Silmarillion ,
Beleriand Şarkıları
(Leithian Şarkısı)

Barahir, J. R. R. Tolkien'in kurgusal Orta Dünya evreninde bir karakterdir.[1] Silmarillion'da bahsi geçmektedir.[1]

Barahir, Ladroslu bir İnsandır.[1] Birinci Çağ'da yaşamıştır ve Bëor Hanedanı'nın varisidir.[2] Babası Bregor, eşi Emeldir, oğlu Beren Erchamion'dur.[1] Oğlu Beren daha sonra Lúthien Tinúviel ile evlenerek Elflerle İnsanların ilk evliliğini gerçekleştirmiştir.[1]

Barahir, Dagor Bragollach savaşında bulunmuştur. Bu savaşta düşman Morgoth orduları Beleriand'ın kuzeyindeki Elfleri ve İnsanları yenerek -Barahir'in yurdu Ladros'u da içeren- kuzeydeki bütün Elf ve İnsan krallıklarını yıktılar. Barahir'in abisi ve hanedanlığın lideri Bregolas, müttefik orduların büyük bir kısmıyla beraber bu savaşta katledildi fakat Barahir savaşı bırakmadı ve Sirion Geçidi'nin batısında mücadeleyi sürdürdü. Neticede Barahir, Elf kralı Felagund Finrod'un hayatını -emrindeki birçok savaşçıya mal olmak üzere- kurtardı. Bunun üzerine Finrod, Barahir ve akrabalarıyla dostluk yemini etti ve bu yeminin nişanesi olarak Barahir'e bir yüzük hediye etti. Bu yüzük nesilden nesile taşınacak ve daha sonraları Barahir'in Yüzüğü olarak bilinecekti.

Savaşın getirdiği yıkımın ardından Barahir'in yurdundaki insanların birçoğu buradan göçtüler fakat o burada kalıp vatanını savunmaya devam etti. Çok az kimse hayatta kalana kadar Morgoth göçmenleri takip etti ve Dorthonion ormanı tam bir dehşet ve gölge labirentine döndü ve orman Morgoth'un getirdiği bu yıkımdan sonra bölge yeni bir isimle anılır oldu, Taur-nu-Fuin. Daha sonra, Barahir'in karısı Emeldir geriye kalan kadın ve çocukları toplayarak Brethil'e göç etti.

Ülkeyi terkedenler, geride bıraktıkları kişileri bir daha hiç göremedi, zira Barahir'in yanında hayatta kalabilen on ikisi dışında hepsi teker teker katledildiler:Oğlu Beren, yeğenleri Baragund ve Belegund, Bregolas'ın oğulları ve isimleri Noldor'un şarkılarında çok uzun süre anılacak olan dokuz hizmetkâr: Dairuin, Radhruin, Dagnir, Ragnor, Gildor, kederli Gorlim, Arthad, Urthel ve genç Hathaldir. Çaresiz kanun kaçağı oldu hepsi, asla kurtulamayacak ve hiç kazanamayacak olan ümitsiz bir grup...Barahir ve adamları vahşî hayvanlar gibi takip edildiler ve sonunda ormanın yüksek bir yerindeki boş bir araziye çekildiler ve burada Morgoth'un büyülerinden ve casuslarından olabildiğince uzakta dağ gölleri ve dolambaçlı kırlarda dolaşıp durdular. Yatakları fundalıklar, örtüleri bulutlu gökyüzüydü.(Silmarillion, s. 165)

Dorthonion'un güneydoğusunda Tarn Aeluin gölü kıyısında bir barınak yaptılar. Eşini çok uzun zamandır görmeyen ve çok özleyen Gorlim, Sauron'un yalanlarına inandı ve arkadaşlarını ele verdi. Gizli barınaklarını öğrenen düşman, Barahir'in adamlarını katletti. İçlerinden sadece -saldırı anında yalnız başına avlanıyor olan- Beren kurtuldu. Beren babasının kemikleri üzerine bir höyük yaptı ve peşinden orkların kampına sızarak liderlerini öldürdü. Barahir'in kesilmiş elini ve yüzüğünü orklardan geri aldı.

Barahir'in soyağacı

[değiştir | kaynağı değiştir]
 
 
 
 
 
Bëor
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Baran
 
 
 
Belen
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Boron
 
 
 
Beldir
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Boromir
 
 
 
Belemir
 
Adanel
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Andreth
 
Bregor
 
 
 
Beren
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Bregolas
 
Barahir
 
Emeldir
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Baragund
 
Belegund
 
Beren
 
Lúthien
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Morwen
 
Rían
 
 
 
Dior
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Túrin
 
Tuor
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Eärendil
 
 
 
Elwing
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Elros
 
Elrond
  1. ^ a b c d e Kocher, Paul H. (1980). A reader's guide to The Silmarillion. Boston: Houghton Mifflin. ISBN 0-395-28950-5. 
  2. ^ Bates, Brian (2002). The real Middle-Earth: magic and mystery in the Dark Ages. Londra: Sidgwick & Jackson. ISBN 0-283-07353-5.