Amanda Lear

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Amanda Lear
Genel bilgiler
Doğum adı Amanda Tapp
Doğum 18 Kasım 1939 (1939-11-18) (83 yaşında)
18 Kasım 1946 (1946-11-18) (76 yaşında)
18 Kasım 1950 (1950-11-18) (72 yaşında)
Saygon
Tarzlar Chanson,İtalo-Pop,Disco
Meslekler Şarkıcı,Besteci,oyuncu,Sunucu,manken
Etkin yıllar 1965 - günümüz
Müzik şirketi Ariola,Carrére Musique
İlişkili hareketler Dalida
Resmî site [1]
Önemli çalgılar
Vokal

Amanda Lear, (d. 18 Kasım 1939 (1946 veya 1950), Saygon, Vietnam) Fransız-İngiliz asıllı İtalyan şarkıcı, söz yazarı, ressam, televizyon sunucusu, oyuncu ve eski manken.

Biyografisi[değiştir | kaynağı değiştir]

İtalyan ve Fransız pop müziği ile Chanson müziğinin önemli isimlerinden olan Amanda Lear,18 Kasım 1939'da Rus kökenli bir anne ile Fransız-İngiliz bir babanın çocuğu olarak bugünkü Vietnam sınırları içerisinde bulunan Saygon kentinde dünyaya geldi. Ancak,bundan birkaç yıl sonra Fransa'nın Nice şehrine yerleşen Lear,eğitimini Paris ve Londra'da tamamlamıştır.[1] Lear'in mesleki hayatı, ilk kez Hollanda'da 1960'lı yıllarda yayımlanan Disco Show adlı televizyon Programının sunuculuğunu yapmaya başladı. Ayrıca,Lear,Hitler dönemi Almanyası'nı konu alan bir filmde,ünlü Alman müzisyen Marlene Dietrich'i canlandırmıştır. Lear,ayrıca 1979 yılından itibaren de müzik hayatı ile tanışmıştır. Amanda Lear,Due,Cadavresquis,J'e Taime,I Am a Photograph,Sweet Revenge ve Tam-Tam şarkılarıyla bilinmektedir. Lear,aynı zamanda merhum İngiliz müzisyen David Bowie'nin de yakın dostudur. Lear,aynı zamanda seslendirme sanatçılığı'nı da sürdürmektedir.[1] Lear,çok iyi bir derecede İngilizce,Rusça,İtalyanca ve Fransızca bilmektedir. Lear,yakın zaman öncesinde İtalyan vatandaşı olmuştur.

Albümleri[değiştir | kaynağı değiştir]

  • 1977 - I Am a Photograph (Ariola Records)
  • 1978 - Sweet Revenge (Ariola Records)
  • 1979 - Never Trust a Pretty Face (Ariola Records)
  • 1980 - Diamonds for Breakfast (Ariola Records)
  • 1981 - Incognito (Ariola Records)
  • 1983 - Tam-Tam (Ariola Records)
  • 1987 - Secret Passion (Carrere Records)
  • 1989 - Uomini più uomini (Ricordi International)
  • 1989 - Tant qu'il y aura des hommes (Carrere Records)
  • 1993 - Cadavrexquis (Chène Music)
  • 1995 - Alter Ego (ZYX Music)
  • 2001 - Heart (Marais Prod.)
  • 2007 - With Love (Dance Street)
  • 2009 - Brief Encounters (Just Good Music For Your Ears)
  • 2011 - I Don't Like Disco (Little Boom Records)[3]
  • 2014 - My Happiness (Boomlover)
  • 2016 - Let Me Entertain You (Cramps Music)

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b "Arşivlenmiş kopya". 18 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2016.