Abdurrahman el-Kayyali
 | Bu maddedeki bilgilerin doğrulanabilmesi için ek kaynaklar gerekli. (Ağustos 2019) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
| Abdurrahman el-Kayyali Arapça: عبد الرحمن الكيالي | |
|---|---|
| |
| Adalet Bakanı | |
| Görev süresi 21 Aralık 1936 - 18 Şubat 1939 | |
| Yerine geldiği | Said el-Gazi |
| Yerine gelen | Nesib el-Bekri |
| Görev süresi 19 Ağustos 1943 - 5 Nisan 1945 | |
| Yerine geldiği | Feydi el-Etâsî |
| Yerine gelen | Said el-Gazi |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 1887 Halep, Osmanlı Suriyesi |
| Ölüm | 13 Eylül 1969 (81-82 yaşında) Halep, Suriye |
Abdurrahman el-Kayyali (Arapça: عبد الرحمن الكيالي) (1887 - 13 Eylül 1969) Halep şehrinden bir doktor, iki dönem adalet bakanı olarak görev yapan ve Suriye bağımsızlık hareketinin üyesi olan kişi.
Biyografi[değiştir | kaynağı değiştir]
Halep'te doğan el-Kayyali, Lübnan Amerikan Üniversitesi'nde tıp okudu ve 1914'te mezun oldu.[1] Birinci Dünya Savaşı'nın çıkmasıyla birlikte Hama Valiliği'ne bağlı el-Hamra'daki Osmanlı Ordusu'nda sağlık görevlisi olarak görev yaptı.
1919'da el-Kayyali, Suriye ve Lübnan Mandası sırasında Fransız yönetimine karşı Suriye'de Halep bölgeciliğini ve Arap milliyetçiliğini destekleyen bir siyasi kulüp ve topluluk olan Halep Arap Kulübü'nün kurucuları arasındaydı.[2]
Daha sonra, 1928, 1936 ve 1943'te parlamento üyesi olduğu Ulusal Blok'a katıldı. Bu arada Cemil Merdam Bey, Sadullah el-Cabiri ve Faris el-Huri'nin[3] 1936'dan 1939'a ve 1943'ten 1945'e kadar başbakanlıklarında adalet bakanı olarak görev yaptı.
Kayyali, Suriye için diplomat olarak da görev yaptı. Eylül 1936'da Fransız-Suriye Bağımsızlık Antlaşması'nın ardından Suriye'nin resmi bağımsızlığından sonra, Devlet Başkanı Haşim el-Etâsî tarafından Milletler Cemiyeti'ne yerleşik olmayan büyükelçi olarak atandı. Aralık 1936'da kabine üyesi olarak aday gösterilmesinden sonra bu görevinden istifa etti. 1947'den 1949'a kadar Suriye Cumhuriyeti'ni Birleşmiş Milletler Genel Kurulu'nda delege olarak temsil etti.[4]
Kayyali, 13 Eylül 1969'da öldü.
Mirası[değiştir | kaynağı değiştir]
Halep burjuvazisinin bir temsilcisi ve milliyetçi bir aktivist olarak Kayyali, Fransız yönetimine karşı Hananu İsyanı'nın lideri İbrahim Hananu da dahil olmak üzere Suriye'nin ilk bağımsızlık hareketinin liderleriyle güçlü bağlar kurdu. Kayyali, zamanının Halep'inin en prestijli vatandaşlarından biri ve sömürgecilik karşıtı milliyetçi ideolojinin Batılı eğitimli bir savunucusu olarak kabul edilebilir.[5]
Kayyali'nin torunlarından biri olan diş hekimi Mustafa Kayyali, Suriye ayaklanması sırasında önde gelen bir sivil toplum aktivisti olarak ortaya çıktı ve basında çıkan haberlere göre 2017'de "Suriye'de Birlikte Yaşama için Davranış Kuralları" olarak bilinen bir belgenin yazarları arasında yer aldı. Belge, Suriye'nin çeşitli toplum liderleri tarafından onaylandı.[6]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "مثقفون سياسيون سوريون ليبراليون بمنتصف القرن العشرين" [20. yüzyılın ortalarındaki Suriyeli liberal siyasi entelektüeller]. alaraby.co.uk (Arapça). 15 Ocak 2018. 18 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Syria and the French Mandate: The Politics of Arab Nationalism, 1920-1945. Princeton, New Jersey: Princeton University Press. 1987. ss. 106.
- ^ Emergence of Minorities in the Middle East (İngilizce). Edinburgh University Press. 11 Eylül 2012. ISBN 9780748688937. 29 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2021.
- ^ The Makers Of Modern Syria. I.B. Tauris. 2018. doi:10.5040/9781350988880. ISBN 978-1-78673-455-6.
- ^ Divided Loyalties: Nationalism and Mass Politics in Syria at the Close of Empire. Los Angeles / Berkeley: University of California Press. 1951. ss. 85-86.
- ^ "Syria's Best of Enemies Breaking Good". ICSR (İngilizce). 18 Ocak 2018. 12 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2019.
 | Suriyeli bir siyasetçi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |