Abdullah bin Üvey bin Selül
Abdullah bin Übey bin Selül (Arapça: عبد الله بن أبي ابن سلول), Medine'deki Hazreç kabilesinin reisiydi. İslam peygamberi Muhammed'in gelişiyle birlikte İbn Ubeyy görünüşte Müslüman oldu, ancak Müslüman geleneği onun ölümüne kadar İslam'a münafık olduğunu belirtir. Muhammed'le tekrarlanan çatışmalardan dolayı İslami gelenek onu Münafık (ikiyüzlü) ve "Münafikun lideri" olarak etiketlemiştir.[1]
Soyu ve erken yaşamı
[değiştir | kaynağı değiştir]Abdullah, Hazreç kabilesinden Übey bin Selül ve Uzza bint Ka'b'ın oğluydu. Selül babasının annesinin adıdır. İbn Übey, o zamanlar şehrin diğer büyük Arap kabilesi olan Evs ile çatışma halinde olan Hazreç'in şeflerinden biriydi. Ficar Savaşı sırasında İbn Übey, savaşın ilk gününde Hazreç kabilesinin bir kısmına liderlik etmiş, ancak ikinci günde ayrılmıştı. Ayrıca Yahudi rehinelerin infazı konusunda başka bir liderle yaşadığı tartışma nedeniyle Buas Savaşı'na katılmadı. Çatışma sırasında bir anda, Kaynuka kabilesindeki Yahudi müttefikleri tarafından hayatı kurtarılmıştı.[2]
İbn Übey "kardeş kavgasını sona erdirmek için her türlü çabayı gösterdi" ve her ikisi de İbn Übey'in liderliğini tanıyan iki grup arasında kısmi bir uzlaşma sağladı.[3]
İslam öncesi Medine toplumunda yüksek bir statüye sahipti ve destekçileri onun “emir” olmasını hedefliyordu. Ancak Muhammed'in 622'de gelişi nedeniyle bu amaç gerçekleşmedi.[4] Kabile çatışması tamamen çözülmediği için bazı vatandaşlar başka bir hakeme yöneldi ve vaazlarıyla kendisini ünlü yapan Muhammed'i çağırdı.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ William Montgomery Watt, "`Abd Allah b. Ubayy", Encyclopaedia of Islam
- ^ Glubb (2002), p. 197f.
- ^ Glubb (2002), p. 161, 164f.
- ^ Maxime Rodinson, Muhammad: Prophet of Islam (2002), p. 156
