Eros (felsefe)
Adını Yunan mitolojisindeki "aşk tanrısı"ndan alan, "yüce sevgi" ya da "arzulu aşk" anlamında kullanılan Yunanca kavram. "Agape" kavramının tam karşıtında yer alan "eros", "agape"de bulunmayan bencil ve arzulu bir niteliğe sahiptir. "Eros" kavramının işlendiği en önemli yapıtların öncülleri Platon'un "şölen" ve "Phaidros" adlı diyaloglarıdır.
Platon ve Aristo'ya göre Eros
Platon aracılığıyla Sokrates, "eros"u, yarattığı güzelliğin kavranmasıyla algılananın ötesinde ölümsüz bir dünyaya, Platon'un deyişiyle "idealar dünyası"na çıkan bir yol olarak görürken[1], Platon "eros"un yoluyla güzelliğin özüne ulaşılabileceğini savunur[2]. Aristoteles, Herakleitos'un doğada bulunan "gizli uyum"undan bahsederken "eros"un bu uyumu çağırıştıran bir gücü olduğunu ifade eder.[3]