Emel Taşçıoğlu

Vikipedi, özgür ansiklopedi
21.09, 3 Aralık 2020 tarihinde Khutuck Bot (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 24204243 numaralı sürüm (Bot v3: Kaynak ve içerik düzenleme (hata bildir))
Emel Taşcıoğlu
Doğum22 Temmuz 1964 (59 yaşında)
Ankara, Türkiye
TarzlarTürk Halk Müziği
MesleklerMüzisyen, şarkıcı
Etkin yıllar1988-günümüz
Müzik şirketiSıla Müzik
Esen Müzik
Resmî siteemeltascioglu.com.tr
ÇocuklarıNursel Taşçıoğlu, İbrahim Taşçıoğlu

Emel Taşçıoğlu (22 Temmuz 1964, Ankara) Türk Halk Müziği sanatçısı.

Erken kariyeri

Çocukluğu sahnelerde geçen ve küçük yaşında[1] «Güney Kardeşler» isimli grubuyla sahne çalışmalarını sürdüren Taşçıoğlu, saz sanatçısı Yunus Karaca'dan nota dersleri almış,[1] babasının da desteği ile Gazi Üniversitesi Müzik Öğretmenliği bölümünü 1985 yılında bitirerek öğretmenliğe başlamıştır. Aynı yıl evlenmiş ve kendi soyadını taşıyan bir çocuğu olmuştur. TRT Ankara Radyosunun açmış olduğu Yetişmiş Sanatçı sınavına girer ve başarılı olur, ses sanatçısı olarak Ankara Radyosunda çalışmaya başlar.

Küçük yaşta müziğe olan ilgisi ve yeteneği ailesi tarafından fark edilen sanatçı, beş yaşında babası Ali Rıza Güney, ağabeyleri Ekrem Güney ve Ertuğrul Güney (TRT Ankara Radyosu Ritim Saz Sanatçısı) ile birlikte "Güney Kardeşler" adıyla gerek sahnelerde gerekse halk konserleri kaset ve plak çalışmalarıyla Türk Halk Müziği icrasına başladı. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Müzik Öğretmenliği bölümü mezunu olup, öğretmenlik yapmakta iken 1988 senesinde[2] görevini bırakarak TRT Ankara Radyosunun düzenlediği sınavı kazanarak[3] "TRT Yurttan Sesler Korosu"na katılmış ve profesyonel müzik kariyerine başlamıştır.[4] Yorumcu özelliğiyle ön plana çıkan Taşçıoğlu daha ziyade Orta Anadolu türkülerini seslendirir. Bu yöreye ait pek çok türküyü de kaynak kişilerinden derlemiş ve notaya almıştır. Bu tür çalışmalarına verilebilecek en önemli örnek Neşet Ertaş'ın ünlü "Kesik Çayır" türküsüdür.[5] Babası Ali Rıza Güney'den derleyip "Elmalı" türküsünü notaya almıştır.

Uzun süre ses sanatçılığı yaptığı TRT'den ayrılarak 2004 yılında ilk albümü[6] Sel Gider, Kum Kalır albümünü yayınlamıştır. İsmail Derker yönetmenliğinde çalışılan albüm toplamda on üç türküden oluşmaktadır ve Sıla Müzik etiketiyle yayınlanmıştır. Samsun, Kırşehir, Diyarbakır ve Rumeli türkülerinin hakim olduğu albümde "Bayramdan Bayrama" ve "Efendim" isimli iki Kazım Birlik bestesi ve Mustafa Keser'den alınan "Yüce Dağ Başında" isimli şarkı yer almaktadır.

2011 yılında İz Kalır isimli ikinci albümünü yayınlayan sanatçı Ömür Dediğin programının aynı isimli fon müziğini seslendirmiştir.

Özel hayatı

Evli ve iki çocuk annesi olan Emel Taşcıoğlu halen TRT Ankara Radyosunda görevini sürdürmektedir.

Diskografi

  • Sel Gider Kum Kalır (2004)
  • İz Kalır (2011)

Ödülleri

Yıl Aday gösterilen çalışma Ödül Sonuç
2001 Fair Play Ödülü Milli Olimpiyat Komitesi Kazandı[7]
2003 Onur Ödülü Ondokuz Mayıs Üniversitesi Kazandı
2015 Yılın Ses Sanatçısı Altın Haşhaş Ödülleri Kazandı[8]

Kaynakça

  1. ^ a b Emel TAŞÇIOĞLU 18 Nisan 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., TRT Müzik Dairesi Başkanlığı, 18 Nisan 2015
  2. ^ "Bornoz giyerek sanatçı olunmaz". Aksiyon. 24 Mayıs 2004. 18 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2015. 
  3. ^ "Emel Taşçıoğlu, Ses Sanatçısı". Kırşehir.net. 4 Temmuz 2013. 23 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2015. 
  4. ^ "Emel Taşçıoğlu biyografisi". emeltascioglu.com.tr. 16 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2014. 
  5. ^ "Neşet Ertaş". turkuler.com. 23 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Eylül 2014. 
  6. ^ "AÜ'de Emel Taşçıoğlu rüzgarı!." Erzurumajans.com. 24 Ekim 2009. 18 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2015. 
  7. ^ "IOC ödülleri sahiplerini buldu". Hürriyet. 3 Haziran 2001. 18 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2015. 
  8. ^ "2014 Altın Haşhaş Ödülleri sahiplerini buldu". Radikal. 12 Nisan 2015. 11 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2015. 

Dış bağlantılar