İçeriğe atla

Anders Zorn

Vikipedi, özgür ansiklopedi
10.19, 17 Aralık 2020 tarihinde Vikiçizer (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 24429282 numaralı sürüm (Dış bağlantılar: düzeltme)
Anders Zorn
Genel bilgiler
Doğum18 Şubat 1860(1860-02-18)
Mora (İsveç)
Ölüm22 Ağustos 1920 (60 yaşında)}
Stockholm
Uyrukİsveçli
Evlilik(ler)iEmma Lamm
AlanıRessamOymacıHeykeltıraşFotoğrafçı
Sanat eğitimiİsveç Kraliyet Sanat Akademisi
İmzası
imzası
Anders Zorn
Anders ve Emma Zorn, 1885 civarı.
Reveil (Awakening), sanatçının eşi

Anders Leonard Zorn, Mora (İsveç)'de 18 Şubat 1860'da doğan ve Stockholm’de 22 Ağustos 1920'de ölen İsveçli ressam, oymacı, heykeltıraş ve fotoğrafçıydı.

Sanatına yansıttığı özelliğini, yaşam ve atmosfer ile işlemesi şeklinde gösterir. İsveç kırsalına ait, otoportreleri, nüleri ve su tasvirlerine ilişkin tablolarıyla tanınır. Carl Larsson ile birlikte İsveç'in en popüler ressamıdır.

Mora, İsveç'te, Zorn Koleksiyonunu barındıran kendi adını taşıyan müze bulunmaktadır.

Yaşamı

Anders Zorn, Grund Anna Andersdotter ve Leonhard Zorn'un oğludur. Annesi, bir Alman bira üreticisi olan babasını Uppsala ziyareti sırasında tanşır ve kısa bir ilişkisi olur. Anders Zorn, çocukluğunu annesi ve anneannesi ile Mora yakınlarındaki bir çiftlikte geçirdi.[1] Mütevazı bir ortamda büyümesi ilerdeki sanatına iz bırakır ve İsveç kır yaşamını anlatan birçok esere yansımaktadır. Zorn büyükannesi ve annesine duyduğu minnettarlığı özellikle onları temsil eden heykelleri ve resimlerleri ile ifade eder. Babasını hiç tanımamıştır.

1872'de, babasının ölümüyle kendisine kalan mirası sayesinde, 1875'te İsveç Kraliyet Sanat Akademisi'ne girer ve başlangıçta ağaç oymacılığı üzerine kayıt olur. Ancak suluboya, hızla en sevdiği ifade şekli haline gelir ve hızla akademik ortamında bir deha olarak değerlendirilir. Suluboya eseri Yasta - In Mourning (1880, Stockholm, Nationalmuseum ) Akademinin yıllık sunumu için seçilir.

Güzel Sanatlar Akademisi'ndeki muhafazakarlık sıyrılmak üzere, 1885 yılına kadar çoğunlukla kaldığı Londra İspanya ve Paris seyahatleri için ayrılır. Sulu boya tekniğini, beceri ve hassasiyetiyle ifade ettiği birçok portreyi bu dönemde çizer.

1885'de İsveç'e geri döner ve 1881'de tanıştığı Emma Lamm ile evlenir. Çift, daha sonra bazı resimler için, özellikle de bölgelere ait denizlerin temsilinde ilham kaynağı olan Konstantinopolis'e ve Cezayir'e seyahate çıkar. Çift daha sonra yazlarını İsveç'te Stockholm ve Dalarna'da geçirir. Mora'daki evi (mobilya ve dönem enstalasyonları ile) müzeye çevrilmiş, kendi çalışmalarına adanmış müzenin bitişiğinde bulunmaktadır.

Anders Zorn, Paris'teki Exposition universelle de 1889 hazırlığı için Paris'e döndüğünde ( rue Daubigny ve sonra Clichy bulvarını [2] kalmıştır), Empresyonizm kesinlikle resminin önemli bir ifadesi olarak kabul edilmekteydi. Bu bağlamda, çalışmalarının çok büyük bir etkisi vardı ve Onur Lejyonu nişanını bu dönemde aldı.[3] Daha sonra düzenli olarak Paris'e döner; özellikle 1906'da, basında kendinden coşkuyla söz ettirdiği 166 tablosunu sergiledi.

Hayatının son yirmi yılında gençlik tutkusu heykele, fotoğrafçılık ve oymacılığa döndü. 22 Ağustos 1920'de öldü ve İsveç'ten ulusal onur madalyası aldı. Zorn'un eşinden çocuğu olmadı, ama babalığını kabul edip sahiplendiği ve desteklediği çocukları olmuştu.

Eserler

Sanatçının önemli eserlerinden bazıları, Stockholm'deki Ulusal Güzel Sanatlar Müzesi'nde (İsveççe: Nationalmuseum) görülebilir. Bunların arasında, Midsummer Dance (1897), kırsal bir Yaz ortası kutlamasının akşam ışığında dansçıların tasviridir. Zorn'un eserlerini barındıran diğer müzeler arasında Paris'teki Orsay Müzesi, New York'taki Metropolitan Sanat Müzesi ve Boston Güzel Sanatlar Müzesi sayılabilir. Mora ve Garberg, Älvdalen'de bulunan Zorn Koleksiyonları (Swedish:Zornsamlingarna) dört müzedeki yapıtlarını içermektedir. Ana müze - Zornmuseet - Ragnar Östberg tarafından tasarlandı ve 1939'da açıldı.

Tabloları

  • Antonin Proust'un portresi, 1888, tuval üzerine yağlıboya, özel koleksiyon;
  • Coquelin Cadet'in Portresi, 1889, tuval üzerine yağlıboya, Stockholm, Ulusal Müze ;
  • Eugene Spuller'in portresi, 1891, tuval üzerine yağlıboya, Dijon Güzel Sanatlar Müzesi ;
  • Portait de Rosita Mauri, 1898, tuval üzerine yağlıboya, Güzel Sanatlar Müzesi Göteborg .

Baskılar

  • Albert Besnard'ın stüdyosunda, 1896, gravür, Paris, Fransa Ulusal Kütüphanesi Baskı ve Fotoğraf Bölümü .
  • Paul Troubetskoy, heykeltıraş, 1908, dağlama;

"Augustus Saint-Gaudens (1848-1907)" Amerikan Heykel Ustası "sergisinin kataloğunun 2. ve 3. bölümleri; Toulouse, Musée des Augustins ve Blérancourt, Fransa Ulusal Amerikan İşbirliği Müzesi, 1999) bu, aşağıda çoğaltılmıştır.

Kamu koleksiyonları

Expozisyonları

Sahip olduğu eserleri

Zorn sanatı sayesinde zengin oldu ve hatırı sayılır bir sanat koleksiyonu oluşturabildi. eserler sadece memleketinden değil, yurtdışına yaptığı seyahatlerden de satın aldıklarından oluştu. Ortak vasiyetleri doğrultusunda, Anders ve Emma Zorn tüm varlıklarını İsveç Devletine bağışladılar. Sanatçının eserlerinin sergilendiği ana müze - Zornmuseet'te Zorn eserlerinin dışında Rembrandt Harmensz van Rijn, 'The Hovingham Master' (Poussin'in takipçisi), Bruno Liljefors, Albert Edelfelt ve Pehr Hilleström'e ait eserler de görülebilir.

Bellman Ödülü (Bellmanpriset), her yıl İsveç Akademisi tarafından verilen “olağanüstü bir İsveç şairi” için verilen bir ödüldür. Ödül 1920 yılında Anders Zorn ve karısı Emma tarafından kurulmuş vakıfça dağıtılmaktadır.[6][7]

Zorngården

1886'da, Anders Zorn ve karısı Emma, Mora kilisesine yakın arazi satın aldılar ve burada anneanne büyükbabasının çiftliğinden bir kulübeyi buraya taşıdılar. Anders ve Emma Zorn, yurtdışında geçirdikleri yıllardan sonra İsveç'e dönmeye karar verdiğinde, evi büyütmeye başladılar. Zorngården[8], 1910'da tamamlandı.

Zorngården, 1942’de Emma Zorn’un ölümünden bu yana o zamanki şekli ile korunmaktadır. Yüzyılın başından günümüze kalmış bir sanatçının evinin güzel bir örneğidir. İngiliz ve İsveç mimarisinden ilham alarak, bugün 1900 yıllarını karakterize eden mimari özgünlüğün çok iyi bir örneğidir.

Anders Zorn evindeki atölyesi, Mora'daki Zorngården

Zorngården’ın ana bölümü Zorn’un evi ve sanat eserlerini içeren bir müzeden oluşuyor, ancak Zorn koleksiyonlarını da paylaşan iki müze daha var. Gammelgården, Mora'nın güney kesiminde yer almaktadır ve Zorn'un, bu türde binaların unutulmayacağından emin olmak için satın aldığı, 40 ahşap evden oluşmaktadır. Bir diğeri de Zorn'un sıkıntı içinde iken sığınağı Gopsmor, Älvdalen belediyesine ait ve sadece Temmuz ayında ziyarete açıktır.[9]

Notlar ve Kaynakça

  1. ^ "Life of Anders Zorn". zorn.se (İngilizce). 2 Aralık 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2019. 
  2. ^ « Anders Zorn - Le maître de la peinture suédoise » 18 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., petitpalais.paris.fr, septembre 2017.
  3. ^ "Anders Zorn". Artinthepicture.com. 18 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ "Site de la Collection Zorn". 5 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2019. 
  5. ^ Exposition Anders Zorn à Paris en 2017 16 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., sur petitpalais.paris.fr.
  6. ^ "Bellmanpriset 2012" [Bellman Prize 2012] (İsveççe). Swedish Academy. 16 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2013. 
  7. ^ International Who's who in Poetry 2005. Europa Publications. 2004. s. 1724. ISBN 0-203-32580-X. 
  8. ^ The Zorn smallholding/estate/farmstead/residence
  9. ^ Alsing, Peter (22 Nisan 2007). "Anders Zorn, the Artist and Collector". Alsing.com. 2 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 

Ayrıca bakınız

Bibliyografya

  • Johan Cederlund, James Ganz, Christophe Leribault, Carl-Johan Olsson ve Vibeke Röstorp, Anders Zorn. İsveç resminin efendisi, Paris Müzeleri, 2017, 240 s. 9782759603619

Dış bağlantılar