Algoritmaların tarihsel sıralaması

Aşağıdaki tarihsel sıralama genel olarak algoritmaların ilk kökenlerinden başlayarak gelişimlerini ana hatlarıyla gösterir.

1940 Öncesi

• Yaklaşık MÖ 1600 - Babilliler bilinen ilk çarpanlara ayırma ve kök bulma algoritmasını geliştirdiler.
• Yaklaşık MÖ 300 - Öklid algoritması
• Yaklaşık MÖ 200 - Eratosthenes Elemesi
• 263 - Gaussal eleme, Liu Hui tarafından tanımlandı.
• 813 ve 833 yılları arasında Harezmi doğrusal ve ikinci dereceden denklemleri çözmek için bir algoritma geliştirdi. Algoritma ismi bu kişinin adından türetilmiştir
• 1614 - John Napier logaritmayi kullanan hesaplamaları yapmak için bir metot geliştirdi
• 1671 - Newton-Raphson metodu, Isaac Newton tarafından geliştirildi.
• 1690 - Newton-Raphson methodu bağımsız olarak Joseph Raphson tarafından da bulundu
• 1805 - Cooley-Tukey algoritması Carl Friedrich Gauss tarafından biliniyordu
• 1926 - Boruvka algoritması
• 1934 - Delaunay üçgen bölümlemesi Boris Delaunay tarafından geliştirildi

1940'lar

• 1945 - Birleştirmeli sıralama John von Neumann tarafından geliştirildi
• 1947 - (Simplex algoritması) basit/tekyönlü algoritma George Dantzig tarafından geliştirildi

1950'ler

• 1952 - Huffman kodlaması David A. Huffman tarafından geliştirildi
• 1954 - Radix sıralaması bilgisayar algoritması Harold H. Seward tarafından geliştirildi
• 1956 - Kruskal algoritması Joseph Kruskal tarafından geliştirildi
• 1957 - Prim algoritması Robert Prim tarafından geliştirildi
• 1957 - Bellman-Ford algoritması R. Bellman ve L. R. Ford tarafından geliştirildi
• 1959 - Dijkstra algoritması Edsger Dijkstra tarafından geliştirildi
• 1959 - Shell sıralaması D. L. Shell tarafından geliştirildi
• 1959 - De Casteljau algoritması Paul de Casteljau tarafından geliştirildi

1960'lar

• 1960 - Hızlı Sıralama C. A. R. Hoare tarafından geliştirildi
• 1962 - Ford-Fulkerson algoritması L. R. Ford ve D. R. Fulkerson tarafından geliştirildi
• 1962 - Bresenham doğru algoritması Jack E. Bresenham tarafından geliştirildi
• 1964 - Öbek-sıralama J. W. J. Williams tarafından geliştirildi
• 1965 - Cooley-Tukey algoritması James Cooley ve John Tukey tarafından yeniden bulundu
• 1965 - Levenshtein aralığı ) Vladimir Levenshtein tarafından geliştirildi
• 1965 - Cocke-Younger-Kasami (CYK) algoritması bağımsız olarak T. Kasami tarafından geliştirildi
• 1967 - Viterbi algoritması Andrew Viterbi tarafından önerildi
• 1967 - Cocke-Younger-Kasami (CYK) algoritması bağımsız olarak D. H. Younger tarafından geliştirildi
• 1968 - A* grafik arama algoritması Peter Hart, Nils Nilsson ve Bertram Raphael tarafından geliştirildi.

1970'ler

• 1970 - Knuth-Bendix completion algoritması Donald Knuth ve P. B. Bendix tarafından geliştirildi
• 1972 - Graham taraması Ronald Graham tarafından geliştirildi
• 1973 - RSA şifreleme algoritması Clifford Cocks tarafından geliştirildi
• 1973 - Jarvis march algoritması R. A. Jarvis tarafından geliştirildi
• 1974 - Pollard'ın p-1 algoritması John Pollard tarafından geliştirildi
• 1975 - Genetik algoritma John Holland tarafından popülerleştirildi
• 1975 - Pollard'ın ro algoritması John Pollard tarafından geliştirildi
• 1975 - Aho-Corasick algoritması Alfred V. Aho ve Margaret J. Corasick tarafından geliştirildi
• 1976 - Salamin-Brent algoritması bağımsız olarak Eugene Salamin ve Richard Brent tarafından geliştirildi
• 1976 - Knuth-Morris-Pratt algoritması Donald Knuth ve Vaughan Pratt ve bağımsız olarak J. H. Morris tarafından geliştirildi
• 1977 - Boyer-Moore string (karakter öbeği) arama algoritması bir harf öbeğinin başka bir harf öbeği içerisinde bulunup bulunmadığını arayan algoritma geliştirildi
• 1977 - RSA şifreleme algoritması Ron Rivest, Adi Shamir ve Len Adleman tarafından yeniden bulundu
• 1977 - LZ77 algoritması Abraham Lempel ve Jacob Ziv tarafından geliştirildi
• 1978 - LZ78 algoritması LZ77 algoritmasından Abraham Lempel ve Jacob Ziv tarafından geliştirildi
• 1978 - Bruun'un algoritması ikinin katları için G. Bruun tarafından önerildi
• 1979 - Khachiyan'ın ellipsoit metodu Leonid Khachiyan tarafından geliştirildi

1980'ler

• 1981 - İkinci dereceden eleme metodu Carl Pomerance tarafından geliştirildi
• 1983 - Simule edilmiş tavlama metodu (Simulated annealing) S. Kirkpatrick, C. D. Gelatt ve M. P. Vecchi tarafından geliştirildi
• 1984 - LZW algoritması LZ78'den Terry Welch tarafından geliştirildi
• 1984 - Karmarkar'ın iç nokta algoritması Narendra Karmarkar tarafından geliştirildi
• 1985 - Simule edilmiş tavlama metodu (Simulated annealing) bağımsız olarak V. Cerny tarafından geliştirildi
• 1986 - Blum Blum Shub L. Blum, M. Blum, ve M. Shub önerildi
• 1988 - Özel sayı alanı elemesi John Pollard tarafından geliştirildi

1990'lar

• 1990 - Genel sayı alanı elesi Özel sayı alanı elesi yönteminden Carl Pomerance, Joe Buhler, Hendrik Lenstra, ve Leonard Adleman tarafından geliştirildi
• 1991 - Beklemesiz senkronizasyon Maurice Herlihy tarafından geliştirildi
• 1992 - Deutsch-Jozsa algoritması D. Deutsch ve R. Jozsa tarafından önerildi
• 1994 - Shor'un algoritması Peter Shor tarafından geliştirildi
• 1994 - Burrows-Wheeler dönüşümü Michael Burrows ve David Wheeler tarafından geliştirildi
• 1996 - Grover'ın algoritması Lov K. Grover tarafından geliştirildi
• 1996 - RIPEMD-160 Hans Dobbertin, Antoon Bosselaers, ve Bart Preneel tarafından geliştirildi
• 1998 - rsync algoritması Andrew Tridgell tarafından geliştirildi
• 1999 - Yarrow algoritması Bruce Schneier, John Kelsey, ve Niels Ferguson tarafından tasarlandı

2000'ler

• 2001 - LZMA sıkıştırma algoritması
• 2001 - Viola ve Jones nesne bulma yapısı eş zamanlı yüz tanıma amacıyla Paul Viola ve Michael Jones tarafından geliştirildi
• 2002 - AKS öncelik testi primality test Manindra Agrawal, Neeraj Kayal ve Nitin Saxena tarafından geliştirildi