Muhammed Bâkır el-Meclisî
| Muhammed Bâkır el-Meclisî | |
|---|---|
| |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 1627 İsfahan, İran |
| Ölüm | 1699 İsfahan, İran |
| Milliyeti | İranlı |
| Dini | Caferilik (Şiî İslam) |
Muhammed Bakır bin Muhammed Taki bin Maksûd Ali el-Meclisî (Farsça:محمدباقر مجلسی, Arapça:محمد باقر المجلسي, d. İsfahan, 1627 - ö. İsfahan, 1699), Şii alim ve müellif.
Allâme Meclisî olarak da bilinen Muhammed Bâkır, Şah İsmail zamanında Lübnan'dan İran'a gelen din ilimleriyle uğraşan bir aileye mensuptur. Babası başta olmak üzere pek çok alimden eğitim gördü. Pek çok eser telif etti talebe yetiştirdi. Hadisleri ve imamlara ait sözleri derlemeye çalıştı. Bu çalışma için Safevî şahlarından maddi yardım gördü ve Bihar'ul-Envar'ı telif etti. Safevi şahları Hüseyin ve Süleyman'dan yardım gördüğü için bu hükümdarlara aşırıya kaçan övgüler etti.[1] Şah Süleyman tarafından 1686 senesinde şeyhülislamlık makamına getirildi. Şah Hüseyin zamanında mollabaşı unvanı alarak en yüksek dini ve ilmi seviyeye ulaştı. Bu gücünü muhaliflerini ve Şii olmayanları bastırmak için kullandı. İsfahan'daki Hindu putlarının kırılmasını emretti[2] ve tasavvuf karşıtı olduğu için sufilerle mücadele etti. Hüseyin Şah'ın bütün işleri din adamlarına bırakmasından dolayı gücü eline alan Meclisî Sünnilerle mücadele etti, dini ve politik baskı uyguladı.[3] Hakku'l-yakin eserinde Ebu Bekir, Ömer ve Osman'ın münafık ve kafir ilan ederek Allah'ın lanetine müstehak olduklarını söyledi.[4]
Sünnilere ve muhaliflere karşı sert tutumu dışında İsnaaşeriyye şiiliğinde hadis alanında önemli hizmetler etti. 1700 yılında İsfahan'da vefat etti.
Eserleri
- Bihar'ul-Envar
- Hakku'l-yakin
- Akaidü'l-İslam
- Kitabü'l-Beda
- Hudud ve Kısas ve Diyat