2019 Dünya Atletizm Şampiyonası - Erkekler 400 metre

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Erkekler 400 metre
2019 Dünya Atletizm Şampiyonası
MekanUluslararası Halife Stadyumu
Tarih1 Ekim (eleme serileri)
2 Ekim (yarı final)
4 Ekim (final)
Sporcu sayısı31 ülkeden 42 sporcu
Kazanan derece43.48
Madalya kazananlar
gold madalya    Bahamalar
silver madalya    Kolombiya
bronze madalya    ABD
← 2017
2022 →
2019 Dünya Atletizm Şampiyonası'ndaki
müsabakalar
Koşu etkinlikleri
100 m   erkekler   kadınlar
200 m erkekler kadınlar
400 m erkekler kadınlar
800 m erkekler kadınlar
1500 m erkekler kadınlar
5000 m erkekler kadınlar
10.000 m erkekler kadınlar
100 m engelli kadınlar
110 m engelli erkekler
400 m engelli erkekler kadınlar
3000 m su engelli erkekler kadınlar
4 × 100 m bayrak erkekler kadınlar
4 × 400 m bayrak erkekler karışık kadınlar
Yol etkinlikleri
Maraton erkekler kadınlar
20 km yürüyüş erkekler kadınlar
50 km yürüyüş erkekler kadınlar
Saha etkinlikleri
Yüksek atlama erkekler kadınlar
Sırıkla atlama erkekler kadınlar
Uzun atlama erkekler kadınlar
Üç adım atlama erkekler kadınlar
Gülle atma erkekler kadınlar
Disk atma erkekler kadınlar
Çekiç atma erkekler kadınlar
Cirit atma erkekler kadınlar
Kombine etkinlikler
Heptatlon kadınlar
Dekatlon erkekler

2019 Dünya Atletizm Şampiyonası'nda erkekler 400 metre yarışması, 1-4 Ekim tarihleri arasında Doha'daki Uluslararası Halife Stadyumu'nda gerçekleştirildi.[1]

Rekorlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Yarışmadan önce rekorlar aşağıdaki gibiydi:[2]

Dünya rekoru  Wayde van Niekerk (RSA) 43.03 Rio de Janeiro, Brezilya 14 Ağustos 2016
Şampiyona rekoru  Michael Johnson (USA) 43.18 Sevilla, İspanya 26 Ağustos 1999
Dünyada yılın en iyi derecesi  Michael Norman (USA) 43.45 Torrance, Amerika Birleşik Devletleri 20 Nisan 2019
Afrika rekoru  Wayde van Niekerk (RSA) 43.03 Rio de Janeiro, Brezilya 14 Ağustos 2016
Asya rekoru  Yusuf Mesrahi (KSA) 43.93 Pekin, Çin 23 Ağustos 2015
Kuzey, Orta Amerika ve Karayipler rekoru  Michael Johnson (USA) 43.18 Sevilla, İspanya 26 Ağustos 1999
Güney Amerika rekoru  Sanderlei Claro Parrela (BRA) 44.29 Sevilla, İspanya 26 Ağustos 1999
Avrupa rekoru  Thomas Schönlebe (GDR) 44.33 Roma, İtalya 3 Eylül 1987
Okyanusya rekoru  Darren Clark (AUS) 44.38 Seul, Güney Kore 26 Eylül 1988

Yarışma sırasında aşağıdaki rekorlar kırıldı:

Rekor Derece Atlet Ülke Tarih
Madagaskar rekoru 46.80 Todiasoa Rabearison  MAD 1 Ekim 2019
Cebelitarık rekoru 47.41 Jessy Franco  GIB
Kolombiya rekoru 44.55 Anthony Zambrano  COL 2 Ekim 2019
Bahamalar rekoru 43.48 Steven Gardiner  BAH 4 Ekim 2019
Güney Amerika rekoru 44.15 Anthony Zambrano  COL
Kolombiya rekoru

Katılım kriteri[değiştir | kaynağı değiştir]

Katılım için otomatik olarak hak kazanma standardı 45.30'du.[3]

Program[değiştir | kaynağı değiştir]

Yerel saatteki (UTC+3) etkinlik takvimi aşağıdaki gibidir:[4]

Tarih Saat Tur
1 Ekim 16.35 Eleme serileri
2 Ekim 20.35 Yarı finaller
4 Ekim 22.20 Final

Sonuçlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Eleme serileri[değiştir | kaynağı değiştir]

Her seride ilk üç (Q) ve sonraki en hızlı altı atlet (q) yarı finalde yarışmaya hak kazandı.[5]

Sıra Seri Kulvar Atlet Ülke Derece Notlar
1 2 2 Kirani James  Grenada (GRN) 44.94 Q
2 4 7 Michael Norman  Amerika Birleşik Devletleri (USA) 45.00 Q
3 4 5 Demish Gaye  Jamaika (JAM) 45.02 Q
4 6 7 Emmanuel Korir  Kenya (KEN) 45.08 Q
5 3 4 Davide Re  İtalya (ITA) 45.08 Q
6 4 3 Leungo Scotch  Botsvana (BOT) 45.10 Q, PB
7 2 8 Julian Walsh  Japonya (JPN) 45.14 Q, PB
8 3 3 Fred Kerley  Amerika Birleşik Devletleri (USA) 45.19 Q
9 1 3 Machel Cedenio  Trinidad ve Tobago (TTO) 45.26 Q
10 6 6 Jonathan Sacoor  Belçika (BEL) 45.32 Q
11 1 4 Akeem Bloomfield  Jamaika (JAM) 45.34 Q
12 6 5 Rabah Yousif  Büyük Britanya (GBR) 45.40 Q
13 1 8 Thapelo Phora  Güney Afrika (RSA) 45.45 Q
14 3 7 Ebu Bekir Abbas  Bahreyn (BHR) 45.47 Q
15 2 3 Vernon Norwood  Amerika Birleşik Devletleri (USA) 45.59 Q
16 6 8 Jhon Perlaza  Kolombiya (COL) 45.62 q
17 1 5 Alphas Kishoyian  Kenya (KEN) 45.65 q
18 5 3 Steven Gardiner  Bahamalar (BAH) 45.68 Q
19 3 8 Mezin el-Yasin  Suudi Arabistan (KSA) 45.70 q
20 6 3 Nathan Strother  Amerika Birleşik Devletleri (USA) 45.71 q
21 4 4 Yusuf Kerem  Kuveyt (KUW) 45.74 q
22 2 7 Steven Solomon  Avustralya (AUS) 45.82 q
23 2 6 Derrick Mokaleng  Güney Afrika (RSA) 45.87
24 5 5 Philip Osei  Kanada (CAN) 45.87 Q
25 4 2 Alonzo Russell  Bahamalar (BAH) 45.91
26 5 6 Anthony Zambrano  Kolombiya (COL) 45.93 Q
27 1 6 Lucas Carvalho  Brezilya (BRA) 46.01
28 5 7 Ditiro Nzamani  Botsvana (BOT) 46.19
29 5 2 Rusheen McDonald  Jamaika (JAM) 46.21
30 3 2 Mihail Litvin  Kazakistan (KAZ) 46.28
31 6 4 Taha Hüseyin Yasin  Irak (IRQ) 46.58
32 4 6 Todiasoa Rabearison  Madagaskar (MAD) 46.80 NR
33 2 4 Luka Janežič  Slovenya (SLO) 46.84
34 5 4 Brandon Parris  Saint Vincent ve Grenadinler (VIN) 47.39
35 6 2 Jessy Franco  Cebelitarık (GIB) 47.41 NR
36 3 5 Bachir Mahamat  Çad (CHA) 47.65
37 1 2 Abdulilah Harun  Katar (QAT) 47.76 SB
38 3 6 Yovan Stoyoski  Makedonya (MKD) 47.92
39 4 8 Moussa Zaroumeye  Nijer (NIG) 48.13
40 5 8 Mohammad Jahir Rayhan  Bangladeş (BAN) 48.48
41 2 5 Tikie Terry Mael  Vanuatu (VAN) 48.52 PB
1 7 Matthew Hudson-Smith  Büyük Britanya (GBR) DNF

Yarı finaller[değiştir | kaynağı değiştir]

Her seride ilk iki (Q) ve sonraki en hızlı iki atlet (q) finalde yarışmaya hak kazandı.[6]

Sıra Seri Kulvar Atlet Ülke Derece Notlar
1 2 6 Steven Gardiner  Bahamalar (BAH) 44.13 Q, SB
2 2 5 Kirani James  Grenada (GRN) 44.23 Q, SB
3 1 4 Fred Kerley  Amerika Birleşik Devletleri (USA) 44.25 Q
4 1 5 Emmanuel Korir  Kenya (KEN) 44.37 Q, SB
5 3 7 Machel Cedenio  Trinidad ve Tobago (TTO) 44.41 Q, SB
6 3 8 Anthony Zambrano  Kolombiya (COL) 44.55 Q, NR
7 2 7 Demish Gaye  Jamaika (JAM) 44.66 q, SB
8 3 6 Akeem Bloomfield  Jamaika (JAM) 44.77 q
9 1 7 Davide Re  İtalya (ITA) 44.85
10 2 9 Vernon Norwood  Amerika Birleşik Devletleri (USA) 45.00
11 2 8 Leungo Scotch  Botsvana (BOT) 45.00 PB
12 1 6 Jonathan Sacoor  Belçika (BEL) 45.03 PB
13 3 5 Julian Walsh  Japonya (JPN) 45.13 PB
14 3 9 Rabah Yousif  Büyük Britanya (GBR) 45.15 PB
15 2 3 Jhon Perlaza  Kolombiya (COL) 45.17
16 1 9 Thapelo Phora  Güney Afrika (RSA) 45.24
17 1 8 Ebu Bekir Abbas  Bahreyn (BHR) 45.26
18 1 2 Nathan Strother  Amerika Birleşik Devletleri (USA) 45.34
19 2 4 Philip Osei  Kanada (CAN) 45.44
20 2 2 Steven Solomon  Avustralya (AUS) 45.54 SB
21 3 2 Alphas Kishoyian  Kenya (KEN) 45.55
22 3 4 Michael Norman  Amerika Birleşik Devletleri (USA) 45.94
23 1 3 Mezin el-Yasin  Suudi Arabistan (KSA) 46.11
3 3 Yusuf Kerem  Kuveyt (KUW) DNF

Final[değiştir | kaynağı değiştir]

Final 4 Ekim'de saat 22.20'de başladı.[7]

Sıra Kulvar Atlet Ülke Derece Notlar
1., altın madalya sahibi 4 Steven Gardiner  Bahamalar (BAH) 43.48 NR
2., gümüş madalya sahibi 8 Anthony Zambrano  Kolombiya (COL) 44.15 AR
3., bronz madalya sahibi 5 Fred Kerley  Amerika Birleşik Devletleri (USA) 44.17
4 3 Demish Gaye  Jamaika (JAM) 44.46 PB
5 7 Kirani James  Grenada (GRN) 44.54
6 9 Emmanuel Korir  Kenya (KEN) 44.94
7 6 Machel Cedenio  Trinidad ve Tobago (TTO) 45.30
8 2 Akeem Bloomfield  Jamaika (JAM) 45.36

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "400 Metres Men − Round 1 − Start List" (PDF). IAAF. 30 Eylül 2019. 30 Eylül 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2019. 
  2. ^ "100 Metres Men − Records". IAAF. 19 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2019. 
  3. ^ "Competitions Entry Standards 2019 – IAAF World Championships – PDF title, Qualification Standards for the IAAF World Athletics Championships Doha 2019". iaaf.org. 2 Ağustos 2019. 3 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2019. 
  4. ^ "400 Metres Men − Timetable". IAAF. 21 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2019. 
  5. ^ "Eleme serileri sonuçları" (PDF). 1 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 3 Ekim 2019. 
  6. ^ "Yarı final sonuçları" (PDF). 3 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 3 Ekim 2019. 
  7. ^ "Final sonuçları" (PDF). 5 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 6 Ekim 2019.