İletişimsel bellek

Vikipedi, özgür ansiklopedi

İletişimsel bellek, Alman bilim insanları Kültürbilimci Jan Assmann ve Aleida Assmann tarafından kişisel tecrübelerin sözlü gelenek içerisinde aktarılması ile ortaya çıkan bir hafıza çeşididir.

İletişimsel bellek ve kültürel bellek birlikte kolektif belleği meydana getirirler. İletişimsel bellek sözlü geleneğe dayandığı için yalnızca 3 jenerasyonu kapsadığı düşünülür. Assman'a göre bu 3 jenerasyon aşağı yukarı 80 yıla denk gelmektedir. İletişimsel bellek onu taşıyan bireyler ölmesi ile kaybolmaya başlar. Assman'ın kullanımına göre 80 yıllık bu süre sonunda "yapısal bir Amnezi" meydana gelir.[1] Gündelik dile ve dolayısıyla da toplumsal gruplara bağlı olan iletişimsel bellekte anlatılar, değiştirilebilirliği yüksek ancak canlı anlatılar olma özelliğine sahiptirler. İletişimsel belleğin bir diğer önemli özelliği kültürel bellekten farklı olarak dilde form kaygılarının olmamasıdır.

Literatür[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Jan Assmann: Das kulturelle Gedächtnis. Erinnerung und politische Identität in frühen Hochkulturen. 7. Auflage. Beck, München 2013, ISBN 978-3-406-56844-2 (erstveröffentlicht 1992; Leseprobe in der Google-Buchsuche).
  • Aleida Assmann, Jan Assmann: Das Gestern im Heute. Medien und soziales Gedächtnis. In: Klaus Merten, Siegfried J. Schmidt, Siegfried Weischenberger (Hrsg.): Die Wirklichkeit der Medien. Eine Einführung in Kommunikationswissenschaften. Westdeutscher Verlag, Opladen 1994, ISBN 3-531-12327-0, S. 114–140.
  • Aleida Assmann: Erinnerungsräume. Formen und Wandlungen des kulturellen Gedächtnisses. 3. Auflage. Beck, München 2006, ISBN 3-406-50961-4 (erstveröffentlicht 1999; Leseprobe in der Google-Buchsuche).
  • Aleida Assmann: Wie wahr sind Erinnerungen? In: Harald Welzer (Hrsg.): Das soziale Gedächtnis. Geschichte, Erinnerung, Tradierung. Hamburger Edition, Hamburg 2001, ISBN 3-930908-66-2, S. 103–122.

Dipnotlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Arnd Krüger: Die sieben Arten in Vergessenheit zu geraten. In: Arnd Krüger, Bernd Wedemeyer-Kolwe (Hrsg.): Vergessen, Verdrängt, Abgelehnt. Zur Geschichte der Ausgrenzung im Sport (= Schriftenreihe des Niedersächsischen Instituts für Sportgeschichte Hoya. Band 21). LIT-Verlag, Münster 2009, ISBN 978-3-643-10338-3, S. 4–16; die ursprüngliche Theorie (ohne Sport) beruht auf Paul Connerton: Seven Types of Forgetting. In: Memory Studies. Bd. 1, 2008, S. 59–71.