Agnolo Bronzino: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Etkileşimli olarak geçmişe göz at
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
← Önceki sürümle aradaki farkSonraki sürümle aradaki fark →
İçerik silindi İçerik eklendi
GörselVikimetin
düzeltme AWB ile
Akil13 (mesaj | katkılar)
Devriyeler
49.487 değişiklik
Değişiklik özeti yok
2. satır: 2. satır:
{{Sanatçı bilgi kutusu
{{Sanatçı bilgi kutusu
| name = Agnolo Bronzino
| name = Agnolo Bronzino
| image = Bronzino (Agnolo di Cosimo di Mariano) - Portrait of a Young Man - The Metropolitan Museum of Art.jpg
| image =
| ımagesize =
| imagesize = 288px
| resimaltı =
| resimaltı = Bronzino, ''Young Man with a Book'', c. 1530-39
| doğumadı = Agnolo di Cosimo di Mariano
| doğumadı = Agnolo di Cosimo di Mariano
| doğumtarihi = {{Doğum tarihi|1503|11|17}}
| doğumtarihi = {{Doğum tarihi|1503|11|17}}

Sayfanın 10.02, 29 Haziran 2017 tarihindeki hâli

Agnolo Bronzino
Bronzino, Young Man with a Book, c. 1530-39
Genel bilgiler
Doğum adıAgnolo di Cosimo di Mariano
Doğum17 Kasım 1503(1503-11-17)
ÖlümFloransa
Uyrukİtalyan
AlanıResim
Sanat eğitimiRaffaellino del Garbo, Pontormo
EtkilendikleriRaffaellino del Garbo, Pontörmo, Michelangelo
EtkiledikleriAlessandro Allori, İngres
Ünlü yapıtlarıVenüs'ün Galibiyeti Alegorisi
Coşimo de Medici, 1. Floransa Dükü
Eleonora da Toledo

Agnolo di Cosimo (d. 17 Kasım 1503, Floransa – o. 23 Kasım 1572, Floransa), genellikle İl Bronzino, veya Bronzino olarak anılmaktadır. İtalyan maniyerist üslubunda yağlıboya resim üzerinde isim yapmış bir ressam. "Bronzino" lakabı nispeten siyahımsı teni dolayasıyla verildiği çok muhtemeldir.[1]

Yaşamı

Agnolo di Cosimo (Bronzino) Floransa'da 17 Kasım 1503'de dbir kasabın oğlu olarak doğmuştur. Gününde yaşayan ve ressamların hayat hikâyelerini yazan Vasari'ye göre Bronzino önce ressam Raffaellino del Garbo'nun yanına çırak girmiş ve 14 yaşında çıraklığının iken de Pontormo' atölyesine nakletmiştir. Pontormo'nun hazırladığı "Yusuf Mısır'da" tablosundaki merdivenin alt basamağında oturan gencin Bronzino olduğu kabul edilmektedir. Ustası Pontorma Bronzino gelişmekte olan sanat stili üzerine çok büyük etki yapmıştır. Pontormo'nun sonraki hayatı boyunca ustai oladuğu Bronzino ile ortak çalışmalar yapmıştır. Bu ortak çalışmaların birisi Floransa'da "Ponte Vecchio Köprüsü" yanında bulunan "Santa Felicita Kilisesi" içindeki "Caponi Şapeli" içinde görülebilir. Usta Pontormo bu şapelin içini, ana sunağı üzerindeki tabloyu ve yan duvarad olan dinsel tabloyu hazırlamış ama hiçbiri günümüze gelmemişlerdir. Bronzino ise şapelin kubbesindeki freskleri hazırlamiatır ve bu kubbedeki Hristiyan Yeni Ahid yazarı dört evliyayı resmeden 4 panelden ikisinin Bronzino tarafından hazırladığını Vasarı bilidrmiştir. Fakat üslup ve stil olarak bu iki ressam o kadar birbirine benzemektedir ki uzun yıllardır ve hala da resim eksper otoriteleri bu eserlerin kimin tarafından hazırladığı hakkında tartışmakdadırlar.[2]

Floransa'da veaba salgını başgösterince Bronzino Galozzo Manastır'ına çekilmsitir. Bu salgın geçtikten sonra kendi ressim atölyesini açıp usta ressam olarak çalışmaya başlamistir. Bu serbest çalışmalarının başında Urbino sarayından portre siparişleri almiastir. Bu küçük İtalya devletinin başkenti olan Urbino'da kontluk villasıni resimlendirip dekore etmistir.

Bronzino Floransa'ya döndükten sonra onun bu yeni eserlerinin (özellikle Ugolino Martelli, Bartolomeo Panciatıchi ve karısı Lucrezia Panciatıchi'nin portrelerinin) etrafa methini ve böylelikle yeni müşteri çekme görevini eski ustası olan Pontormo yüklenmistir.

Bronzino 1539'da Floransa Dükleri olan Medici'lerin hizmetine girmistir. Cosimo Medici ile Toledo'lu Elanor'ün evlenmesi için dekorasyonlari yapmayi yüklenmistir. Bunun için önce Palazzo Vechio'daki şapeliin tümünü tablolarla bezemis ve sonra da 1545'de bu yeni çiftin portrelerini hazırlamistir.

Bronzino bundan sonra Medici hükümdar ailesinin ve Floransa'da ileri gelenlerin portrelerini yapan en popüler ressam olmustur. Medici ailesi ve yakınları için hazırladığı portrelerde statik pozlarda, gayet güzel stilde giyinmiş ve gayet kendinden emin hiçbir his göstermeyen bir görünüş veren pozlarda yaptığı portreler, birkaç yüzyıl Avrupa hükümdarları için hazırlanan resmi portreler için örnek kabul edilmiştir. Bu eserlerde örneğin Düşes Toledo'lu Elanor'ün pozlarında bu kadının giydiği kostümün gayet ayrıntıları ile gayet buyjkm dikkatle gayet ince olarak resmedilmiştir ki sanki kostüm kumaşı ve bu kumaşın üstündeki kıvrımların kendi hayatlarınin buldundugu ve portresi yapılan kişinin bu kumaş kişiliği tarafından gizlendiği izlenimi verdiği iddia edilmektedir.[3]

Bronzino ünlü Cenevizli Amiral Andrea Doria'nın portresini çıplak olan bir Yunan deniz tanrısı Neptün şeklinde hazırlamıştır ve bunun bir alegorik portre olarak olduğu kabul edilmektedir.[4]

Hazırladığı diğer alegorik iki eser "İsa'nin Çarmıhtan İndirilmesi" (1543-1545) ile "Venüs'ün Galibiyeti Alegorisi" açıkça "maniyerist" üsluba göre hazırlanmış eserlerdir. Sanat tarihçilerin bu eserlerde bulunan gizemli içeriği deşifre etme gerektiğini belirtirler.

Bronzino bundan sonra birkaç tane dokunmuş duvar halisi için desenler hazırlamistir ve bunların dokunmalarını kontrol etmistir.

Hayatının sonlarına doğru Bronzino 1553'de kurucu üye olduğu Floransa "Desen Sanatları Akedemisi" kurumunun faaliyetlerin de önemli rol oynmamaya başlamis ve bu faaliyetler büyük şahsi katkılar yapmistir.

Bronzino ressam olma yaninda sair olarak da ugrasi vermis; siirleri begenilmis ve diger sairlerle arkadaslik ve yoldaslik yapmistir. Hazırladığı son portre 1560'da tamamladığı kadın şair Laura Battiferri'nin portresi olmustur

Bu dönemde güzel sanatlarla uğraşanların büyük ilgisini çeken konu olan, resmin mi yoksa heykeltıraşlığın mı daha önemli sanat uğraşı olduğu hakkında tartışmalara katıldı. Resim sanatının daha önemli olduğunu iddia eden Bronzino "Nain Morgante" adını verdiği portresinin yaptığı kişinin iki yüzünü de gösteren bir resim hazırladı.

Broonzino'nun en son çırağı Allessandro Alori idi ve Bronzino bu çırağını diğerlerinden çok beğendiğini belirtmiştir. 1572'de vefat ettiği zaman Bronzino bu çırağının evinde onun ailesi ile birlikte yaşamaktaydı.

Seçilmiş eserleri

  • Aziz Markos (yak. 1525) - Tahta üzerine yağlıboya, Capponi Şapeli, Santa Felicita, Floransa
  • Aziz Matta (yak. 1525) - Tahta üzerine yağlıboya, Capponi Şapeli, Santa Felicita, Floransa
  • Aziz Sebastian (1525–1528) - Tahta üzerine yağlıboya, 87 x 77 cm, Müseo Thyssen-Bornemisza, Madrid
  • Lorenzo Lenzi portresi (1527–1528) - Pano üzerine yağlıboya, Castello Sforzesco, Milano
  • Pietà (yak. 1530) - Pano üzerine yağlıboya, 105 x 100 cm, Uffizi Galerisi, Floransa
  • Dante Alegorik portre (yak. 1530) - Tahta üzerine yağlıboya, 127 x 120 cm, National Gallery of Art, Washington
  • Yeşil Giyinmiş bir Hanım (1530–1532) - Pano üzerine yağlıboyal, 76,7 x 65,4 cm, Kraliyet Koleksiyonu, Windsor
  • Kutsal Aile(1534–1540) -Tahta üzerine yağlıboya, 124.5 x 99.5 cm, Kunsthistorisches Museum, Viyana
  • Çobanların Tapınmaları (1535–1540) - Tahta üzerine yağlıboya, 65,3 x 46,7 cm, Güzel Sanatlar Müzesi, Budapeşte
  • Ugolino Martelli peortresi ( 1537'den önce) - Pano üzerine yağlıboya, 102 x 85 cm, Staatlıche Museum, Berlin
  • Bartolomeo Panciatıchi portresi (yak. 1540) - Tahta üzerine tempara, 104 x 84 cm, Uffizi, Floransa
  • Kutsal Aile (yak. 1540) - Tahta üzerine yağlıboya, 117 x 93 cm, Uffizi, Floransa
  • Bir Genç Adam Portresi (yak 1540) - Tahta üzerine yağlıboya, 96 x 75 cm, Metropolitan Museum of Art, New York
  • Venüs'ün Galibiyeti Alegorisi (1540–1545) - Pano üzerine yağlıboya, 146 x 116 cm, National Gallery, LondRA
  • Kızıl Denizi Geçiş (1540–1545) - Fresk, 320 x 490 cm, Palazzo Vecchio, Floransa
  • Bronz Yılana Tapınma (1540–1545) - Fresk, 320 x 385 cm, Palazzo Vecchio, Floransa
  • İsa'nın Çarmıhtan İndirilmesi (1540–1545) - Pano üzerine yağlıboya, 268 x 173 cm, Muşée des Beaux- Arts, Besancon
  • Bir Genç Kız Prortresi (1541–1545) - Tahta üzerine yağlıboya, 58 x 46,5 cm, Uffizi, Floransa
  • Bia de'Medici portresi (yak. 1542) - Pano üzerine tempora, 63 x 48 cm, Uffizi, Floransa
  • I. Cosimo de' Medici portresi (1545) - Pano üzerine yağlıboya, 74 x 58 cm, Uffizi, Floransa
  • Giovanni de'Medici'nin çocukluk portresi (yak. 1545) - Oil on wood, 58 x 46 cm, Uffizi, Floransa
  • Toledo'lu Eleonora portresi (yak. 1545) - Pano üzerine yağlıboya, 115 x 96 cm, Uffizi, Floransa
  • Lucrezia Panciatıchi portresi (c. 1545) - Pano üzerine yağlıboya, 101 x 82.8 cm, Uffizi, Floransa
  • İsa Çarmıhta (yak. 1545) - Pano üzerine yağlıboya, 145 x 115 cm, Muşée des Beaux-Arts Jules Chéret, Nice
  • Stefano Colonna portresi (1546) - Pano üzerine yağlıboya, 125 x 95 cm, Galleria Nazionale d'Arte Antica, Roma
  • Don Garcia de' Medici portresi (1550) - Pano üzerine yağlıboya, Müseo del Prado, Madrid
  • Bir Asıl Hanım porirtresi (yak. 1550) - Tahta üzerine yağlıboya, 109 x 85 cm, Galleria Sabauda, Torino
  • Andrea Doria: Neptün (1550–1555) - Tual üzerine yağlıboya, 115 x 53 cm, Pinacoteca di Brera, Milano
  • Vaftizci Yahya (1550–1555) - Tahta üzerine yağlıboya, 120 x 92 cm, Galleria Borghese, Roma
  • Pierantonio Bandini portresi (c.1550-1555) - Tahta üzerine yağlıboya, 106,7 x 82,5 cm, Kanada National Gallery
  • I. Francesco de'Medici portresi (1551) - Tahta üzerine tempera, 58.5 x 41.5 cm, Uffizi, Floransa
  • Maria de' Medici portresi (1551) - Tahta üzerine tempera, 52.5 x 38 cm, Uffizi, Floransa
  • Ludovico Capponi portresi (1551) -Tahta üzerine yağlıboya, 117 x 86 cm, Frick Koleksiyonu, New York
  • Kutsal Aile(1555–1560) - Tahta üzerine tempera, 117 x 99 cm, Pushkin Müzesi, Moskova
  • Laura Battiferri potresi (1555–1560) - Tual üzerine yağlıboya, 83 x 60 cm, Palazzo Vecchio, Floansa
  • Noli me tangere (1561) - Tual üzerine yağlıboya, 291 x 195 cm, Muşée du Louvre, Paris
  • Saadet Alegorisi (1564) -Bakır üzerine yağlıboya 40 x 30 cm, Uffizi, Floransa
  • İsa'nın Çarmıhtan İndirilmesi (1565) - Tahta üzerine yağlıboya, 350 x 235 cm, Galleria dell'Accademia, Floransa
  • Aziz Lawrence'in Öldürülmesi (1569) - Fresk, San Lorenzo, Floransa

Galeri

  • Venüs'ün Galibiyeti Alegorisi (1540-1545), National Gallery, Londra, Tahta pano üzerine yağlıboya, 146 × 116 cm
    Venüs'ün Galibiyeti Alegorisi (1540-1545), National Gallery, Londra, Tahta pano üzerine yağlıboya, 146 × 116 cm
  • Toledo'lu Eleanor ve oğlu Giovanni (1544-45),Uffizi Gallerisi, Floransa, Tahta pano üzerine yağlıboya, 115 × 96 cm
    Toledo'lu Eleanor ve oğlu Giovanni (1544-45),Uffizi Gallerisi, Floransa, Tahta pano üzerine yağlıboya, 115 × 96 cm
  • Lucrezia Panciatichi portresi (yak 1540), Uffizi Gallerisi, Floransa, Tahta pano üzerine yağlıboya, 104 × 85 cm
    Lucrezia Panciatichi portresi (yak 1540), Uffizi Gallerisi, Floransa, Tahta pano üzerine yağlıboya, 104 × 85 cm
  • Lorenzo Lenzi portresi (1527-1528), Pinacoteca del Castello Sforzesco, Milano Tahta pano üzerine yağlıboya, 90 x 71 cm
    Lorenzo Lenzi portresi (1527-1528), Pinacoteca del Castello Sforzesco, Milano Tahta pano üzerine yağlıboya, 90 x 71 cm
  • Lodovico Capponi portresi (1550-1555), Frick Koleksiyonu, New York. Tahta pano üzerine yağlıboya, 116,5 × 86 cm
    Lodovico Capponi portresi (1550-1555), Frick Koleksiyonu, New York. Tahta pano üzerine yağlıboya, 116,5 × 86 cm
  • Laura Battiferri portresi (1555-1560), Pallazzo Vecchio, Floransa, Tual üzerine yağlıboya, 83 x 60 cm
    Laura Battiferri portresi (1555-1560), Pallazzo Vecchio, Floransa, Tual üzerine yağlıboya, 83 x 60 cm
  • St. Mark (1525–28), fresk, Capponi Şapeli,
    St. Mark (1525–28), fresk, Capponi Şapeli,
  • Bir Genç Adamın Portresi
    Bir Genç Adamın Portresi
  • Andrea Doria Neptün (1550-55), Tual üzerine yağlıboya, Pinacoteca di Brera, Milano
    Andrea Doria Neptün (1550-55), Tual üzerine yağlıboya, Pinacoteca di Brera, Milano

Notlar

  1. ^ Chilvers, Ian, "Dizionario dell'arte", ISBN 88-6073-115-1, Dalai Editöre, 2008, p.179 Google book
  2. ^ "Web Gallery of Art WGA"
  3. ^ Janet Cox-Rearıck, Splendors of the Renaissance: reconstructions of historic costumes from King Studio, Italy by Fausto Fornasori, 10 Mart-24 Nisan 2004'te ABD'de Graduate Center, City University of New York Sanat Galerisi'nde açılan bir sergi kataloğu
  4. ^ Maurice Brock, Bronzino (Paris: Flammarion; London: Thames & Hudson, 2002).

Dış bağlantılar

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Agnolo_Bronzino&oldid=18824003" sayfasından alınmıştır