Tripoliçe Muharebesi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Tripoliçe Muharebesi, 1768-1774 Osmanlı-Rus Savaşı ve Orlov İsyanı'nda evre.

Mora Seraskeri Muhsinzade Mehmed Paşa komutasındaki Osmanlı kolordusu 9 Nisan 1770'te Tripoliçe'de Rus-Yunan asileri ordusunu ağır bir yenilgiye uğrattı.

Muharebe öncesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Akdeniz'e inerek Mora civarına gelen Rus Donanması ikmal için Koron'a uğradı. Burada Osmanlı İmparatorluğu'na ayaklanmaya hazırlanmış Kalamatalı Benaki adlı bir asinin emrinde yaklaşık 50.000 asi Rum buldu. Benaki'nin yanına 600 Rus askeri ve bir miktar top verildi. Bu kuvvetlerle Koron'u kuşatan Rus-Rum asileri ordusu kaleyi ele geçirdikten sonra Müslümanlara büyük katliamlar yaptıktan sonra[1] Tripoliçe'ye yürüdü.

Muharebe[değiştir | kaynağı değiştir]

1770 yılında Ege Denizi çevresi

Eski Sadrazam ve Mora Serasekeri Muhsinzade Mehmet Paşa emrindeki birliklere katılması emredilen Selanik, Antivari, Ülgün ve diğer yerlerden gelecek kuvvetleri beklemeksizin etraftaki halkı yardıma çağırdı ve topladığı 10.000 kişilik gönüllü kuvvetle Tripoliçe’ye ulaştı.

19 Nisan'da burada meydana gelen muharebede Rus-Rum asileri ordusunu ağır bir yenilgiye uğrattı.[2] 20.000 kişilik asi Rum kuvvetleri 3.000 ölü verip dağılırken, 600 Rus askeri de muharebede öldü. Tüm Rus topları da Osmanlıların eline geçti.[3]

Muharebe sonrası[değiştir | kaynağı değiştir]

1769-1774 arasında Rus donanmasının faaliyetleri

Muharebenin ardından Koron kuşatmasını kaldıran Rus donanması, Navarin’i alarak asi Rumlarla Modon üzerine yürüdülerse de Çatalcalı Ali Ağa komutasında 7.000 kişilik milis kuvveti, Modon’u kurtardığı gibi, Navarin'i de geri aldı.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "The war of Russia with Turkey and Polish confederates from 1769-1774" (Rusça), A.N. Petrov, E. Weimar (1866), s.364
  2. ^ ""The winds of change". The Edinburgh History of the Greeks, 1768 to 1913: The Long Nineteenth Century", Thomas Gallant, Edinburgh University Press (2015), s.78
  3. ^ "Türk Silahlı Kuvvetleri Tarihi (1683-1739)", ATASE Yayınları, Ankara (1982), s.255