Toros göknarı
| Toros göknarı | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||||
| Korunma durumu | |||||||||||||||||
 Asgari endişe altında (IUCN 3.1) | |||||||||||||||||
Biyolojik sınıflandırma  | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| İkili adlandırma | |||||||||||||||||
| Abies cilicica Lindl., Gard. Chron. 1861: 23 (1861).
| |||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||
| Dağılımı (yeşil) | |||||||||||||||||
Toros göknarı (Abies cilicica), çamgiller (Pinaceae) familyasından Suriye, Lübnan dağları ve Türkiye'de doğal olarak yetişen bir göknar türü.[1]
Genel özelikleri[değiştir | kaynağı değiştir]
Toros göknarı, Akdeniz göknarları grubuna ait, uzun, dar, iğne yapraklı bir ağaçtır. Tür genellikle Doğu Karadeniz göknarı (Abies nordmanniana) ile karıştırılır ve kuzey Suriye, Lübnan ve Türkiye'nin güneyindeki dağlarda bulunur ve genellikle karışık ormanlarda bulunur. Bol olduğu yerlerde, ağacın ahşabı yerel olarak ticareti yapılır ve inşaat sektöründe ve özellikle mobilya imalatında, kaplama ve kontrplakta yaygın olarak kullanılır. Ağacın rakım aralığı 1000–2000 m olup, sığ, kayalık ve iyi drene edilmiş kireçli toprakları tercih eder.[2]
Alt türler[değiştir | kaynağı değiştir]
2 alt türü vardır.
- Abies cilicica subsp. cilicica
- Abies cilicica subsp. isaurica
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Toros göknarı | Kahramanmaraş Büyükşehir Belediyesi". kahramanmaras.bel.tr. 14 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2023.
- ^ "Abies cilicica". European Forest Genetic Resources Programme. 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2021.
