Pulur / Sakyol Höyük

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Arkeolojik Höyük
Adı: Pulur Höyük
il: Tunceli
İlçe: Çemişgezek
Köy: Sakyol
Türü: Höyük
Tahribat: Keban Baraj Gölü altında kalmıştır[1]
Tescil durumu:
Tescil No ve derece:
Tescil tarihi:
Araştırma yöntemi Kazı

Pulur / Sakyol Höyük, Sakyol köyünün kuzeydoğusunda günümüzde Keban Baraj Gölü altında kalmış olan bir höyüktür. Yakınında yer aldığı köyün eski adı Pulur, yeni adı ise Sakyol'dur. Anadolu'daki Pulur Höyük adıyla bilinen diğer höyüklerden ayırt etmek için Pulur / Sakyol ya da Sakyol / Pulur Höyük adıyla kayıtlara alınmıştır. Höyüğü ilk tespit eden İsmail Kılıç Kökten, yerleşmeden Pulur Köyü içindeki Kültepe olarak bahsetmektedir. Höyük, baraj gölü altında kamadan önce Murat Çağı ve Karasu Çağı'nın birleştiği bölgenin 4–5 km. uzağında idi. Tepe olarak 120 x 80 metre ölçüsünde olup ovadan 20 metre yükseklikteydi.[2]

Kazılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Höyükte 1967 yılında, Keban Projesi kapsamında R. Whallon ve Sönmez Kantman başkanlığında yüzey araştırmaları yapılmıştır. Daha sonra höyüğün baraj gölü altında kalacağı için kurtarma kazılarına karar verilmiş, Hamit Zübeyir Koşay başkanlığında 1968-70 yıllarında kazılar yapılmıştır.[2]

Tabakalanma[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana toprağa 13-15 metrede ulaşılan höyükte 13 yapı katı saptanmıştır. İlk 11 yapı katı Erken Tunç Çağı'na tarihlenmektedir. Bunun hemen altında 1-1,5 metre kalınlığında steril bir toprak tabakası vardır. Daha alttaki iki yapı katına küçük bir sondajla ulaşılmıştır. Bu yapı katları hakkında bir tarihlendirme yapılamamaktadır. Kazı başkanı bu tabakaların Neolitik Çağ'a tarihlenmesini önermektedir.[2]

Buluntular[değiştir | kaynağı değiştir]

Dar bir sondajla ulaşılmış olan en alttaki iki yapı katındaki açığa çıkarılan mimari yapılar bir duvar parçasıyla bir ocakla sınırlı kalmıştır.[2]

Ele geçen çanak çömleğin bir grubu Kalkolitik Çağ'ın Karaz Kültürü'yle ilişkilendirilen koyu yüzlü açkılı mal grubudur. Diğer grup çanak çömlekler ise Obeyd ve Uruk Dönemi ile ilişkilendirilmektedir.[2] vKüçük buluntular arasında pişmiş toprak kuzu figürleri ilginçtir. Yapı katlarının hiçbirinde metal obje buluntusu yoktur.[2]

Merkezdeki bir avlunun etrafına dizilmiş yamuk planlı mekanlar ortaya çıkarılmıştır. "Anadolu tipi" olarak bilinen bu yapı düzeninin Doğu Anadolu'ya da yayılmış olduğu anlaşılmaktadır.[3]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "TAY – Yerleşme Ayrıntıları". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2012. 
  2. ^ a b c d e f "TAY – Yerleşme Dönem Ayrıntıları". 25 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2012. 
  3. ^ Savaş Harmankaya, Türkiye Tunç Çağı Araştırmaları Üzerine Bir Değerlendirme 11 Kasım 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Sh.: 22