Marc Waelkens

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Marc Waelkens (12 Nisan 1948 - 21 Şubat 2021[1]) Belçika'daki Leuven Katolik Üniversitesi arkeoloji profesörüydü. Türkiye'deki Sagalassos antik kentinde yürütülen arkeolojik kazıya liderlik etmiştir.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Gent Üniversitesinde sanat tarihi lisans eğitimini tamamlayan Waelkens, en yüksek notu alan bitirme tezini yazmıştır. 1976 yılında sanat tarihi alanında doktorasını aldıktan sonra Almanya ve ABD'de araştırmalarına devam etmiştir. Leuven Katolik Üniversitesinde öğretim üyesi olduktan sonra 1986 yılında profesör ünvanını kazanmıştır. Kariyeri boyunca Türkiye, Yunanistan, İtalya ve Suriye'de kazılarda görev yapmıştır.

Sagalassos[değiştir | kaynağı değiştir]

Sagalassos antik kentine genel bakış

Waelkens'in hayatının çalışması olarak adlandırılabilecek Sagalassos kazıları 1990 yılında başlamıştır. Uluslararası olarak önemli destek alan projede farklı disiplinler arası işbirliği gerçekleştirilmiştir. Sapa coğrafi konumu ve antik kentin üzerinde zamanla birikmiş olan yaklaşık 1 metre yüksekliğindeki birikinti sayesinde kent neredeyse el değmemiş şekilde yüzyıllarca korunmuştur. 2007 yılında kazılarda bulunan 14. Roma İmparatoru Hadrianus'a ait olan heykelin ayak ve baş kısmı arkeoloji dünyasında büyük ilgi görmüş, eser geçici olarak British Museum'da sergilenmiştir. Kentten çıkan eserler Burdur Müzesi'nde sergilenmektedir.

Ödülleri[değiştir | kaynağı değiştir]

  • 2002, Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı Üstün Hizmet Ödülü almıştır.[2]
  • 2008, Sagalassos'taki çalışmalarından dolayı Belçika Krallığı tarafından 14 Ağustos 2008 tarihinde Ridder soyluluk ünvanı verilmiştir.[3]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Arkeolojik Haber sitesindeki vefat haberi 9 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 18 Mart 2022 tarihinde erişilmiştir
  2. ^ TC Dışişleri Bakanlığı resmî sitesinden 30 Ekim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 18 Mart 2022 tarihinde erişilmiştir
  3. ^ Belçika Krallığı Dışişleri Bakanlığı arşivinden (Felemenkçe) 18 Mart 2022 tarihinde erişilmiştir