Kuzey Kore'de otomotiv endüstrisi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Kuzey Kore'de otomotiv endüstrisi, ulusal ekonominin bir dalı olup Güney Kore'deki otomotiv endüstrisinden çok daha düşük bir üretim sayısına sahiptir. Kuzey Kore'de motorlu araç üretimi askeri ve endüstriyel (inşaat da dahil) hedeflere odaklanmıştır ve çok az vatandaş özel araçlara sahiptir.

Kuzey Kore Uluslararası Motorlu Araç İmalatçıları Örgütü (OICA) veya herhangi bir Birleşmiş Milletler sanayi komitesine üye olmadığından Kuzey Kore'nin otomotiv endüstrisi hakkındaki bilgiler sınırlıdır. OICA, Kuzey Kore için araç üretimi istatistiklerini yayınlamamaktadır. Birinci elden bilgilere sahip sınırlı sayıda gözlemciye göre, Kuzey Kore yılda 40.000 ila 50.000 araç üretebilmektedir.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Kuzey Kore'nin otomotiv endüstrisi, SSCB'den alınan lisanslar altında üretilen arabalarla başlar. Sovyetler Birliği, Kuzey Kore'de otomotiv fabrikalarının inşasına yardım etti ve bu fabrikaları Sovyet makineleri ile donattı. Kuzey Kore'de üretilen ilk yerli arabalar GAZ-51, GAZ-69 ve GAZ-M20 gibi Sovyet tasarımlarının kopyaları idi.

Motorlu araç üreticileri[değiştir | kaynağı değiştir]

Sungri Motor Fabrikası[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana madde: Sungri Motor Fabrikası
Sungri-58 kamyon

1950'den beri, Tokchon'daki Sungri Motor Fabrikası Kuzey Kore'nin ilk ve en büyük motorlu araç fabrikası olmuştur. Fabrika, diğer markaların yanı sıra Sungri ve Jaju markaları altında şehir ve arazi binek araçları; hafif, orta ve ağır nakliye, inşaat ve arazi kamyonları ve otobüsler üretir. Sungri Motor Fabrikası, Pyeonghwa Motors tarafından geçilmeden önce Kuzey Kore'nin en nitelikli otomobil fabrikası idi. Sungri'de üretien tüm modellerin yabancı arabaların taklitleri ya da türevleri olduğu belirtilmiştir.[1] Bu araçlar genel olarak sivil ve ticari kullanım içindir; hükümet yetkilileri dışarıdan ithal edilen araçları tercih ederken silahlı kuvvetlerin kendi tesisleri mevcuttur.[2]

Sungri Motor Fabrikası, Kasım 1950'de Tokchon Motor Fabrikası olarak kuruldu. Fabrika, ilk aracı olan Sungri-58 kamyonunu 1958'de üretmeye başladı. 1975'te fabrikanın adı, Korece 'zafer' anlamına gelen Sungri Motor Fabrikası olarak değiştirildi. 1980'de fabrikanın yıllık üretimi hükümet tarafından 20.000 araç olarak belirtilse de bunun gerçekte 6.000-7.000 araç olduğuna inanılıyor. 1996'da ülkede yaşanan ekonomik zorluklardan dolayı üretim felce uğradı ve o yıl yaklaşık 150 araç üretildi.[2]

Pyeonghwa Motors[değiştir | kaynağı değiştir]

Pyeonghwa Pronto GS
Pyeonghwa Paso 990

2000'de kurulan Nampo merkezli Pyeonghwa Motors, Güney Koreli Pyeonghwa Motors (Sun Myung Moon'un Birleşme Kilisesi tarafından işletilir) ile Kuzey Koreli Ryonbong arasında bir ortak girişimdir. Pyeonghwa Motors ürünleri Hwiparam, Bbeokgugi (Peokkugi) and Zunma markaları altında satılır ve lisans altında üretilen binek ve lüks araçlar, minivanlar, SUV'lar ve kamyonetlerden oluşur.

Pyeonghwa, Kuzey Kore'de ikinci el araçların üretimi, alımı ve satımı hakkına sahip tek kuruluştur. Birçok Kuzey Koreli, bir arabaya sahip olamamaktadır[neden?]. Ülkedeki araç pazarı çok küçük olduğundan, Pyeonghwa'nın üretiminin çok az olduğu bildirilmiştir. 2003'te, fabrika yılda 10.000 araç üretme kapasitesine sahip olmasına rağmen 314 araç üretmiştir.[3] Kuzey Kore'de Üretilen Otomobiller kitabının yazarı Erik van Ingen Schenau, şirketin 2005'teki toplam üretiminin yaklaşık 400'den fazla olmadığını tahmin etmiştir.[4]

2006 yazında Kuzey Kore ürünlerini tanıtan hükümet magazini Foreign Trade, Pyeonghwa tarafından üretilen, Güney Kore yapımı SsangYong Chairman'ın bir kopyası gibi görünen[5][6] yeni bir lüks araba olan Junma'nın bir fotoğrafını yayımladı.[7] Chairman, Kuzey Koreli hükümet yetkilileri tarafından tercih edlien Mercedes-Benz arabalara benzemektedir ve eski bir Mercedes-Benz E Serisi tasarımı baz alınarak üretilmiştir.[kaynak belirtilmeli]

2006'da Pyeonghwa, Çinli üretici Brilliance China Auto ile Toyota Hiace'in eski bir modeline dayalı olan Jinbei Haise vanların üretilmesi konusunda bir anlaşma imzaladı.[8][9]

2009'da Pyeonghwa, Kuzey Kore'deki faaliyetlerinden kar ettiğini açıkladı.[10]

Her ikisi de Hyundai modellerine dayanan Pyeonghwa Pregio ve Pronto, Mekong Auto tarafından Vietnam'da da satılmaktadır.[11] Mekong Auto ayrıca 1995'ten beri Vietnam'da Fiat'lar satmaktadır ve bu ilişki Pyeonghwa'nın Kuzey Kore'de Fiat kopyaları üretebilmesine yol açmış olabilir.[kaynak belirtilmeli]

Pyongsang Otomotiv İşletmeleri[değiştir | kaynağı değiştir]

1968'de Pyongsang merkezli Pyongsang Otomotiv İşletmeleri, Kaengsaeng ve Kaengsaeng NA modellerinin üretimini Sungri Motor Fabrikası'ndan devraldı; bunlar sırasıyla değiştirilmiş bir Sungri-4.10 4x4 aracı (GAZ-69 ile Jeep'in bir karışımı) ve Sungri-4.25 4x4 kamyoneti idi. 1970'lerde Pyongsang Otomotiv İşletmeleri, Taebaeksan ve Tujaeng hafif kamyonların üretimine başladı.

Chongjin Otobüs İşletmeleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Chongjin merkezli Chongjin Otobüs İşletmeleri, 1974'ten beri Jipsam 74'ü, Jipsam 86 körüklü troleybüsü ile Jipsam 86 ve 88 otobüslerini üretmektedir. Yakın bir zamanda Chongjin Otobüs İşletmeleri, Chollima 321 temelli daha modern troleybüsler üretmeye başlamıştır.[12][13]

Pyongyang Troleybüs Fabrikası[değiştir | kaynağı değiştir]

Chollima-091 troleybüsü

Pyongyang merkezli Pyongyang Troleybüs Fabrikası, 1961'den beri Chollima 9.11, 9.25, 70, 72, 74, 84, 90, 901, 903, 961, 971, 091, 316 ve 321 modelllerini üretmektedir. Fabrika, ayrıca Ikarus 260, Ikarus 280 ve Karosa B732/C734 troleybüslerini kendi markası altında üretmiştir. 2018'de fabrika modernleştirildi ve CNC makineleri gibi yeni teçhizat ile donatıldı.[14]

Kim Jong-tae Lokomotif İşletmeleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Pyongyang merkezli Kim Jong-tae Lokomotif İşletmeleri, 1990'larda Çin yapımı Shenyang ST4 tramvayının değiştirilmiş bir versiyonunu üretti. Bazı trams in the 1990s. Pyongyang'ın tramvay hatlarında kullanılan kimi Tatra T6B5'ler de Kim Jong-tae Lokomotif İşletmeleri tarafından yenilendi.

Pyongyang Otobüs Fabrikası[değiştir | kaynağı değiştir]

2021'de Pyongyang Otobüs Fabrikası, iki yeni otobüs üretti: çift katlı Pyongyang 191 ve Pyongyang 192.[15][16] Fabrika, ayrıca gövdesi değiştirilmiş bir Tatra KT8D5 olan Tongil tramvayını da üretir.

Alakalı eserler[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Kuzey Kore'de Üretilen Otomobiller. Çin Motorlu Araçlar Belgelendirme Merkezi, 7. cilt: Şubat 2010.[17]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Kim, Mi-young (5 Şubat 2002). "The Struggling North Korean Automobile Industry" [Mücadele Eden Kuzey Kore Otomobil Endüstrisi]. The Chosun Ilbo. 5 Aralık 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ a b Hoare, James E. (2012). Historical Dictionary of the Democratic People's Republic of Korea [Kore Demokratik Halk Cumhuriyeti'nin Tarihi Sözlüğü] (İngilizce). Lanham, Maryland: Scarecrow Press. ISBN 978-0810879874. 
  3. ^ "The Chosun Ilbo" (İngilizce). 26 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2016. 
  4. ^ "China Car Forums - Pyeonghwa Motors (DPRK) and Mekong (Vietnam)" (İngilizce). 28 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2016. 
  5. ^ "Ssangyong Chairman Limousine 4d". Global Auto Index (İngilizce). 11 Mart 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2016. 
  6. ^ "Pyeonghwa Motors" (İngilizce). 8 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2016. 
  7. ^ "www.kcckp.net" (İngilizce). 30 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2016. 
  8. ^ "Pyeonghwa Motors (DPRK) and Mekong (Vietnam) - China Car Forums" (İngilizce). 16 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2016. 
  9. ^ "www.kcckp.net" (İngilizce). 30 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2016. 
  10. ^ Pyeonghwa Sells in North Korea [Pyeonghwa Kuzey Kore'de Satıyor] [ölü/kırık bağlantı] (İngilizce). The Wall Street Journal, 16 Temmuz 2009
  11. ^ Mekong. "Mekong - Tin tức" (Vietnamca). 6 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2016. 
  12. ^ "Chipsam 2020-1". transphoto.org (İngilizce). 5 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2021. 
  13. ^ "Chipsam 2020-2". transphoto.org (İngilizce). 3 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2021. 
  14. ^ "Kim Jong Un inspects updated trolley bus factory" [Kim Jong Un yenilenmiş troleybüs fabrikasını denetledi]. The Pyongyang Times (İngilizce). 10 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2021. 
  15. ^ "Kim Jong Un learns about trial products of new passenger buses" [Kim Jong Un yeni yolcu otobüslerinin deneme ürünleri hakkında bilgi edindi]. The Pyongyang Times (İngilizce). 10 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2021. 
  16. ^ "New-model Passenger Buses" [Yeni Model Yolcu Otobüsleri] (PDF). Kore Demokratik Halk Cumhuriyeti (İngilizce): 48. Nisan 2021. 1 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 9 Mayıs 2024. 
  17. ^ Çin Motorlu Araç Belgelendirme Merkezi (2006). Automobiles Made in North Korea [Kuzey Kore'de Üretilen Otomobiller] (İngilizce). Erişim tarihi: 29 Aralık 2016. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Kuzey_Kore%27de_otomotiv_endüstrisi&oldid=32782440" sayfasından alınmıştır