Korkoro

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Özgürlük
Korkoro
YönetmenTony Gatlif
YapımcıTony Gatlif
SenaristTony Gatlif
OyuncularMarc Lavoine
Marie-Josée Croze
James Thiérrée
Rufus
MüzikDelphine Mantoulet
Tony Gatlif
Görüntü yönetmeniJulien Hirsch
KurguMonique Dartonne
StüdyoProduction Princes
France 3 Cinema
Rhone-Alpes Cinema
DağıtıcıUGC Distribution
TürüDram
RenkRenkli
Yapım yılı2009
Çıkış tarih(ler)iAğustos 2009 (2009-08) (Montreal Dünya Filmleri Festivali
 Fransa)

Nisan 2010 (2010-04) (İstanbul Film Festivali
 Türkiye)
Süre111 Dakika
Ülke Fransa
DilFransızca
Çingenece
Diğer adlarıLiberté

Korkoro (Çingenece: "Kimsesiz") Tony Gatlif yönetmenliğinde çekilmiş 2009 yılı yapımı bir fransız dram filmidir. Başrollerini Marc Lavoine, Marie-Josée Croze ve James Thiérrée gibi isimlerin paylaştığı filmde Arnavut, Kosovalı, Gürcü, Sırp, Norveçli ve Fransız milliyetlerine mensup oyuncular dışında, yönetmen Gatlif'in Erdel'de tanıştığı 9 amatör çingene de rol almıştır.

Film, II. Dünya Savaşı esnasında Fransız köylülerinin yardımı ile nazilerden kaçmayı başaran bir çingenenin gerçek hikâyesinden esinlenerek çekilmiştir ve Porajmos adı altında bilinen çingene soykırımını konu edinmektedir.[1]

Konusu[değiştir | kaynağı değiştir]

II. Dünya Savaşı zamanında Vichy Fransası kırsalında geçen film, 9 yaşındaki bir çocuğun bir yetimevinden kaçarak bir çingene topluluğuna katılması ile başlar. 20 kişilik bu çingene kervanı onu adeta evlat edinir ve ona kimsesiz anlamına gelen Korkoro adını verirler.[2]

Sezonluk iş arayan bu çingene kervanı, bir bölgede kamp kurar ve burada para kazanmaya çalışırlar. Yerleştikleri bölgedeki köy sakinlerinin bir kısmı onları istemezken, veteriner Théodore Rosier (Marc Lavoine) ve köydeki öğretmen matmazel Lundi (Marie-Josée Croze) çingenelere karşı daha ılımlı yaklaşmaktadır. Vichy Fransası jandarması oluşturdukları bir sistemle çingenelerin hangi bölgelerden hangi bölgelere göç ettiklerini kayıt altına almaktadır ve evrakları eksik olanlar ya da kurallara uymayanlar cezalandırılmakta, açık hapishanevari kamplara kapatılmaktadırlar. Öğretmen matmazel Lundi ve aynı zamanda yazman da olan Rosier, çingenelerin sorunsuz göç edebilmesi için onlara yardım etmekte ve sahte evraklar hazırlamaktadır.[3]

Çingeneler, bir süre sonra yerleşik bir yerleri olmadıkları gerekçesi ile tutuklanırlar. Bunun üzerine Rosier onların üzerine babasından kalma evini geçirir ve bu tapuyu göstererek çingeneleri kapatıldıkları açık hava hapishanesinden kurtarır. Film boyunca çingenelerin yerleşik hayata yerleşmede yaşadıkları problemler ele alınmaktadır. Rosier'in babasının evinde kalmaya sıcak bakmamaktadırlar.

Bir zaman sonra Rosier ve Lundi'nin çingenelere yardım ederek Fransız Direnişinin bir parçası olduğunu anlayan naziler, ikisini tutuklayarak eziyet ederler ve yakalanan çingeneler konsentrasyon kamplarına gönderilir. Çingene olmayan ancak onlarla birlikte olan kimsesiz çocuk da, çingene olduğu düşünülerek onlarla birlikte gönderilir.[2]

Arka plan[değiştir | kaynağı değiştir]

Porajmos, II. Dünya Savaşı esnasında Nazi Almanyası, Bağımsız Hırvatistan Devleti, Horthy Macaristanı gibi ülkeler tarafından Avrupa'da çingenelerin kökünü kurutmak amacıyla yapılmıştır.[4] Çingeneler, Nürnberg Yasaları dahilinde aynı Yahudilere olduğu gibi hedef gösterilmiş ve zulüme maruz kalmışlardır.[5] Ölen çingenelerin sayısı farklı kaynaklarda 220,000 ila 1,500,000 arasında değişmektedir.[6] Çingeneler Yahudilere kıyasen daha az organize olmuş bir topluluk olduğundan, Porajmos'un daha az belgelendiği düşünülmektedir. Var olan belgelerin azlığı, soykırımın Yahudilere uygulunan kırımın yanında neredeyse hiç bilinmemesine sebep olmaktadır.

Film insanların Nazi zulmünden kurtarılması için çaba harcayan karakterlere yer verdiğinden zaman zaman Schnindler'in Listesi filmi ile karşılaştırılmaktadır.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Dipnot[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Campion, Alexis (20 Şubat 2010). "Au nom des Tsiganes déportés". Le Journal du Dimanche (Fransızca). Paris. 23 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2011. 
  2. ^ a b Malone, Fr. Peter (11 Şubat 2011). "Film: Korkoro". Independent Catholic News. Londra. 25 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2011. 
  3. ^ Saltz, Rachel (24 Mart 2011). "Stories of War Through a Gypsy Lens". The New York Times. 31 Mart 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2011. 
  4. ^ Matras, Yaron (2004). "A conflict of paradigms: review article" (PDF). Romani Studies 5; Gypsy Lore Society. 14 (2). s. 195. 8 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: July 15, 2011. 
  5. ^ János Bársony; Ágnes Daróczi (2008). Pharrajimos (İngilizce). IDEA. ISBN 978-1-932716-30-6. 
  6. ^ Dan Stone (3 Mart 2006). The Historiography of the Holocaust (İngilizce). Palgrave Macmillan. ISBN 1-4039-9927-9.