Jimmy Connors

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Jimmy Connors
0
Connors in 1994
Kişisel bilgi
Tam adıJimmy Connors
VatandaşlıkABD
Doğum yeriBelleville, Illinois, ABD
Doğum tarihi2 Eylül 1952 (69 Yaşında)
Yaşadığı yerSanta Barbara, Kaliforniya, ABD
Boy5 ft 10 in (1.78 m)
Profesyonellik1972
Emeklilik29 Nisan 1996
Oyun stiliSol El
Çalıştığı koçlarPancho Segura
Tekler
Kariyer rekoru1253–279
Toplam kupa109
En yüksek sıralamaNo. 1 (July 29, 1974)
Kariyer rekoru174–78

James Scott Connors (2 Eylül 1952 doğumlu)[1] Amerikalı eski dünya 1 numaralı tenis oyuncusu. 1974'ten 1977'ye kadar art arda 160 hafta ve toplam 268 haftalık bir kariyer için en iyi Tenis Profesyonelleri Derneği (ATP) sıralamasında yer aldı. Uzun ve üretken kariyeri sayesinde, Connors hala üç önemli Açık Dönem tek erkekler rekoruna sahip: 109 şampiyonluk, 1.557 maçta oynadı ve 1.274 maçtan galibiyetle ayrıldı. Unvanları arasında sekiz büyük tekler şampiyonluğu (bir ortak Açık Dönem rekoru beş ABD Açık, iki Wimbledon, bir Avustralya Açık ), üç yıl sonu şampiyonluğu ve 17 Grand Prix Super Series şampiyonluğu bulunmaktadır. 1974'te Açık Çağ'da bir takvim yılında üç büyük şampiyonluk kazanan ikinci adam oldu ve dördüncüsü olan Fransa Açık'a katılmasına izin verilmedi. Connors, 1974'ten 1978'e kadar ATP sıralamasında yıl sonunu bir numara olarak tamamladı. 1982'de hem Wimbledon'ı hem de ABD Açık'ı kazandı ve ATP Yılın Oyuncusu ve ITF Dünya Şampiyonu oldu. 1996 yılında 43 yaşında emekli oldu.

Kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk Yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

Connors, St. Louis'den Mississippi Nehri'nin karşısında , Doğu St. Louis, Illinois'de büyüdü ve Katolik olarak yetiştirildi. Çocukluğu boyunca annesi ve büyükannesi tarafından koçluk ve eğitim gördü.[2] İlk ABD Şampiyonası'nda, dokuz yaşındayken, 1961'de Amerikalı 11 yaş altı erkeklerde oynadı. Connors'ın annesi Gloria, 1968'de 16 yaşındayken Pancho Segura tarafından koçluğunun yapılması için onu Güney Kaliforniya'ya götürdü.[3] O ve erkek kardeşi John "Johnny" Connors, St. Phillip'in ilkokuluna gittiler.

Connors, Junior Orange Bowl'u hem 12 hem de 14 yaş kategorilerde kazandı ve 70 yıllık tarihinde Junior Orange Bowl şampiyonasını iki kez kazanan dokuz teniçididen biri. 1970'de Connors, Los Angeles'taki Pacific Southwest Open'ın ilk turunda Roy Emerson'u yenerek ilk zaferini kaydetti. 1971'de Connors, UCLA'ya devam ederken birinci sınıf öğrencisi olarak NCAA single unvanını kazandı ve All-American statüsüne ulaştı.

1972'de profesyonel oldu ve ilk turnuvası olan Jacksonville Açık'ı kazandı. Connors, 1972'de, menajeri Bill Riordan tarafından düzenlenen bir dizi daha küçük turnuvada oynamak ve hükmetmek için çoğu erkek profesyonel oyuncunun benimsediği birlik olan yeni kurulan Tenis Profesyonelleri Birliği'ne (ATP) katılmayı reddettiğinde başına buyruk biri olarak ün kazanıyordu. Bununla birlikte, Connors diğer turnuvalarda oynadı ve ilk önemli unvanı olan 1973 ABD Pro Singles'ı kazandı ve Arthur Ashe'i beş setlik bir finalde 6-3, 4-6, 6-4, 3-6, 6-2'yi devirdi.

Pik Zamanları[değiştir | kaynağı değiştir]

Connors 1978' de ABN Tenis Turnuvasında Wilson T2000 Çelik raketini tutarken

Connors sekiz Grand Slam single şampiyonluğu kazandı: beş ABD Açık, iki Wimbledon ve bir Avustralya Açık . Pik yaptığı yıllarında (1974-78) Fransa Açık'a katılmadı, çünkü 1974'te World Team Tennis (WTT) ile olan ilişkisi nedeniyle turnuvada oynaması yasaklandı.[4][5] ve diğer dört yılda ya yasaklandı ya da katılmamayı seçti. Kariyeri boyunca sadece iki Avustralya Açık'ta oynadı, 1974'te kazandı ve 1975'te finale kaldı. 1980'lerin ortalarına kadar Avustralyalılar dışında çok az sayıda üst düzey oyuncu bu etkinlik için Avustralya'ya gitti. Connors, bir takvim yılında üç veya daha fazla büyük tekler şampiyonluğu kazanan on üç adamdan biri oldu. Connors, 1974'ten 1978'e kadar tam beş yıl içerisinde ABD Açık finaline ulaştı ve her galibiyet farklı bir yüzeyde olmak üzere üç kez kazandı (1974 çimende, 1976 kilde ve 1978 sertte). Zirvesi sırasında (1974, 1975, 1977 ve 1978 ) beş yılın dördünde Wimbledon finaline ulaştı. 1974'ten 1978'e kadar Fransa Açık'ta oynamasına izin verilmemesine veya katılmamayı seçmesine rağmen, kariyerinin sonraki yıllarında dört kez yarı finale çıkmayı başardı.

1974'te Connors baskın bir oyuncuydu. O yıl 99-4'lük bir rekora sahipti ve dört Grand Slam tekler şampiyonluğundan üçü de dahil olmak üzere girdiği 21 turnuvanın 15'ini kazandı. Belirtildiği gibi, Fransa Açık, Connors'ın World Team Tennis (WTT) ile olan ilişkisi nedeniyle katılmasına izin vermedi, ancak Aralık 1973'ün sonlarında başlayan ve 1 Ocak 1974'te sona eren Avustralya Açık'ı kazandı ve Phil Dent'i dörtte yendi. Hem Wimbledon hem de ABD Açık finallerinde Ken Rosewall'u düz setlerde yendi ve bu finallerde sırasıyla sadece 6 ve 2 oyun kaybetti. Fransa Açık'tan dışlanması, ona Açık Çağ'ın Rod Laver'dan sonra ikinci erkek oyuncu olma ve bir takvim yılında dört Büyük Tekler şampiyonluğunun hepsini kazanma fırsatını engelledi. Dünyanın en iyi sekiz oyuncusu arasındaki sezon sonu Masters Cup'a katılmamayı seçti ve WCT'nin düzenli turnuvalarında yarışmadığı için Dünya Tenis Şampiyonası (WCT) finallerine katılmayı uygun görmedi. Connors, 1974'ü ATP Puan Sıralaması'nın zirvesinde tamamladı.[6] Ayrıca bir gazeteciler paneli tarafından oylanması üzerine Martini ve Rossi Ödülü'nü aldı,[7] ve Rex Bellamy,[8] Tennis Magazine (ABD),[9] Rino Tommasi,[10][10] World Tennis,[11] Bud Collins, [12] Judith Elian[13] ve Lance Tingay tarafından Dünya 1 Numarası seçildi.[14]

1975'te Connors, Wimbledon, ABD Açık ve Avustralya finallerine ulaştı, ancak Connors'ın dördüncü sette eşitlik bozmada 9-7 kaybetmesiyle John Newcombe'a kaybetmesine yakın olmasına rağmen, hiçbirini kazanamadı. Girdiği turnuvalardan dokuzunu 82-8'lik bir rekor elde ederek kazandı. Tüm yıl boyunca ATP No. 1 sıralamasını korumak için yeterli puan kazanırken ve Rino Tommasi tarafından[10] Wimbledon'da Connors'ı sağlam bir şekilde yenen Arthur Ashe adlı ATP de dahil olmak üzere diğer tüm tenis otoriteleri tarafından Yılın oyuncusu seçildi. Bir kez daha Masters Cup veya WCT Finallerine katılmadı.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Holding Court". Vogue. 1 Ağustos 2007. 24 Haziran 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2009. 
  2. ^ Frank Deford (28 Ağustos 1978). "Raised by women to conquer men". Sports Illustrated. 5 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2022.  Yazar eksik |soyadı1= (yardım)
  3. ^ Caroline Seebohm: Little Pancho (2009)
  4. ^ John Barrett, (Ed.) (1975). World of Tennis '75. Londra: Queen Anne Press. ss. 15-17. ISBN 978-0-362-00217-1.  r eksik |soyadı1= (yardım)
  5. ^ "Connors, Goolagong 'Can't Play'". The Palm Beach Post. 22 Mayıs 1974. [ölü/kırık bağlantı]
  6. ^ "Singles ranking 1974.12.20". Association of Tennis Professionals (ATP). 17 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2022. 
  7. ^ "Statesman Journal (Salem), 25 February 1975". newspapers.com. 10 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2022. 
  8. ^ The Times (London), 3 January 1975, p. 6
  9. ^ "Hartford Courant, 16 December 1974". newspapers.com. 22 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2022. 
  10. ^ a b c Almanacco illustrato del tennis 1989, Edizioni Panini, p.694
  11. ^ "Tennis Rankings: In With New, Out With Old". Fort Lauderdale News. 18 Aralık 1975. s. 73. 11 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2022. 
  12. ^ Collins & Hollander (1997).
  13. ^ La Fabuleuse Histoire du Tennis (Fransızca). Paris: Nathan. 1989. s. 772. ISBN 9782092864388. 
  14. ^ Barrett, John, (Ed.) (1990). World Of Tennis. Londra: Collins Willow. ss. 235-237. ISBN 9780002183550.  Birden fazla |editör1= ve |editör-soyadı= kullanıldı (yardım)
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Jimmy_Connors&oldid=32541222" sayfasından alınmıştır