IV. Erik (Danimarka kralı)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
IV. Erik
Kilise freski, Sankt Bendts Kilisesi, Ringsted.
Danimarka ve Vendlerin Kralı
Hüküm süresi1232-1241
1241-1250
Taç giymesi30 Mayıs 1232
Önce gelenMuzaffer Valdemar & Genç Valdemar
Sonra gelenAbel
Kıdemli kralMuzaffer Valdemar
Doğumy. 1216
Ölüm10 Ağustos Ağustos 1250 (33-34 yaşlarında)
Schlei Körfezi, Gottorf Kalesi yakınları
DefinÖnce Schleswig Katedrali, sonra Sankt Bendts Kilisesi
Eş(ler)iJutta of Saxony
Çocuk(lar)ı
  • Sophia (1241–1286), İsveç Kraliçesi
  • Ingeborg (1244-1287), Norveç Kraliçesi
  • Jutta (1246-1284), St. Agnes Manastırı Başrahibesi
  • Agnes (1249-1288/95), Aziz Agnes Manastırı Başrahibesi
Tam adı
Erik Valdemarsen
HanedanEstridsen
BabasıMuzaffer Valdemar
AnnesiBerengaria of Portugal

IV. Erik (y. 1216 - 10 Ağustos 1250), Erik Ploughpenny veya Erik Ploughpenny olarak da bilinir. 1241'den 1250'deki ölümüne kadar Danimarka Kralıdır. Onun saltanatı kardeşlerine karşı çatışmalar ve iç savaşlarla damgasını vurmuştur.[1]

Erken dönem[değiştir | kaynağı değiştir]

Erik, II. Valdemar'ın oğlu ve Danimarka Kralı Abel ile Danimarka Kralı I. Christopher'ın ağabeyidir. Yaklaşık 1216 yılında Kral II. Valdemar'ın ikinci eşi Portekizli Berengária'dan ikinci meşru oğlu olarak doğmuştur.[2]

1218'de, ağabeyi Genç Valdemar, babalarının eş hükümdarı ve varisi olarak kral olarak taç giydiğinde, kendisi Schleswig Dükü olarak atanmıştır. Valdemar'ın 1231'deki erken ölümünden sonra Erik, 30 Mayıs 1232'de Lund Katedrali'nde babasının eş yöneticisi ve varisi olarak kral olarak taç giymiştir. Daha sonra Schleswig Dükalığı'nı küçük kardeşi Abel'e devremiştir. 1241 yılında babası ölünce tahta çıkmıştır.[3]

Hükümdarlığı[değiştir | kaynağı değiştir]

Onun yönetimi, özellikle bağımsız bir pozisyon isteyen ve Holstein kontları tarafından desteklenen kardeşi Schleswig Dükü Abel'e karşı şiddetli çatışmalarla geçmiştir. Erik ayrıca, diğer şeylerin yanı sıra, pulluklara uyguladığı yüksek vergiler nedeniyle isyan eden Skåne köylüleriyle de savaşmıştır. Bir adamın sahip olduğu saban sayısı, zenginliğinin ölçüsü olarak kullanılıyordu. Bu durum, krala "pulluk vergisi" (Danca : Plovpenning ) lakabının verilmesine neden olmulştur.[4]

Erik, 1242'de kardeşi Schleswig Dükü Abel ile ilk kez anlaşmazlığa düştüğünde yalnızca bir yıldır kraldı. Kardeşler 1244'te ateşkes üzerinde anlaşıp Estonya'ya ortak bir haçlı seferi planlayana kadar çatışma üç yıl sürmüştür. Aynı zamanda Erik'in değerlendirebileceği vergilerden muaf oldukları konusunda ısrar eden dini tarikatlardan kaynaklanan sorunlarla da karşı karşıya kalmıştır. Erik, diğer arazi sahipleri gibi kilise arazilerinin de vergilendirilmesini istiyordu. Papa, 1245'te Odense'ye kral ile piskoposlar arasında müzakere yapmak üzere bir nuncio göndermiştir. Kilisenin eski hak ve ayrıcalıklarını ihlal eden büyük ya da küçük herkes aforoz edilmekle tehdit ediliyordu. Bu, Erik'e, onun kilise mülklerini vergi amaçlı değerlendirme konusundaki ısrarına kilisenin hoşgörü göstermeyeceği konusunda açık bir uyarıydı.[5]

Çileden çıkan Kral Erik, 1249'da öfkesini aynı yıl Danimarka'dan kaçan Roskilde Piskoposluğu Piskoposu Niels Stigsen'e yöneltti. Erik, gelişmekte olan Kopenhag şehri de dahil olmak üzere piskoposluğun Sjælland'daki mülklerine el koydu. Piskoposun eski durumuna getirilmesini ve mülklerin piskoposluğa iade edilmesini savunan Papa IV. Innocentius'un müdahalesine rağmen anlaşmazlık çözülemedi. Niels Stigsen 1249'da Clairvaux Manastırı'nda öldü. Mülkler, Kral Erik'in 1250'deki ölümüne kadar piskoposluğa iade edilmedi.[6]

Kral Erik ile kardeşleri arasındaki çatışma 1246'da yeniden patlak verdi. Çatışma, Erik'in babasının dükalığı üzerindeki kontrolünü yeniden sağlamak amacıyla Holstein'ı işgal etmesiyle başladı. Schleswig Dükü Abel, IV. Adolf'un kızı, Holstein Kontu ve kayınbiraderlerinin eski koruyucusu olan Holsteinlı I. John ve I. Gerhard'ın iki genç kontu ile evli, Kral Erik'i fethinden vazgeçmeye zorladı. Ertesi yıl, Abel ve Holsteinlılar Yutland ve Funen'e hücum ederek Randers ve Odense'ye kadar kuzeyi yakıp yağmaladılar. Abel, Hansa Birliği şehri Lübeck'in yanı sıra kardeşleri Lolland Lordu Christopher ve Blekinge Dükü Falster ve Knud tarafından desteklendi.[7]

Kral Erik hemen misilleme yaparak Ribe şehrini yeniden ele geçirdi ve aynı yıl Abel'in mirası olan Svendborg şehrini işgal etti. 1247'de Funen'deki Arreskov Kalesi'ni (Arreskov Yuvası) ele geçirdi, ayrıca Christopher ve Knud'u esir aldı. Erik'in Brandenburg Uçbeyi I. Johann'in (y. 1213-1266) karısı olan kız kardeşi Danimarkalı Sophie (yaklaşık 1217-1247) tarafından bir ateşkes ayarlandı. Anlaşmanın şartları Erik'in tüm Danimarka'nın kontrolünü elinde tutmasına neden oldu. 1249'da Scania'daki köylüler saban vergisine karşı ayaklandı. Kral, Sjælland'ın yardımıyla düzeni yeniden sağladı, ancak kilise, Dük Abel ve güney Yutland'daki Alman kontları, krala karşı eski bir ittifaka itildi.[8][9]

Kraliyet cinayeti[değiştir | kaynağı değiştir]

Erik bir ordu kurdu ve 1249'da Estonya'daki üssünü güvence altına almak için yola çıktı. 1250 yılında evine dönerken Rendsburg sınır kalesinin ele geçirilmesini önlemek ve hâlâ kral olan Alman kontlarına ders vermek için ordusunu Holstein'a götürdü. Kardeşi Schleswig Dükü Abel, Schleswig'deki Gottorp'taki evinde ona konukseverlik teklif etti. O akşam kral, Alman şövalyelerinden biriyle kumar oynarken, dükün mabeyincisi ve bir grup adam içeri dalıp kralı esir aldı. Onu bağlayıp dükün evinden dışarı sürüklediler, bir tekneye bindirdiler ve kürek çekerek Schlien'e doğru yola çıktılar. Onları ikinci bir tekne takip etti. Kral Erik, ezeli düşmanı Lave Gudmundsen'in (yaklaşık 1195–1252) sesini duyduğunda öldürüleceğini anladı. Onu kaçıranlardan birine, kralın öldürücü darbesini baltayla indirmesi için para ödendi. Erik'in kafası kesildi ve cesedi Schlien'e atıldı. Ertesi sabah iki balıkçı kralın başsız cesedini ağlarına sürüklediler. Cesedi Schleswig'deki Dominik Manastırı'na taşıdılar; cesedi daha sonra Ringsted'deki St. Bendt Kilisesi'ne nakledildi.[10][11]

Erik'in kardeşi Abel, halef kral olarak yemin etti. Abel cinayetle hiçbir ilgisinin olmadığını ileri sürdü. Bir buçuk yıl içinde Abel'ın kendisi öldürüldü. Yerine küçük kardeşi Christopher geçti ve Danimarka kralı oldu.[12]

Evliliği ve çocukları[değiştir | kaynağı değiştir]

Erik, 17 Kasım 1239'da Saksonya Dükü I. Albert'in (y. 1175-1260) kızı Saksonyalı Jutta ile evlenmiştir.[13] Aşağıdakiler çocuklarıdır:

  • Knud, genç yaşta öldü.
  • Christopher genç yaşta öldü.
  • Sophia (1241–1286), İsveç Kralı Valdemar ile evlendi.[2] Onların soyundan gelenler arasında Danimarka Kralı I. Christian da vardır.
  • Ingeborg (1244-1287), Norveç Kralı Magnus VI ile evlendi.[2]
  • Jutta (1246-1284), St. Agnes Manastırı Başrahibesi, Roskilde.[2]
  • Agnes (1249-1288/95), Aziz Agnes Manastırı Başrahibesi, Roskilde ; Langeland Lordu Erik Longbone ile evli olduğu rivayet edilir.[2]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Özel
  1. ^ "Erik 4. Plovpenning, 1216-50". Danmarks Historien. 7 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2018. 
  2. ^ a b c d e Line 2007, s. 581.
  3. ^ "Berengaria (ca. 1197-1221)". Dansk Kvindebiografisk Leksikon. 22 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2018. 
  4. ^ "Erik Plovpenning". Danmarks Konger. 6 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2018. 
  5. ^ "Den hellige Erik Plovpenning (1216-1250)". Den katolske kirke. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2018. 
  6. ^ "Niels Stigsen". roskildehistorie.dk. 18 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2018. 
  7. ^ "Christoffer 1., ca. 1219-1259". Danmarks Historien. 26 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2018. 
  8. ^ "Arreskov Slot". danskefilm.dk. 20 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2020. 
  9. ^ Johann I. (Markgraf von Brandenburg). Allgemeine Deutsche Biographie. Allgemeine Deutsche Biographie. 1881. s. 151. 21 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2020. 
  10. ^ "The Monastery of Ringsted and the St. Bendt's Church". Visit Ringsted. 17 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2018. 
  11. ^ "Lave Gudmundsen". Dansk Biografisk Leksikon. 20 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2018. 
  12. ^ "Christoffer 2. 1276-1332". Danmarks Historien (Aarhus University). 25 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2018. 
  13. ^ "Albrecht I. (Albert)". Deutsche Biographie. 28 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2018. 
Genel
  • Line, Philip (2007). Kingship and State Formation in Sweden: 1130 - 1290 (İngilizce). (Brill Publishers). ISBN 978-90-47-41983-9. 

Diğer kaynaklar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Bain, Robert Nisbet (1905) Scandinavia: A Political History of Denmark, Norway and Sweden from 1513 to 1900 (Cambridge: University Press)
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=IV._Erik_(Danimarka_kralı)&oldid=32536957" sayfasından alınmıştır