Die Deutsche Wochenschau

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Wochenschau spikeri Harry Giese mikrofonda, 1941

Die Deutsche Wochenschau (Almanca'da "Alman Haftalık Bakışı" veya "Alman Haftalık Şovu" anlamına gelir.) Nazi Almanyası'nın sinemalarında Haziran 1940'tan 22 Mart 1945'te yayınlanan son yayınıyla II. Dünya Savaşı'nın sonlarına kadar gösterilen birleştirilmiş haber filmi serisinin başlığıdır.[1] Koordineli haber filmi prodüksiyonu, savaşta Nazi propagandasının kitlelere yayılmasında hayati bir araç olarak görüldü ve bu doğrultuda kuruldu. Günümüzde, korunmuş Wochenschau kısa haber filmleri Nazi Dönemine ait görsel-işitsel kayıtların büyük bir kısmını teşkil ediyor.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Eski UFA baş ofisi, Berlin-Mitte

Haber filmleri Alman Sinemasının ilk günlerinden beri özellikle I. Dünya Savaşı'nda, Messter Film gibi şirketler kısa sessiz film formunda belgeseller çekmeye başladığından beri düzenli olarak yayınlanmıştı. 1930'ların başında sesli filmlere son geçişlerle birlikte haber filmi piyasası 4 baskın prodüksiyon şirketinin etkisine girdi: Universum Film AG (Ufa-Tonwoche ve Deulig-Tonwoche, 20th Century Fox (Fox Tönende Wochenschau), Bayern Film (Emelka-Tonwoche) ve Tobis (Tobis-Wochenschau). Nazilerin 1933'te iktidara gelişinin ardından prodüksiyon başında propaganda amaçları üzerinde haber filmlerinin büyük etkisini fark eden Joseph Goebbels'in olduğu Halkı Aydınlatma ve Propaganda Bakanlığı tarafından denetlenmeye ve sansüre uğramaya başladı.
Eylül 1939'da Almanların Polonya'yı işgal etmesi üzerine, II. Dünya Savaşı'nın başlangıcının resmidir, Nazi otoriteleri Berlin'de Universum Film AG tarafından öncülük edilen 4 farklı haber filmi prodüksiyonunu birleştirdi. Bu haber filmleri tek bir savaş zamanı haber filminde birleştirildi fakat Haziran 1940'a kadar kendi adlarını muhafaza ettiler. Daha sonra birleşme yeni bir ad kullanılarak kamuoyuna açıklandı: Die Deutsche Wochenschau.[2] Bu prodüksiyonun bitirildiği, Almanya'daki çoğu sinemanın kapatıldığı ve ulaşım ağlarının çöktüğü Mart 1945'e kadarki tek Alman haber filmi serisiydi.

Prodüksiyonu[değiştir | kaynağı değiştir]

Karışım odası, 1941

Die Deutsche Wochenschau, film stoğunu özel Wehrmacht savaş muhabiri birlikleri (Propagandakompanien) ve Hans Ertl ve Walter Frentz gibi kayda değer görüntü yönetmenlerinden almıştır. Materyal, Der ewige Jude ve Feldzug in Polen gibi geç dönem Nazi propaganda filmleri ve sayısız savaş sonrası belgeselleri için bir kamera görüntüsü kaynağıydı. Eski Tobis-Wochenschau spikeri ve seslendirme sanatçısı Harry Giese birleşik Alman haber filmi prodüksiyonun "sesi" olarak görevlendirildi. İmza özelliği olan tok sesinin haber filmlerine belgeselvari bir ton vermesine karşın gerçeklerin yeniden anlatıldığı bu Nazi propaganda aracında esneklikler (farklı ses tonlarında konuşmak vb.) yasaktı.[3] Kamu hizmetlerinin mizahi biçimde duyurulması işi Tran ve Helle ikilisi tarafından yapıldı. Avusturyalı besteci Franz R. Friedl, Die Deutsche Wochenschau'nun müzik direktörüydü.[4][5] Horst-Wessel-Lied'den türetilen bir açılış sekansıyla sunulan haber filmleri genellikle ana uzun metrajlı filmden önce gelirdi. 1941'de Doğu Cephesi'nin açılmasıyla açılış sekansına Liszt'in Les Préludes'inden fanfar motifi de eşlik etmeye başlamıştır. 1943'te Stalingrad Muharebesi'nin ardından Goebbels, Alman halkının sebatını muhafaza etmek üzere savaş raporlarının manipülesine yönelik çabanın artırılmasını emretti. Fakat bu planlar Wehrmacht askerlerinin sayısız görgü tanığı beyanının askeri posta yoluyla veya izinli biçimde evdeyken anlatımıyla cephe gerisindeki halka aktarılmasının, yabancı radyo istasyonları dinlemenin yaygınlaşmasının ve Alman şehirlerinin Müttefik bombardıman uçakları tarafından bombardıman edilmesinin etkisiyle engellenmiş oldu.
Ayrıca Die Deutsche Wochenschau Nazi Almanyası tarafından ilhak edilen, Avusturya ve Lüksemburg gibi işgal bölgelerine de ihraç edildi. Diğer işgal edilmiş bölgeler için ve tarafsız uluslar için (İsviçre gibi) başka bir haber filmi yapıldı: Ufa's Auslandstonwoche (Yabancı Haftalık Haber Filmi'nin Almancası).[6] Haber filminin koruduğu pek çok kayda değer sahne arasında Normandiya Çıkarması sırasında Nazilerin bakış açısı, 20 Temmuz Komplosu'nun hemen ardından Hitler ve Mussolini'nin kamera kaydı ve Hitler'in Hitler Gençliği mensuplarına Berlin Muharebesi'nden kısa bir zaman önce Şansölyelik Binası'nın bahçesinde Demir Haç takdim ederken kayda alınan son görüntüleri yer alıyordu. Son belgesel Halk Mahkemesindeki Hainler, 20 Temmuz Komplosu'nun sanıklarının yargılanmasını anlatıyordu ve hiçbir zaman gösterilmemiştir.[7]

Telif Hakları[değiştir | kaynağı değiştir]

Wochenschau haber filmlerinin çoğu hâlâ telife tabidir, telif haklarının sahibi Almanya'da federal hükûmetin sahibi olduğu Transit Film GmbH'dir.

Ayrıca Bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Newsreels Die Deutsche Wochenschau". www.net-film.ru. 7 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2020. 
  2. ^ Bucher, Peter (1986). "Goebbels und die Deutsche Wochenschau. Nationalsozialistische Filmpropaganda im Zweiten Weltkrieg 1939–1945" [Goebbels and the Deutsche Wochenschau: Nazi Film Propaganda in the Second World War 1939–1945]. Militärgeschichtliche Zeitschrift (Almanca). 40 (2). ss. 53-69. doi:10.1524/mgzs.1986.40.2.53. .
  3. ^ Vande Winkel, Roel (2003). "The Auxiliary Cruiser Thor's Death and Transfiguration: a case study in Nazi wartime newsreel propaganda". Historical Journal of Film, Radio and Television. 23 (3). ss. 211-229. 
  4. ^ Singer, Hans-Jürgen (1986). "Tran und Helle. Aspekte unterhaltender Aufklärung im Dritten Reich" [Tran and Helle. Aspects of entertaining education in the Third Reich]. Publizistik (Almanca). 31 (3–4). ss. 347-356. 
  5. ^ Friedl, yeni Deutsche Wochenschau'nun ilk bestecisi, jenerik müziğini bestelemiştir. 20 Mayıs 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ScienceOpen. Cf. Protokoll Konstituierende Sitzung vom 23.12.1949, Film- und Fernsehmuseum Hamburg (FFMH). Retrieved on 4 December 2022.
  6. ^ Vande Winkel, Roel (2004). "Nazi newsreels in Europe, 1939–1945: the many faces of Ufa's foreign weekly newsreel (Auslandstonwoche) versus the German weekly newsreel (Deutsche Wochenschau)". Historical Journal of Film, Radio and Television. 24 (1). ss. 5-34. doi:10.1080/0143968032000184470. 
  7. ^ Hertzstein, Robert Edwin (1978). The War That Hitler Won: The Most Infamous Propaganda Campaign in History. Putnam. s. 283. ISBN 0-399-11845-4. 

Detaylı Okuma İçin[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Bartels, Ulrike, Die Wochenschau im Dritten Reich: Entwicklung und Funktion eines Massenmediums unter besonderer Berücksichtigung völkisch-nationaler Inhalte, Frankfurt am Main – Berlin – Bern – Bruxelles – New York – Oxford – Wien, Peter Lang, 2004
  • "Nazi newsreels in German-occupied Europe, 1939–1945". Special issue of the Historical Journal of Film, Radio and Television, 24, 2004, 1
  • Zimmermann, Peter and Hoffmann, Kay (Editors), Geschichte des dokumentarischen Films in Deutschland. Band 3: Drittes Reich (1933–1945), Stuttgart, Philipp Reclam, 2005
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Die_Deutsche_Wochenschau&oldid=32507439" sayfasından alınmıştır