Alfred Redl
Alfred Redl | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 14 Mart 1864 Lemberg, Galicia, Avusturya İmparatorluğu |
| Ölüm | 25 Mayıs 1913 (49 yaşında) Viyana, Avusturya İmparatorluğu |
| Milliyet | Avusturyalı |
| Meslek | Casus |
Alfred Redl (14 Mart 1864 - 25 Mayıs 1913) Avusturya-Macaristan Ordusu Genelkurmay Başkanlığı'nın karşı istihbarat kanadı Evidenzbureau'nun başındaki Avusturyalı bir subaydı. Redl, Birinci Dünya Savaşı öncesi casusluğun önde gelen isimlerinden biri olarak tanınıyordu.
Redl'in halefi Binbaşı Maximilian Ronge, 1913'te Redl'in aynı zamanda Rus İmparatorluk Ordusu'nun istihbarat servisi için çalışan yüksek ücretli bir casus olduğunu öğrendi. Rus casusu olduğu ortaya çıkınca Redl intihar etti.
Redl'in, Birinci Dünya Savaşı sırasında Avusturya-Macaristan'ın askeri yenilgilerinden, yıkıcı savaş kayıplarından ve 1918'de İmparatorluğun çöküşünden büyük ölçüde sorumlu olduğuna inanılıyor. Bu nedenle, Habsburg İmparatorluğu'nun birçok tarihçisinin yanı sıra Amerikalı Allen Dulles ve Sovyet General Mikhail Milstein da dahil olmak üzere, casusluk tarihçileri Redl'i baş hain olarak adlandırmaktadırlar.[1]
Erken kariyer[değiştir | kaynağı değiştir]
Lemberg, Galiçya, Avusturya İmparatorluğu'nda (şimdi Lviv, Ukrayna) doğan Redl, nispeten fakir bir aileden geliyordu. Babası bir demiryolu memuruydu. Redl, zenginlik veya aile bağlantılarının avantajlarından yoksun olmasına rağmen, yeteneği sayesinde Avusturya-Macaristan Ordusu'nun subay saflarında hızla yükseldi.
Karşı istihbarat çalışması[değiştir | kaynağı değiştir]
1907'de Redl, İstihbarat Bürosu'nun karşı istihbarat şubesinin başına geçmişti. Albay rütbesine terfi eden Redl, Avusturya-Macaristan karşı casusluk servisi tarafından kullanılan yöntemleri büyük ölçüde geliştirdi. Kameraların ve ilkel kayıt cihazlarının kullanımı gibi teknolojik yenilikleri tanıttı ve ilgili (casusluk yapılacak) kişilerin parmak izi kayıtlarının bir veritabanını yarattı.[2]
Vatana İhanet[değiştir | kaynağı değiştir]
Redl'in ihanet nedenleri hala belirsizdir. Eşcinsel olduğu için[3] Rus ajanları tarafından "o dönem için utanç verici" bir pozisyonda yakalanmış olabileceğine yönelik iddialar mevcuttur. İddialara göre, Varşova'da bulunan ve Albay Nikolai Batyushin komutasındaki Rus askeri istihbaratı, Redl'in eşcinselliğini 1901 gibi erken bir tarihte keşfetti. Bu bilgiler, gizli bilgileri ifşa etmesi için ona şantaj yapmak için kullanıldı. 1902'de Avusturya-Macaristan savaş planlarının bir kopyasını Ruslara verdiği iddia edilmektedir. Avusturya-Macaristan askeri istihbaratının başkanı General von Gieslingen, bu sızıntının kaynağını araştırmak için Redl'i görevlendirdi. Redl, Rus bağlantılarıyla istişare ederek, birkaç düşük seviyeli ajanı Rus casusu olarak tanımladı. Böylece kendini korudu ve güvenirlilik konusundaki itibarını artırdı.[4]
Redl, hizmetleri karşılığında Rus hükûmeti tarafından iyi bir şekilde ödüllendirildi ve resmi maaşının karşılayabileceğinin çok ötesinde bir yaşam tarzı edindi. 1907 tarihli bir Rus raporu, Redl'i "akıllı ve yetenekli olmaktan çok, kurnaz ve alaycı" olarak tanımlıyor.
1903'ten 1913'e kadar Redl, Rusya'nın önde gelen casusuydu. Birinci Dünya Savaşı'ndan önce, Ruslara, Avusturya'nın Sırbistan'ı işgal planının tamamı olan Plan III'ün bilgisini verdi. Ruslar daha sonra Sırp askeri komutanlığını Plan III hakkında bilgilendirdi. Sonuç olarak, Avusturya-Macaristan Ordusu Sırbistan'ı işgal etmeye giriştiğinde Sırplar iyi hazırlanmıştı. Redl, Avusturya'nın askeri sırlarının ve planlarının çoğunu sağlamakla kalmadı, aynı zamanda kendi askeri yetkililerine Rus askerî gücüne ilişkin yanlış tahminler de verdi. Redl, yaklaşık yarım milyon yurttaşının ölümüne sebep olması iddiası nedeniyle tarihin en büyük hainlerinden biri olarak anılıyor.[5]
Popüler Kültürde[değiştir | kaynağı değiştir]
- Tarihçi Robert B. Asprey, The Panther's Feast'i Redl hakkında yazdı.
- John Osborne'un 1965 tarihli A Patriot for Me oyunu Redl'in hikâyesine dayanıyor.
- Redl'in kariyerinin ve I. Dünya Savaşı'nın gidişatı üzerindeki etkisinin bir özeti, Dennis Wheatley tarafından tarihi romanı The Second Seal'de (1950) işlenmiştir.
Dipnotlar[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ RICHARD GRENIER (13 Ekim 1985). "COLONEL REDL: THE MAN BEHIND THE SCREEN MYTH". The New York Times. 1 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2008.
- ^ Collusion of Empires. s. 81. ISBN 978-1-78200-648-0.
- ^ Insides and Outsides: Jewish and Gentile Culture in Germany and Austria. Wayne State University Press. 1994. s. 264. ISBN 0-8143-2497-5.
- ^ Collusion of Empires. s. 80. ISBN 978-1-78200-648-0.
- ^ "World War I Russian Spy Col. Alfred Redl". 4 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2022.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- Georg Markus, Der Fall Redl, 1984.3-85002-191-2ISBN'si 3-85002-191-2
- Robert B. Asprey, The Panther's Feast, 1959. (Jonathan Burnu)
